Bunny
1497
Actief
She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
| |
|  Onderwerp: There goes my mind racing  zo 19 aug 2018 - 13:11 | |
|
De bruine poes stapte zachtjes terug de nursery in, haar slanke poten bijna geruisloos op de aarden ondergrond. Ze had een klein konijntje in haar bek; haar ontbijt. Ze was vermagerd door het zogen van de vier kittens, vier kittens die zouden verhongeren als zij hen geen eten meer kon geven. Desondanks had de poes niet bijzonder veel honger, of eerder - niet bijzonder veel eetlust. Ze voelde zich zo nutteloos, hier liggen en prooi eten zonder meer prooi binnen te brengen, maar op hetzelfde moment was haar lichaam ook zo zwak dat ze niet wist of ze zelfs maar prooi zou kunnen vangen als ze zou gaan jagen. De kittens vroegen een tol van haar jonge lichaam en dat was duidelijk zichtbaar; maar meer nog dan dat, ze vroegen ook een tol van haar geest, haar mentale gezondheid, en dat was minder zichtbaar. Aan de wallen onder haar ogen zag je wel hoe weinig ze sliep, maar je kon nooit zomaar zeggen waarvan. Was het de twijfel, dat ze geen goede moeder zou zijn? De spijt, omdat ze Cootsnarl de dood in gejaagd had, of misschien juist omdat ze hier nu moest liggen met kittens aan haar zij? Of was het misschien de eenzaamheid, omdat ze geen vrienden had, praktisch geen familie, of toch weinig familie die nog naar haar omkeek.. Ze had hen weggejaagd met haar bitse gedrag en nu had ze daar spijt van, al zou ze dat niet zo snel toegeven.
+Bronzemask eerst
|
|
