Dangers can be hidden in the darkest corners [Mapleshade]

Burninglove was door haar poten naar de Swamp Cavern gedragen. Een plek met moerasachtige ondergrond en vele tunnels. Echt jagen deed ze daar niet, maar aangezien de omgeving nieuw was had ze besloten er een kijkje te nemen. Dat kon nooit kwaad. Een goede Warrior was oplettend en zou het territorium op zijn poot kennen. Burninglove was misschien niet de sterkste kattin van Shadowclan; alles behalve dat want ze was snel ziek en vaak ziek geweest; maar ze had wel goede idealen. Idealen waarmee ze was opgevoed door Runningvole en die ze had geleerd door verhalen over haar vader Acefray. Een kater die ze in de periode dat ze ziek was geweest vaak had gezien. Om te zeggen dat ze close waren; was een leugen. Ergens had de zwart-witte kattin een vader nodig maar durfde ze hem gewoon niet in haar hart te sluiten. Immers was ze al een Apprentice toen Acefray hen vertelde over het feit dat hij hun afwezige vader was. Dat zijn taken voor de Clan haar een ouder had afgenomen. Burninglove naderde een van de gangen voorzichtig terwijl ze zachtjes snoof. De geuren waren muf, aardachtig. Zou ze een gang in kunnen?

Dangers can be hidden in the darkest corners [Mapleshade] OTOfsbs

Dangers can be hidden in the darkest corners [Mapleshade] 2RrSqh5

Met rustig stappen liep de rossige poes over het moerasachtige gebied. Maple voelde de natte grond vast kleven aan haar poten; smerige bende ook altijd. Toch keerde ze niet om; deze plek... it intrigued her. Vooral omdat ze hier niet vaak kwam; en daarom iets mysterieus had. Niet te vergeten al die tunnels, waar zouden die wel niet heen leiden? Ze was klaar met al haar taken voor vandaag; ze kon haar dorst voor onbekende wel stillen. De poes kwam langzaam dichterbij een van de ingangen, maar wat ze aantrof had ze nier verwacht. Een andere kat; Burninglove nog wel. Maple snoof- 'Boe' sprak ze luid maar emotieloos.

♥ Isa

Burninglove had de pootstappen die naderden wel gehoord maar er verder geen aandacht aan besteed. Immers was de kans niet groot dat er ineens een Bloodclanner of Rogue achter haar stond. Waarschijnlijk was het gewoon een andere kat van haar Clan, en van Clangenoten had ze hopelijk niets te vrezen. "Boe," Klonk er luid en emotieloos waardoor de gevlekte kattin zich langzaam omdraaide en de rossige Shadowclanner met een vragende blik aan keek. Ze was dus echt niet geschrokken. Een gesprek startten deed ze niet maar ze knikte de ander wel vriendelijk toe.