Too good at goodbyes

Onderwerp: Too good at goodbyes di 3 jul 2018 - 13:26

Haar zilvergrijze vacht glansde als sterren in de nachthemel, maar in deze situatie kwam dat eigenlijk door de felle zon die zich bovenaan de horizon had geplaatst. Met een pufje trippelde ze richting de kampuitgang waar ze met een andere krijger, Astershred, afgesproken had. Het was aan hun om de grenzen deze middag te patrouilleren. Had ze daar zin in? Heel eerlijk? Natuurlijk! Alle krijgerstaken waren één voor één, stuk voor stuk, geweldig! Ze was zo opgewonden over het feit dat ze eindelijk warrior was geworden, dat ze elke taak met veel dankbaarheid in ontvangst nam. Was dit slechts tijdelijk? Hadden de andere krijgers dit ook? Geen idee. Silverwolf wist dat ze zelf heel energiek kon overkomen en wist dan ook dat haar vroegere mede-apprentices zich af en toe ergerde aan haar overtollige energieaanvoer, maar langs de andere kant kon dit ook positief bekeken worden. Ze kreeg snel veel taken en veel verantwoordelijkheid vanwege haar constante drift naar meer en beter. Was ze in de avond dan niet heel moe? Natuurlijk, maar dat hoorde er nu eenmaal bij volgens haar. En intussen was ze het ook al een klein beetje gewoon geworden. Haar intensieve trainingen, haar vervroegde warriorschap doordat ze al snel had aangetoond dat ze het waard was, hadden er allemaal voor gezorgd dat de kattin meer dan capabel was voor het drukke leven dat ze had uitgekozen. Maar of ze ook zoveel vertrouwen in haar kunnen had, zoals ze liet uitstralen? Dat totaal niet.
Zodra ze de andere kattin, Astershred, in zicht kreeg, begroette ze haar met een vriendelijke knik. Oke Silver, blijf kalm, kom normaal over. "Ben je klaar om te vertrekken?" vroeg ze, haar lichte blauwe ogen op de ander richtende.

{+Astershred}

Onderwerp: Re: Too good at goodbyes vr 6 jul 2018 - 22:29

Aster was geen social butterfly, ze was weliswaar goed in de omgang met andere katten, maar hield ze altijd wel op een zekere afstand. Veel behoefte had ze niet aan vrienden, om eerlijk te zijn. Waarschijnlijk omdat ze als kitten al bevriend was geraakt met Briarthorn, met wie ze nu zo'n diepe relatie had al het andere toch in het niets viel. Toch was het ook wel weer overdreven om haar als een einselgänger te bestempelen, want vaak genoeg ging ze er ook wel op uit met haar mede warrior, zoals nu ook. Silverwolf had net als haar en Briarthorn vrij vroeg al haar warriornaam ontvangen. Ze kende de poes niet bijzonder goed, maar was wel bekend met haar eindeloze energie. Soms behoorlijk vermoeiend, andere keren juist verfrissend. Astershred begroette haar dan ook met een glimlach toen de poes op haar afstapte. "Ben je klaar om te vertrekken?" ze knikte geamuseerd. "Zeker, heb je voorkeur voor welke grens je als eerst wil doen?" het Thunderpath wekte altijd haar interesse, maar ze wist dat niet ieder daar zo'n grote fan van was.

Onderwerp: Re: Too good at goodbyes wo 18 jul 2018 - 19:13

Ze hield haar kopje wat schuin bij de woorden van de kattin, aangevende dat ze aan het nadenken was. Eigenlijk had ze niet echt een specifieke grens in gedachten, maar ze dacht dat het wel een goed idee was om te beginnen bij Windclan en zo de andere grenzen af te gaan. "Zullen we beginnen bij Windclan? Ben benieuwd of die konijnenjagers hun poten thuis hebben gehouden deze keer." sprak ze, even met haar ogen rollende. Het was namelijk redelijk bekend dat die magere stokkepoten het niet erg vonden de grenzen her en der te overschrijden. Silverwolf mocht dan wel een energieke, jonge kattin zijn, maar ze was wel zeer loyaal en allesbehalve een zwakkeling. Ze had haar naam niet alleen te danken aan haar dikke pels, maar ook aan haar scherpe en accurate vechttechnieken. Ze had er dan ook hard voor getraind. Ze was niet de poes die van zichzelf zou zeggen dat ze ergens goed in was, wanneer ze dat eigenlijk niet was. Maar vechten was één ding waar ze meer dan genoeg vertrouwen in had. Ze zou het dan ook niet erg vinden dit te moeten bewijzen in een "stoeipartij" met zo'n konijnenfanatiek.

Onderwerp: Re: Too good at goodbyes zo 29 jul 2018 - 13:14

Astershred rekte zich kort en sierlijk uit, haar spieren een beetje ontspannend voor de reis die voor hen lag. Ze hoorde oudere katten vaak klagen over dergelijke patrouilles, dat het te lang duurde, dat er niet genoeg gebeurde. Ach, allicht was het een verveling die met de tijd mee kwam, want Astershred deelde dat gevoel helemaal niet. Ze vond het heerlijk om zo iets te doen en haar poten te kunnen strekken.”Zullen we beginnen bij Windclan? Ben benieuwd of die konijnenjagers hun poten thuis hebben gehouden deze keer." de poes rolde met haar ogen, waarop Asterhsred kort glimlachte. Zijzelf begreep die rivaliteit tussen de clans niet zo goed. “Ach, vast wel, iedere clan heeft het iets te druk met alles op bouwen om nu al een beetje over de grenzen heen te zwerven,”redeneerde ze luchtig, waarna ze overeind kwam en richtig de afgesproken grens begon te lopen. “Oh hier heb ik naar verlangd, de vrijheid van een warrior zijn,”sprak ze tevreden terwijl ze over het landschap voortbewogen.

[telefoon postje!]

Onderwerp: Re: Too good at goodbyes za 4 aug 2018 - 9:33

De woorden van Astershred deden haar even met haar oren wiebelen. Ja, dat kon zijn. Des te meer redenen om prooi van andermans terrein te gaan stelen om zo zelf beter af te zijn. Nietwaar? Silverwolf schudde de gedachte echter van zich af en glimlachte bij de woorden die de andere kattin vervolgens uitsprak. "Ja he! Het is echt geweldig om zelf eens iets te kunnen doen." miauwde ze. Het was veel leuker om met een leeftijdgenoot, of alleen, op pad te gaan dan zo'n oude en grumpy krijger die enkel bezig was met wat hij die avond zou eten. Ze grijnsde. "Zullen we dan maar vertrekken?" vervolgde ze, haar lichte blauwe ogen geamuseerd in die van de ander priemende.

Onderwerp: Re: Too good at goodbyes