Zonnekloppers

Onderwerp: Zonnekloppers zo 26 aug 2018 - 14:34

De brede kater rekte zich eens tevreden uit. Hij lag onder een boom op het zachte gras van het park, een klein eindje buiten het zicht van de mensen die hier hun honden kwamen uitlaten enzo. Karel had het niet echt zo op honden, al had hij nu ook weer geen schrik van hen. Ze waren toch meestal vastgeketend aan hun mensen, en je weet hoe het spreekwoord gaat: blaffende honden bijten niet. Toch relaxte hij liever buiten hun zicht. Nu had Karel zich goed gelegd, met zijn dikke lijf in de zon en zijn snuitje net nog in de schaduw, zodat hij geen last had van het felle licht maar ondertussen wel zijn bruine vacht lekker warm liet worden door de zon. Ah, het leven was toch goed.

+Yu eerst

Onderwerp: Re: Zonnekloppers zo 26 aug 2018 - 21:53

Toen Yu hem voor het eerst zag, dacht ze niet dat het een kat was. Een hond, misschien, zo'n kleine. Maar hij rook niet naar hond, en toen Yu er voorzichtig naar toe sloop zag ze een katten snuit. De kater was gewoon ont-zet-tend dik. De walm van kittypet hing om hem heen. De poes had vaak genoeg kittypets in hun tuinen gezien, maar nooit zo'n exemplaar. Ze kwam steeds dichter en dichter bij. Ze voelde zich niet bedreigd, dat logge beest zou nog niet eens kunnen opstaan voor zij hem had neegemaaid. Langzaam stak ze een poot uit, een enkele nagel die prominent vooruit priemde. Ze prikte haar nagel in zijn vet. "Hey, vetklep!" Sprak ze, iets gemener dan ze normaal zou zijn.

Onderwerp: Re: Zonnekloppers wo 29 aug 2018 - 16:40

Karel begon net lichtjes te snurken toen een scherpe steek in zijn zij hem wakker deed springen. Zijn hart klopte in zijn keel van de schrik en hij krabbelde recht, al was het niet makkelijk om zijn logge lijf te overtuigen om recht te gaan staan. Toen fronste hij boos naar de zwart-witte poes die hem zo had doen schrikken. De geur van bloodclan die om haar heen hing merkte hij niet op; zijn neus was ongetraind en hij had überhaupt nooit geleerd om op zo'n dingen te letten. "Vetklep, vetklep..", mompelde hij wat verontwaardigd. "Ik ben Keizer Karel, ja, een beetje respect alsjeblieft." Hmpf. Hoe durfde ze. Zij wist zeker niet wie hij was? Zijn vader was een belangrijk kat geweest! Een heuse rogue, stel je voor. Zo sterk en moedig als zijn vader geweest was, alleen levend, zonder mensen. Hij zou het niet kunnen, maar hij had wel zo'n sterk en moedig bloed door zijn vette lijf stromen.

Onderwerp: Re: Zonnekloppers vr 31 aug 2018 - 1:08

Het logge beest begon op te staan. Alle sterren, dat was nauwelijks een kat te noemen. "Vetklep, vetklep..", Ahrg! Het spreekt! Hij klonk verontwaardigd, en er was nu al een grote grijns op haar snoet. Voorpet. "Ik ben Keizer Karel, ja, een beetje respect alsjeblieft." Even was ze stil. Haar ogen verwijdden zich, ze kon niet geloven wat ze net had gehoord. Plots gooide ze haar kop naar achter, en kakelde ze harder dan ze ooit had gedaan. Ze zakte bijna ineen van het harde lachen, man dit was het leukste wat ze in tijden had gehoord. "Keizer... Karel..." Hikte ze, zonder moeite te doen om zich in te houden. "Dat..." Heigde Yu, toen ze langzaam aan bedaarde, "Dat is het grappigste wat ik deze week gehoord heb, Vetklep." Pfew! Ze veegde tranen weg. Dit had haar dag compleet gemaakt, wat een idioot had ze tegenover zich. Hier kon ze nog wat plezier mee beleven.

Onderwerp: Re: Zonnekloppers di 4 sep 2018 - 11:44

Karel keek ongeamuseerd toe hoe de poes bijna stierf van het lachen. Uhm, hallo? Hij zat hier hoor? "Als je toch zo graag aan bijnamen doet noem ik je Koe vanaf nu.", antwoordde hij, zijn vacht opgezet in een poging om er intimiderend uit te zien. Wat hij misschien wel was - maar alleen als je bang was dat je door zijn gewicht verpletterd zou raken als hij op je ging zitten. Veel vechttalent had hij niet, laat staan ervaring. Maar hoe durfde die poes hem zo aan te spreken, wist ze dan niet dat zijn vader een grote, gevaarlijke rogue was?!

Onderwerp: Re: Zonnekloppers di 4 sep 2018 - 23:42

De kittypet leek alles behalve geamuseerd. Hij zette zijn vacht op, als kers op de taart. Hij leek nog dikker. "Als je toch zo graag aan bijnamen doet noem ik je Koe vanaf nu." Yu stopte zo'n beetje met lachen, het ging over in een zacht gehik. "Koe?" Vroeg ze, met een opgetrokken wenkbrauw. Dat deerde haar niet. Een koe was zo'n groot two-leg beest toch? Vee. Ze wist dat kittypets hun melk soms dronken. Ew. Waarschijnlijk probeerde deze... Keizer... Een beetje te intimideren, maar daar had zij ook wel pap van gegeten. Ze zette een stap dichterbij. "Weetje, Vetklep, dat jij een stuk banger zou moeten zijn dan je bent?" Ze grijnsde. "Ik ben een elitekat, idioot."

Onderwerp: Re: Zonnekloppers