Little monsters

Onderwerp: Little monsters wo 20 jun 2018 - 18:55

_{Het was nu een week geleden dat Swallowflight bevallen was van drie kittens. Herondulcet had haar twee mormels al twee weken. Die waren nu ook groter dan de hare, en een stuk actiever. Swallow lag uitgestrekt in de nursery, met de drie bolletjes tegen haar buik aan. Ze sliepen, althans dat dacht de kersverse queen. Ze wist het niet zeker, maar het boeide haar ook niet zoveel. Ze had nog steeds spijt van deze keuze, want ooh wat miste ze haar warriortaken! Ze was hier nog geen moon en ze verveelde zich al. En nu zou ze nog 6 hele moons queen moeten zijn. Uuuurgh, kon ze niet nu al sterven uit verveling? Een diepe zucht ontsnapte uit haar bek, terwijl ze naar haar partner die tegenover haar lag keek. Zou ze haar wakker maken? Misschien deed Herondulcet ook wel als of ze sliep, zodat ze het ellenlange geklaag van Swallow niet aan hoefde te horen. Bij die gedachte grinnikte de zwarte poes even. Gelukkig stond ze hier niet alleen voor, maar samen met de poes die ze lief had. Samen zouden ze zich hier door heen worstelen en deze mormels groot kunnen brengen. Hopelijk.

- Familietopic! (Coalkit, Swiftkit en Fraykit moeten nog wel even wachten met reageren tot Fray is geboren c;)}

Onderwerp: Re: Little monsters wo 20 jun 2018 - 19:43

THIS AIN’T A SCENE

IT’S A GOD DAMN ARMS RACE

Waterkit’s moeilijke ademhaling versnelde voor hij weer wakker werd. Zijn pootjes trilden een beetje terwijl hij dichter bij de warmte van zijn mama wou komen om melk te drinken. Want dat was echter nu wel wat hij waard was. Slapen, eten en schattig zijn. Een klein piepje verliet zijn bekje. Zou het voor eeuwig zo donker zijn? Wat was er dan leuk aan dit? Het enige wat hij nog kon doen was lopen, maar zelfs zijn pootjes begonnen te trillen zodra hij zijn lichte lichaam probeerde op te tillen. Zijn koppie kon hij nog net ophouden zonder zijn nek zo te vermoeien.

Snel probeerde Waterkit over zijn zusje heen te klimmen, maar zelfs dat lukte amper. Hij bleef daar verslagen liggen. Met zijn poten over haar rug terwijl hij zich probeerde terug te trekken. Nu pas kwam het dat hij op zijn kinnetje viel, maar niet hard. Zacht genoeg dat hij even een geschrokken piepje liet horen, wat meer als hoog gegil uitkwam. Plots voelde hij zijn oogleden opentrekken. Het plotselinge licht liet hem even schrikken. Alles was wazig nu, maar wat hij zeker kon herkennen was de witte vacht van zijn moeder. En de zwarte vacht van de andere geur dat hij als zijn andere mama herkende. Nu kon hij zien waar hij liep! Trots probeerde hij weer recht op te staan, maar nu wou hij even van zijn melk genieten. Toen pas zag hij in zijn ooghoek de bruinwitte vacht van zijn zusje. Wat was ze mooi, iedereen was mooi. Alles was mooi. Tevreden begon hij met zijn kleine pootjes de melk uit zijn mama te masseren terwijl hij het hongerig op dronk. Hij was vast ook mooi.

we’ve gone way too fast for way too long

Onderwerp: Re: Little monsters za 23 jun 2018 - 17:58

De geuren van haar twee mama's waren sterk. Vooral van degene waar zij later het evenbeeld van zou worden. Tot nu toe kon de kitten nog bijna niets, behalve slapen, eten en nog meer slapen. Haar eigen plekje aan de warme en veilige buik van haar moeder behouden. Dat ze een broer en zus had verderop aan de buik van haar tweede mama, drong nog niet geheel door, aangezien ze vooral de geur van haar mama kende. De geur van melk, haar kopje bewoog wat terwijl ze de zwarte kattin porde met haar neus. Een gaapje verliet haar nog tandloze mondje en een duidelijke piep liet blijken dat ze even "hoi" moest zeggen. Immers mocht haar moeder haar niet vergeten.

♥ Isa

Onderwerp: Re: Little monsters zo 24 jun 2018 - 12:04

_{Het bruine bolltje- die de naam Swiftkit droeg, lag onwetend tegen haar moeder aan. De warme bron, die voor nu nog haar hele wereld was. Echter moest ze haar delen, met twee andere. Blij was ze er niet mee, maar het leek zo te horen. En daar zou ze nooit tegen in gaan, regels waren er immers niet voor niks. Iets wat Swift al heel vroeg begreep. Maar wat ze niet wist is dat deze drang- om de regels te volgen naarmate ze ouder werd steeds sterker zou worden. Maar ze had alle tijd maar daar achter te komen. Voorzichtig schudde ze met haar hoofd toen ze een piep naast haar hoorde, het was geen fijn geluid. Kon ze niet stil zijn? Swift had nog plannen om wat te slapen, al kon ze nu al voorspellen dat ze daar niet meer de kans voor zou krijgen.}

Onderwerp: Re: Little monsters vr 6 jul 2018 - 18:16

Ze was klaarwakker, maar haar ogen waren gesloten. De witte kattin moest al een god ganse dag luisteren naar het geklaag van haar partner en ze begon zich een beetje een babysit te voelen. Hoewel zij Swallows kittens als de hare zag vond ze het niet altijd even fijn om met welgeteld 5 wilde kittens te zitten. Het gekruip en gevecht van een van haar kittens deed wel haar blauwe ogen openen. Ze keek verbaasd recht in de oogjes van haar zoon die verrukt in de wereld staarde. Hé! Ze schoot een beetje te snel omhoog. "Yang! Hij heeft zijn ogen open!", miauwde ze bijna kinderlijk enthousiast. Ze liet een snorrend geluid horen toen ze hem een trotse lik gaf. Typisch dat de mannen eerst moesten zijn. Haar ogen vielen op hun andere kittens. Hm. Coalkit leek goed wakker te zijn, maar Swift leek nog te willen slapen. Het rimpeltje in het schattige witte neusje zei wel genoeg. Ze neusde haar zoon een beetje weg van haar. "Sorry voor het storen klein monstertje, je mag zodra weer drinken." Ze reikte nu naar het bruin met witte bolletje en pakte deze zachtjes met haar tanden vast. Vliegend door de lucht maakte deze een uiterst voorzichtige landing naast haar bijna identieke zusje. Met Waterkit herhaalde ze hetzelfde proces, maar dan bij Swallow. Zo nu had haar humeurige partner de actieve kittens en zij de rust!

Onderwerp: Re: Little monsters wo 29 aug 2018 - 9:14

_{Swallowflight keek even naar beneden toen ze gepor in haar vacht voelde. Het was Coalkit, die kennelijk even moest laten weten dat zij er was. Hm prima. Ze richtte haar blik weer op haar ying, die een enthousiaste kreet slaakte en zei dat hij z'n oogjes open had. Het duurde echt wel even voor het tot Swallow doordrong dat het om Waterkit ging. Ze keek toe hoe Heron overduidelijk een scheiding maakte tussen de rustige, en drukkere kittens; Swallow werd opgezadeld met de drukke. Toen ze Waterkit kreeg, keek ze aandachtig naar de oogjes van de mormel, en zag dat dit een kopie van Flameleap was. "Ja, z'n ogen zijn open," bevestigde ze nog eens.}

Onderwerp: Re: Little monsters