Hello, I'm just running around

Oh please stop all this dark thinking .

De zware kattin maakte snelheid. Ze was er niet zo goed in, maar het sappig konijn dat de grens had overgestoken kon ze niet laten gaan. De beesten waren het best te vangen hier, anders zou ze tussen bomen moeten zigzaggen. Zo nu en dan sprong het over de grens heen, maar de jonge warrior stopte niet. Het leek vaker op haar gebied te zitten dus dan vond ze het wel oké. Toen ze het diertje meer en meer benaderde stak ze haar lichtrode staart in de lucht voor meer evenwicht. Zo stond haar lichaam ook in een lijn en kon ze net iets sneller gaan. De kattin spande onderweg haar spieren aan. Die had ze wel. Ze vertraagde even iets voordat ze de sprong waagde. Haar nagels aan haar voorpoten konden de prooi nog net vastpakken. Toen ze het doodde merkte ze echter iets op. Ze snuffelde naast het konijn en kon duidelijk ruiken dat ze nu op Windclan gebied was. Hmmm... Reposelapse was een warrior naar de code, daarom liet ze het konijn liggen om enkele stapjes opzij te doen en daar te zitten wachten. Het mocht niet kraaienvoer worden, maar... het meenemen zou tegen de code zijn. Een tweestrijd ontsprong in haar. Échte Shadowclanners zouden niet omkijken voor het mee te nemen, maar het voelde niet goed.

+ Rabbitfoot

Goed, je kon haar conservatief noemen, maar ze hield niet zo van shadowclanners in haar kamp. Zelfs als ze hun negen levens hadden ontvangen. Tuurlijk, ze begreep het wel - ze was niet onredelijk- maar prettig vond ze het niet. Misschien was dat waarom ze onbewust de grenzen aan het controleren was. Misschien was dat waarom ze nu shadowclanner rook. En... Konijn.... Iets was hier niet helemaal pluis. Rabbitfoot versnelde haar pas en volgde haar neus, tot dit haar bracht bij een verassend tafereel. Abrupt kwam de calico tot een stilstand. Een konijn, dood, stinkend naar shadowclan- en op hun grond. En een shadowclanner, een eindje er van af. De poes zat echter alleen maar. Alsof ze aan het wachten was. Rabbit knipperde verbaasd. "Is dit... een val?" Sprak ze verward, haar ogen schoten heen en weer tussen de warrior en de prooi. "Je weet dat dit op ons gebied is, right?" Zei Rabbit iets strenger.

Oh please stop all this dark thinking .

Het was als geroepen dat een gevlekte kattin op haar afkwam. De warrior naam haar op met haar ijsblauwe ogen. Het zag er naar uit dat het vertrouwen onder nu zat. Toen de poes sprak wiebelde ze met haar oortjes. Ze liet haar uitpraten. Het bevestigde haar vermoedens. "Hallo," klonk haar lage, ruwe stem. Haar ogen schoten even naar het konijn dat er dood lag te wezen voordat ze weer naar de poes keek. "Ja." Ze hief haar neus op en gaf een knikje naar de prooi. "Het rende over onze grens heen, maar ik ving het op jouw terrein. Dus het is van jouw." Met haar staart maakte ze een gebaar dat de onbekende het mocht meenemen. Haar gezicht stond echter niet heel vriendelijk, maar ook niet boos.

Onderwerp: Re: Hello, I'm just running around