We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Telephone fire [-works] wo 2 jan 2019 - 23:30
In the winter of sixty-five
We were hungry
Just barely alive. A man on death row. High above him there's a swallow, winging swiftly through the sky. Why don't you have wings to fly with, like the swallow so proud and free?
Was het toeval dat haar hier bracht? Was het Starclan? Misschien bracht het lot haar naar de Fourtrees. Eerder haar onrust. De poes kon niet slapen. Ze was mee geweest op de ochtendpatrouille en na de rapportering had een clangenoot haar gevraagd om mee te jagen. De buit was maar schaars. De prooistapel ook. Het maakte haar spieren stijf van onrust. Haar dromen gingen dan ook steeds over het verliezen van moederkatten en kittens en greencough. Na de Sharing Tongues besloot ze dan ook om niet meteen te gaan slapen. De pluizige kattin ging op stap. Een avondwandeling zou haar hoofd leeg maken. Ze wist niet waar haar poten haar naartoe brachten, het was eerder een monotone tred die naar nergens leidde. Ze was niet geheel verrast dat ze bij Fourtrees aankwam. Telkens wanneer ze twijfelde of angstig was vroeg ze hulp van Starclan. Wat was beter dan bij de vier grote eiken zelf? De poes daalde af. Bij de steen aangekomen keek ze ernaar op. Ze had geen ambitie om daar ooit op te staan, maar ze had zich altijd al afgevraagd hoe het zou zijn. Was het een goed uitzicht? Deed het je hongeren naar meer, naar nog groter zijn dan de leiders?
Onderwerp: Re: Telephone fire [-works] do 3 jan 2019 - 0:03
Hoewel Storm misschien niet de meest productieve kat was in de clan, deed ze zeker wel haar taakjes. Vandaag had ze uitgeslapen, en was op de avondpatrouille mee geweest en nu voelde ze zich verplicht om toch nog wat meer te doen voor de clan. Vandaar dat ze bij de grenzen was wezen kijken, op zoek naar indringers of zo. Niet dat dat echt vaak gebeurde.. Maar toch was het nodig en dan deed ze het. Toen ze bij het donderpad aankwam was het echter klokslag twaalf uur en schoot al het vuurwerk collectief de lucht in. Uit instinctieve reactie sprong de young warrior een goeie aantal meters de lucht in waardoor ze recht op het pad des doods neerkwam. Meteen krabbelde ze overeind en schoot ze naar de overkant, oh god, oh god, gelukkig was er geen monster geweest. Met grote ogen staarde ze naar de lucht, die kapot leek te gaan en het zag eruit alsof vuur op haar neer zou vallen. Dus begon ze met rennen, in de hoop eraan te ontsnappen, maar het achtervolgde haar en .. Met een keiharde knal rende ze tegen een boom aan. Foxdung, shit, alle scheldwoorden op een rij. Waar kwam die boom vandaan?! Toen ze vaagjes omhoog keek zag ze dat ze bij de fourtrees was aangekomen. Hoe.. Door een nieuwe reeks harde knallen schoot ze weer overeind. Ze zag een andere kat en zonder twijfelen rende ze erop af. "Help! Help!! StarClan valt ons aan!!" schreeuwde ze, al wist ze ook niet wat de andere kat daar tegen ging doen maar dat boeide haar even niet zoveel. Ze moesten een schuilplaats vinden en wel nu!
Stormflare
you said you liked storms, so i let you in.
turns out you only like rain, and baby, i'm a hurricane
Onderwerp: Re: Telephone fire [-works] za 12 jan 2019 - 8:56
Al de hele dag hing er een soort vreemde stilte over het territorium heen. Alsof er een storm op komst was waar iedereen op wachtte. Het thunderpath was niet zo druk als gewoonlijk en toen de avond viel was er al helemaal geen monster meer te bekennen. Citrus trippelde voort, zijn nieuwsgierigheid het op dit moment winnend van zijn angst. Want het klopte allemaal niet. Hij had zich zonder het goed te beseffen een weg gebaand richting Fourtrees, toen daar opeems de chaos losbrak. De kater verstijfde en schoot naar de grond om zich daar zo klein mogelijk te maken. Ogen groot, starend naar de uitéén spattende kleuren in de normaal zo kalme lucht. De stem van een ander bereikte zijn oren, maar hij registreerde totaal niet dat het zijn eigen Clangenoot was. StarClan viel hen aan riep ze. Hoe bizar hem dat ook leek, was dat het meest voordehand liggende wat hij op dit moment kon bedenken.