Nananananano

Onderwerp: Nananananano zo 9 sep 2018 - 17:14

Hier zat hij weer. Eigenlijk ronduit sneu hoe hij dat deed, bij de fourtrees zitten om na te denken. Gesprekken met katten buiten zijn clan stimuleerden dat namelijk meer dan binnen zijn clan waar het voornamelijk ging over Inner, Skull of ander drama wat waarschijnlijk aan het plaatsvinden was. Om dat nu even te ontvluchten was de kater - opnieuw - hierheen gekomen en deed hij zijn best om er zo onopvallend mogelijk uit te zien. Het was niet alsof dat lukte, maar een kat kon hopen.

@Dustpaw

Onderwerp: Re: Nananananano di 11 sep 2018 - 21:07

Hij was weer eens naar Fourtrees gegaan om naar de grote eiken te gaan. De vorige keer dat hij er was had hij geen kans gehad om ze te beklimmen, maar dat wilde hij nou eenmaal toch een keer gedaan hebben. Hij hoopte wel dat zijn lichaam er groot en sterk genoeg voor zou zijn, maar hij kon op zijn minst een klein stukje omhoog gaan en dan later nog hoger. Tot hij uiteindelijk op het hoogste punt zou zijn. Hij merkte dan ook geen andere kat op toen hij recht op een van de eiken afliep en het begon te bestuderen op de dichtsbijzijnde tak, welke niet al te hoog van de grond was. Hij spande zijn spieren aan en hield zijn ogen op de tak gericht. Zou hij het in een keer kunnen halen met een sprong? Hij moest het gewoon proberen. Het was niet alsof er iemand was om hem te zien falen als het mislukte. Hij zette zich zo hard mogelijk af tegen de grond en sloeg zijn nagels uit om in de tak te boren, echter schraapte hij het alleen maar met zijn nagels en kwam hij weer neer op de grond. Een sprong was dus toch niet genoeg om daarop te komen.

Onderwerp: Re: Nananananano zo 16 sep 2018 - 15:28

Een geluid deed de kater opkijken en zijn wenkbrauwen fronsen. Voor zover hij wist zaten hier in de buurt geen eekhoorns. De geur van katten was hier altijd aanwezig en die beesten waren niet dom. Vandaar dat hij zijn hoofd hief en de plek afspeurde om oog te krijgen op welk dier een eekhoorn aan het nadoen was. Zijn verbaasde blik werd nog wat verbaasder toen hij een kat zag die de schuldige was. Geïnteresseerd liet hij zijn blik op de kleine vallen en bleef hem van een afstandje in de gaten houden terwijl hij opstond. Voorzichtig sloop Tall wat dichterbij. Bleef stil. Het was altijd leuk om te zien of het de volgende keer wel zou lukken, en anders was optie twee de ander laten schrikken. Altijd leuk.

Onderwerp: Re: Nananananano