When the crows call

Onderwerp: When the crows call di 3 jul 2018 - 13:35

Met snelle opeenvolgende pootstappen baande de calico kattin zich een weg naar Small Lake toe. Het was zo heet tegenwoordig en nu zeker nadat ze gejaagd had, had ze nood aan een verfrissing. Zodra ze bij het water gearriveerd was, liet ze zich voorover bukken en nam ze snel enkele likken van het frisse water. De vloeistof stroomde algauw binnen en verkoelde haar lichaam. Met een zucht kwam ze weer overeind en liet ze zich zakken op haar achterwerk. Haar amberkleurige ogen richtte ze op de helderblauwe hemel, waar geen wolkje te bespeuren was. Spottedwish was blij om terug in hun oude territorium te zijn. Ze had het hier gemist. En natuurlijk was alles nog niet zoals het hoorde te zijn, maar elke dag kwamen ze hier een stapje dichter naar toe. En dat was wat telde voor haar.

{+ Crowcall}

Onderwerp: Re: When the crows call ma 9 jul 2018 - 13:36

Crowcall voelde zich tevredener dan ze had gedacht in zich te hebben. Misschien, dacht ze, kwam het allemaal nog steeds wel goed, ook al liep het dan niet zoals ze had gehoopt. De clans waren uit elkaar, maar voor nu leken de relaties nog goed. En, zoals ze Oceanbreeze tegen Stallionheart had horen zeggen bij het sharing tongues laatst: de apprentices van nu stonden er vast niet om te springen met hun oude vrienden te vechten. Misschien zou het wel zo blijven. Alle clans in hun eigen territorium, maar vreedzaam. Misschien kon het. Wat er zou gebeuren als de schaarste van bladkaal zich aan zou doen, daar dacht ze maar liever niet over na. Liever bleef ze in haar huidige roes van warmte en overvloed en liefde.
Haar poten brachten haar naar het kleine meertje en even dacht ze aan de gladde poelen in de bergen. Er zat een kat bij het water, en Crowcall herkende haar geur en gevlekte vacht. "Goedemiddag", begroette ze Spottedwish terwijl ze naast haar plaatsnam bij het water. Ze stak een pootje in het koele water, zich afvragend hoe het zou zijn om te zwemmen als een RiverClanner, maar ze vond het natte gevoel maar onaangenaam en likte de druppels uit haar vacht.

Onderwerp: Re: When the crows call wo 18 jul 2018 - 19:25

Ze hoorde een andere kat naderen maar deed niet de moeite om op te kijken wie het was. Als het een behager was dan zou ze deze wel van zich weten af te schudden. Zo'n 'pussy' was ze dezer dagen niet meer. Die eigenschap had ze al een hele poos geleden van zich afgeschud. Pas toen ze een begroeting hoorde, keek ze even naar de kattin die Spottedwish in haar gezelschap had genomen. Het was Crowcall. Een belletje ging rinkelen. Was zij niet de voormalige apprentice van Spottedleaf, de kattin naarwie ze vernoemd was? "Hallo Crowcall," miauwde ze slechts, waarna ze weer naar het water keek. Pas dan merkte ze op dat de zwarte kattin naast haar dat ook deed. Spottedwish wou er iets over zeggen, maar besefte nadien pas dat ze niet wist wat. Nog een -kuch- voordeel van nooit meer te socialiseren met de anderen, ze wist simpelweg niet meer wat ze kon zeggen om een normaal gesprek te leiden. Komt handig uit, des te meer redenen om niet meer te praten tegen haar Clangenoten en niemand in vertrouwen te nemen om nadien in de rug gestoken te worden.

Onderwerp: Re: When the crows call do 19 jul 2018 - 18:00

Spottedwish beantwoordde de begroeting, maar zei verder niets. Crowcall was zelf ook even stil. Ze dacht aan Spottedwish' uitbarsting bij Evergreens aftreden en vroeg zich af hoe de poes er nu zelf over dacht, maar het leek haar niet echt een goede opening voor een gesprek: hé, Spottedwish, wil je je oud-leidster nog steeds verbannen hebben? "Hoe gaat het?" vroeg ze in plaats daarvan, terwijl ze tegen beter weten in nog een keer in het water porde - het voelde nog altijd onaangenaam, maar ze zette haar poot op de grond zonder het water af te likken. Ze keek naar de schittering van de zon op het water, maar haar aandacht was bij Spottedwish. De zon scheen warm op haar zwarte vacht en haar poot droogde snel.

Onderwerp: Re: When the crows call di 24 jul 2018 - 16:58

Haar amberkleurige ogen bleven gericht op het heldere water. Een zachte windbries streek door haar vacht en deed het wat opwaaien. Voor een tel sloot ze haar ogen, genietende van de wind die voor de nodige afkoeling zorgde in dit warme weer. Nadien keek ze weer naar Crowcall, die haar vroeg hoe het met haar ging. Hoe het ging met haar? Vele manen geleden had ze daar op geantwoord dat het goed ging. Minder lang geleden had ze gemiauwd dat het slecht ging. Maar nu had ze er simpelweg geen antwoord op, omdat ze niet wist hoe het met haar ging. Al enkele manen interesseerde niets haar meer. Haar omgeving niet, haar overige familie, andere relaties... Alles liet haar koud. Dus hoe het met haar ging? Hoe noemde de emotie, zonder emotie? Goede vraag. Ze haalde dus simpelweg haar schouders op. "Met jou?" sprak ze terug, eventjes haar oren naar de zwarte kattin richtende.

Onderwerp: Re: When the crows call di 11 sep 2018 - 15:51

Er kwam niet meteen een antwoord en Crowcall hief haar blik op van het water om naar de gevlekte poes te kijken. Die haalde nu haar schouders op en kaatste de vraag terug. Het was Crowcalls beurt om even stil te zijn. "Ook zoiets", miauwde ze eerst, maar ze bedacht zich. "Nee, goed. Het gaat goed." Ze klonk toch nog wat aarzelend. Ze voelde zich op dit moment goed, maar zodra ze erover begon na te denken, begonnen de problemen. "Denk ik."

Onderwerp: Re: When the crows call