To the KFC we go

Onderwerp: To the KFC we go ma 13 aug 2018 - 14:26

Technically, I’m a murderer
but I like to think that’s one of my better qualities

Sinclaw was een.. jaloerse kat in een zekere zin. Ze hielt er niet van om te weten dat er anderen aan haar.. eigendommen hadden gezeten. En als er iets rondliep dat een exacte kopie was van haar meest gewardeerde eigendom, betekende dat problemen. Voor die kopie dan.

Haar gele ogen waren voor zich uit gefocust. De kater had ze meegenomen voor een jacht. Russetfur wat rust geven was haar excuus geweest. Maar de stilte in het woud om haar heen zei andere dingen. Het was hier te stil. Te weinig prooi. Maar wanneer de apprentice dat door zou hebben zou het simpelweg al te laat zijn. Een klein grijnsje vormde zich om haar lippen terwijl ze haar massieve lichaam langzaam omdraaide en neer staarde op de kater. Ergens zich geinterreseerd afvragend wat hij zou doen zodra hij door had wat ze van plan was. Maar dat maakte nou niet bepaald zoveel uit. Het was het laatste waar hij aan zou kunnen denken uiteindelijk. Het was het laatste waar zij hem aan zou laten denken. Zodat hij voor de rest van zijn korte, korte leventje kon meedragen wat het betekende als je aan haar spullen kwam. Ook al was het zijn moeder geweest die er aan was gekomen. Het was zijn schuld geweest. En de she-cat. Die kreeg ook nog wel dr rekening. Een voor een, Sin kon natuurlijk niet alles tegelijk he.
-Chickenpaw first

Onderwerp: Re: To the KFC we go wo 15 aug 2018 - 11:24

Hij was enthousiast, dat mocht hij toegeven. Zijn blik was gericht naar Sinclaw voor hij snel om zich heen keek. Compleet onbewust van de ander haar bedoelingen. “Denkt u dat ik hier een vogel kan vangen?” Vroeg hij eventueel. Zijn dikke staart zwiepte blij heen en weer, als een hond dat deed. Want dat was al snel een trekje van de bruine kater geworden. Hij merkte ook al snel dat zijn staart tegen de zwartwitte kattin aan het tikken was. Gelijk trok Chickenpaw het terug en keek Sinclaw met een verontschuldigde blik aan. “Dan kunt u het me leren! Ik had ooit een kauw gevangen,” hij was een echte prater. Vooral bij warriors. Apprentices waren net iets te kinderachtig voor hem. Die zochten dus ook vaak problemen. Maar warriors niet. “Maar hij was op de grond in plaats van in de lucht.” Voegde hij toe. Hij wou hoog leren springen en alleen een Warrior zou hem dat leren.