Middle finger in the air.

Onderwerp: Middle finger in the air. wo 29 aug 2018 - 18:02

Gezeik, gezeur, gejank. Jeezus. Sinds wanneer stond Shadowclan bekend om een stel watjes en piepers? Ze konden zich net zo goed gaan aansluiten bij Windclan want zo leken ze nu wel. Angstige hazen, niet de waarheid onder ogen willen zien en milde straffen geven voor dingen waar gewoon de doodstraf op had moeten staan. Zoals Skullpaw. Rot ventje was het altijd al geweest. Lionstep had gelijk gehad, Acorndust had gewoon regelrecht zijn zielige leventjes moeten beëindigen wanneer die de kans gehad had. Maar nee, ze deden liever katten straf geven die het niet verdiende zoals Wolfpaw maar wel andere die hoogverraad pleegde er mee weg te laten komen. Rot Bloodclanners. Rot clan. Rot alles! Grommend sloeg ze even haar klauw in de aarde en kneedde dit zacht onder haar poten. Haar vacht zag er wat wild en vies uit omdat ze zichzelf amper verzorgde. Ze was te druk met andere dingen dan haar pels bij te houden. Hm. Fadingpw liet haar kopper kleurige ogen rond glijden. Haar blik vallend op de nursury. Daar lag Wolfpaw omdat ze zich zogenaamd misdragen had. Stom, want ze mocht de gestreepte she-cat eigenlijk wel.. ze lag nu ook wel beetje alleentjes in de den zonder de ander. Tenminste, uhm het voelde nu een beetje aan als een soort leegte daaro. De she-cat keek nogmaals naar de den. Twijfelend on Wolfpaw op te zoeken of gewoon de kamp uit te gaan om haar eigen ding te doen.. na even te twijfelen besloot ze toch de poging te wagen. Misschien vond Wolfpaw haar ook wel chill en was ze blij met haar gezelschap? Fadingpaw liep de warme den in. Haar zicht eventjes laten wennend aan de donker. Pas toen ze Wolfpaw haar ogen opving mauwde ze: “Hey Wolf” Met kort haar oren wiebelend. Waspsting leek niet in de nursury te zijn. Misschien even de benen te trekken? Probs. Fadingpaw keek nogmaals rond. De meeste queens lagen te tukken of waren bezig met hun kroost. “Zin in wat gezelschap?” Vroeg ze maar voor de zekerheid.

Mopperend zat ze daar maar, haar kop op haar poten en een dodende blik in haar ogen. In het begin waren er nog een paar apprentices geweest die langs kwamen in de hoop haar te kunnen vernederen, een mislukte poging. Na een paar behoorlijke dreigementen werd ze nu heerlijk met rust gelaten, al durfden nu ook de andere apprentices niet echt meer te komen. Hetzelfde gold voor eventuele nieuwsgierige kittens, die ze dan met wat felle woorden weer terug naar hun ouders stuurden. Punt was, Wolf had rust, maar was ook vrij eenzaam. Toen er dan ook een grijs-witte kat haar kant op kwam hief ze met een frons op haar gelaat haar kop op, wat moest Fadingpaw hier? “Hey Wolf” de warrige apprentice bromde iets dat leek op een begroeting terug. Fadingpaw keek de nursery rond, maar op het moment gebeurde er niet veel. Er gebeurde eigenlijk nooit veel hier, Starclan wat was het saai. “Zin in wat gezelschap?” met een frons keek ze de ander aan. Wow, wilde Fadingpaw oprecht tijd met haar spenderen hier? Ergens zag ze dat wel als een compliment, al was dat niet van haar af te lezen. De poes knikte. "Sure, kom erbij. Alles is beter dan zeurende queens en piepende kittens," de poes geeuwde en rekte zich uit. "Je hebt geen idee hoe afschuwelijk saai het hier is man,"