As long as you stand, stand by me

Een warme blik lag op haar lippen zodra ze haar gloednieuwe to-be had gewekt voor een tour door het territorium van de tribe. Het liep even wat moeilijker nu de clankatten ook hier aanwezig waren, maar misschien dat ze de jonge kattin kon introduceren aan hun geuren. Dat zou al een mooie training zijn voor haar om andere katten te kunnen herkennen. "Waar zou je als eerste heen willen Vixen? Ik weet zeker dat je veel verhalen hebt gehoord over onze gebieden?" Warm keek ze de kit aan en wachtte geduldig op haar antwoord.

-Vixen first

Vixen was super enthousiast en was ook snel wakker toen Orchid haar wekte voor een tour door het territorium van de Tribe. Orchid vroeg haar waar ze als eerste heen zou willen. Daar wist Vixen wel een antwoord op. "Vulture's drop! Ik wil het mooie uitzicht zien waar iedereen het over heeft!" Miauwde de jonge rossige kattin met een blije lach op haar snuit. Vixen was zo'n enthousiaste poes, de kleinste dingen maakte haar al blij en ze was moeilijk van haar stuk te brengen. Overal wist Vixen wel een positieve draai aan te geven. Waar dat dan weer vandaan kwam?

De jonge to-be liet haar warm glimlachen terwijl ze knikte op haar woorden. "Dan gaan we als eerste naar de Vultures drop." Was per direct dan ook haar antwoord terwijl ze zichzelf rustig in beweging bracht. Ze hadden alle tijd dus ze zou het er goed van nemen met Vixen. "Dan moet je wel oppassen oke, de Vultures drop is inderdaad een schitterend uitzicht maar kan ook wel gevaarlijk zijn als je niet goed oppast." Moederlijk gaf ze de to-be een likje over haar rossige oor voor ze verder liep. De jonge kattin door alle steile paadjes en wegen leidende die al eeuwen gebruikt werden door hun voorvaders die nu over hen waakte vanuit de tribe of endless hunting. Ze zou de kat zoveel als ze kon bijbrengen. Elke les die Orchid zelf tot haar hart had genomen zou ze doorgeven voor zover ze kon. Het was het mooiste wat er was, naast kittens krijgen natuurlijk, om informatie door te geven aan een jongere generatie.

Ze vond Orchid nu al geweldig. Haar mentor kwam lief over en glimlachte warm naar haar, waardoor Vixen direct een veilig gevoel bij de poes kreeg. Ze gingen nu als eerste naar de Vultures Drop en de jonge to-be maakte een enthousiaste sprong. Orchid kwam in beweging en Vixen liep langs haar zijde. Bij de volgende woorden van haar mentor knikte ze uitbundig. Ze ontving een lik over haar donkere, vos-bruine oor, waarna Vixen op keek naar haar mentor. "Maar als je niet te dicht bij de rand komt kan het toch niet gevaarlijk zijn? Want wie gaat nou dicht bij de rand staan?" Reageerde ze bedenkelijk. Ja, wat kon er verder gevaarlijk zijn aan de Vultures Drop, behalve dat je er vanaf kon vallen. Orchid leidde haar door allerlei steile paadjes, waarbij ze af en toe een stukje omhoog en dan weer omlaag gingen en ook wel eens over een rots heen moesten klimmen of springen. Deze tour was al een work-out op zich. Vixen staarde haar ogen uit. Ze was wel eens een stukje buiten de grot gekomen, maar nog nooit zo ver. Ze was daarom ook hartstikke stil terwijl ze haar mentor volgde.

Een geamuseerde glimlach gleed over haar lippen terwijl ze terug keek naar Vixen. Haar woorden hadde neen zekere kinderelijke wijsheid en Orchid kon niets anders doen dan knikken op haar woorden. "Dat is zeer zeker waar ja. Maar er zijn genoeg katten die minder slim nadenken en toch te dicht bij de drop gaan staan." Mompelde ze iet wat bedenkelijk terwijl ze haar kop schudde. "Je zal niet in direct gevaar zijn. Maar hoogte is in onze landen onze grootste vijand. Een verkeerde stap in ons gebied en je kan enorme vossenlengtes omlaag vallen." Snel schudde ze haar hoofd en liep door, enkel stoppende op het moment dat de vulture drop in zicht kwam. "Maar het uitzicht is het waard."

Vixen luisterde geduldig en geïnteresseerd naar de woorden van Orchid, waarna ze knikte. Vervolgens kroop er een mild beklemmend gevoel over haar heen toen Orchid vertelde over de katten die wel te dicht bij de drop gingen staan. "Zijn... die gevallen?" Vroeg ze dan ook nerveus. Bij de volgende woorden luisterde ze met wijd gesperde ogen en knikte ze als teken haar begrepen te hebben. Bij de laatste woorden knikte ze opnieuw instemmend. "Het is zeker adembenemend," reageerde ze dan ook. Toch stapte Vixen iets dichter naar de drop toe, terwijl haar blik over het gebied heen streek. Het was zeker prachtig. Ze besefte dat ze iets te dichtbij was gekomen en deed direct drie grote stappen terug en draaide haar oortjes beschamend naar achteren. Vervolgens herpakte ze zich en keek ze weer naar Orchid. "Waar gaan we nu heen?" Vroeg ze toen en glimlachte breed naar haar mentor.

Onderwerp: Re: As long as you stand, stand by me