Free me

Lethal keek de andere kat aan. Meteen de  cyaan blauwe ogen herkend waar een klauwspoor overliep. Het was haar partner Brat. Lethal’s snorharen bewogen kort toen de rode she-cat haar naam uitsprak. “Mon petit amour” Mauwde ze terug. Haar kleine liefde betekende het. Niet dat Brat klein was, nee ze was groot en gespierd voor een vrouwelijke kat maar Lethal was zelf nóg groter dan haar. Dus grijnsde ze en gaf haar een korte lik tussen haar oren. “Voel je je al wat beter?” Vroeg ze toen. Doelend over het feit dat ze druk was met de kits maar ook dat ze nu moest leeen leven met een half blinde oog. En even snel over ze dode zwarte kat dat naast haar lag, die was ze al weer vergeten.

Het ging. Een antwoord dat genoegen voor Lethal deed. Als Brat het zei dan was het zo, en als ze toch besloot om te zeggen als het niet goed ging dan was ze er om te helpen. Ze zou niet telkens achter haar aan lopen. De rode she-cat was een volwassen kat net als zij. Toen haar partner naar de levenloze lijf wees draaide haar kop naar de zwarte tom. Ze hield haar gespierde schouders op en bromde wat binnensmonds. “Een indringer” Sprak ze alsof er niks aan de hand was. “Hij dacht waarschijnlijk dat die zonder problemen eventjes macho over Bloodclan gebied kon lopen” Een grijs vormde op haar lippen terwijl ze bleef staren naar het lijk. “Hij dacht dus verkeerd.” Lethal keek weer naar Brat.

Brat’s reactie liet haar ogen samen knijpen. Waarom gedroeg zich zo kattig? Waren soms haar hormonen aan de gang? Lethal schudde haar lichaam uit en trok met haar recente stukje oor. Brat’s haar blik proberend te grijpen toen ze voorbij haar keek. “Waar maak je je zo druk om?” Vroeg ze, de bloed nog snel van haar kinnen likkend. “Het was een rogue. Een indringer. Had ik hem moeten laten gaan soms?” Vroeg ze met haar wenkbrauwen samengeknepen. Haar sten gevuld met ijs. Ze had geen zin om een draai om haar oren te krijgen door iets wat ze juist goed gedaan had. Waarom deed she-cat alsof ze een young one was die een verkeerde besluit genomen had?

Zat Brat haar nu de les te wijzen? Dat had nooit eerder een kat gedurfd. Haar lip krulde zich dus als snel in een grauw en even zwiepte ze met haar staart. “We zijn de elite, ben je soms bang dat we uitgeroeid worden door en stel opstandige rogues en kittypets?” Sprak ze met haar kop ongelofelijk schuddend. Sinds wanneer was Brat z’n angsthaas geworden? Een chagrijnige moederkat dat was ze, pff al dat gezeik om haar oren. Had ze maar beter haar best gedaan en Bronzemask tot haar vrouw gemaakt, dan had ze heel wat minder katten gejank gehad.

”Ik volg de regels op die de Elite mij opdragen” Snauwde ze. Het interesseerde haar niet wat Brat nou voorn lulkoek uitbracht. Katten gingen nou eenmaal dood, alsof twolegs wisten dat eenlingen zoals deze zwarte tom gedood was door een andere kat? En dan nog alsof z’n recht lopende kale beest dat boeide. Bang dat ineens een invasie van mensen hun kwamen wegjagen was ze niet bang voor. De rode poes was gewoon ineens aan het janken om niks. “En als je er tegen op ben met wat ik gedaan heb, ga lekker naar Shark. Misschien dat hij je ideetje om indringers over onze grenzen heen te laten lopen ook een goed plan vind.” Mauwde ze met haar staart heen en weer zwiepend. Ow, en het belangrijkste van alles nog. Dacht Brat werkelijk dat ze haar slachtoffer zo liet liggen? Nee hoor, ondanks dat ze een zowat een serial killer was had ze nog wel manieren en ruimde ze altijd haar rotzooi op. En dus pakte de massieve she-cat het lijk op en begon het naar een struik toe te dragen. Voor de rest haar zeur partner negerend.

Met een ruwe gooi dumpte ze de dode lijf van de kat tussen een paar struiken. Zeker wetend dat het niet gespot kon worden door de twolegs waar Brat ineens zo bang voor leeknte zijn. Enkel lag er nog een bloedpoeltje maar dat zou met de regen snel wel weggespoeld worden. Lethal stapte terug, nog net kunnen horend wat Brat zei. De massieve she-cat zuchtte. De bloed van haar lijf proberend te schudden voor ze haar partner aankeek. “Je hoef niet bang te zijn” Sprak ze. “Er gaat niks gebeuren okay? Je ben veilig, met mij” Ze zou Brat met haar leven beschermen, de wist de rode Elite member toch?

Paranoid? Lethal keek op van haar partner, die haar blik op de grond wierp. Had dit te maken met haar ongeval met haar oog? Of speelde dit al langer? De verminkte ragdoll ging naast de rode she-cat zitten. Haar lijf tegen die van de ander aan om der gerust te stellen. “Het komt goed” Sprak ze. Woorden waren niet echt haar sterkste ding. Eerder haar klauwen, tanden en brute kracht maar die kon ze niet voor zulke situatie’s zoals deze gebruiken. De grote she-cat zuchtte eventjes. “Vertel me waarmee je zit.. Waarvoor je bang bent enz. En dan zoeken we een oplossing okay?” Ze probeerde de blik te vangen van Brat. Ze deed haar best om te helpen, dat zag de rode she-cat toch wel?

Lethal trok even met haar oor nadat Brat haar zegje gedaan had. Nu ze verblind was aan ene kant van der oog was een soort van wakker geschud, ze leefde gevaarlijk en dat maakte haar bang. De grote massieve ex Windclanner trok haar rode partner wat meer tegen haar aan en toen hief haar kin op met haar staart zodat ze goed in Brat’s ogen kon kijken. Ze waren echt prachtig en dat zouden ze altijd blijven. “Babe, je hoeft niet meer die dingen te doen die je vroeger deed.” Sprak ze terwijl ze zocht naar betere woorden. “Er zal je niks overkomen, dat zweer ik. Ik zal bij je zijn, je beschermen, en ja je heb gelijk dat het leven hier gevaarlijk is maar je heb al negen hondentanden aan je halsband hangen. Niemand gaat nu nog verplichten om gevaarlijke shit te doen. Leef gewoon hoe je wilt leven. -Maar wel met mij natuurlijk” Rapste haar keel bij haar laatste zin, met een grijns op haar lippen.