|
| ☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
| |
| Onderwerp: Milk do 19 jul 2018 - 14:55 | |
| Nee hij hoorde hier niet te lopen op dit moment, maar de kater had wat behoefte aan alleen zijn voordat hij morgenochtend vroeg zou vertrekken met zijn squad om zijn levens te halen. Een zucht ontsnapte hem bij de gedachte. Ondanks de gesprekken met zowel Smoke als Ocean kon hij het niet laten toch wat zenuwen te voelen. Sinds die stenen was hij gewoon een beetje wantrouwend naar de route naar de stenen toe, misschien dat hij daarom wel even alleen had willen zijn, op een plek die hij minder goed kende. Hier maakte het niet uit dat hij met zijn ogen dicht de dag van morgen doorliep. Geen judgende katten hier, en als die er wel waren voelde hij zich hier toch vrijer dus dan maakte het minder uit.
@Shrednight
|
| | | Freedje 33 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Milk zo 22 jul 2018 - 16:03 | |
| Shrednight was ver van zijn gebruikelijke pad afgeweken deze keer en dat wist hij. Het voelde een beetje onveilig om hier rond te lopen, maar desondanks had hij geen angst. Hij had een behoorlijke spiermassa en hij had al er best wat seizoenen ervaring op zitten. Ze zouden hem niet zo gauw iets kunnen maken, zeker niet de jongere generatie. Rogues hadden lang niet de training gekregen die een Clan cat kreeg en daarom waren ze ook niet zo gevaarlijk, ook al dachten ze van wel. Maar het draaide dikwijls ook gewoon om tactiek en niet alleen om brute spierkracht. De meesten dachten dat ze met wat spieren wel het één en ander schade konden toe richten en als ze het op de juiste manier gebruikten, was dat ook zeker wel zo, maar het was niet alles. Maar goed, het had weinig zin om daar nu uitgebreid over na te gaan denken. Dat zou hij wel eens uitleggen aan een apprentice als hij die toegewezen zou krijgen. Hij had in zijn leven al best wat apprentices getraind, maar nu was het al wel weer een tijdje geleden. Dat kwam natuurlijk ook door heel het gedoe met de reis en daarna met het gevecht tegen BloodClan, maar de Clans begonnen zich nu langzaam bij elkaar te rapen en hij verwachtte dat hij binnenkort wel weer genoemd zou worden om iemand te trainen. Hij liep net in de richting van een donkerder gedeelte van the Wastelands toen een andere kat zijn aandacht trok. Hij fronste kort toen hij zijn leader herkende, maar herinnerde zich wat voor dag het morgen ook alweer was en een blik van begrip verscheen op zijn gelaat. Tallstar was natuurlijk nerveus voor wat er morgen zou komen en wilde zich waarschijnlijk even afzonderen van zijn Clanmates. In zijn eigen territorium zou hij daar niet veel kans op hebben, dus was het niet onlogisch dat hij naar hier was gegaan. Gevaarlijk misschien, maar Shrednight vertrouwde er wel op dat hun leader wist wat hij deed. En eigenlijk wilde hij hem niet storen, maar wat voor senior warrior zou hij zijn als hij zijn leader niet even een hart onder de riem kwam steken? Als Tallstar daarna aangaf dat hij zijn aanwezigheid niet echt op prijs stelde, zou hij nog altijd weggaan. En dus liep Shrednight naar zijn leader toe en trok zijn aandacht door laag te miauwen. “Probeer je je zenuwen een beetje te ontkomen?” Hij grinnikte en keek zijn leader vriendelijk aan. “Ik weet zeker dat je het morgen fantastisch gaat doen, Tallstar. Ik denk dat ik wel voor meer katten dan enkel voor mezelf spreek als ik zeg dat je je leadertaken fantastisch uitvoert. Er kan geen twijfel over bestaan dat StarClan je morgen hun zegen gaat geven.”
|
| | | ☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
| |
| Onderwerp: Re: Milk vr 3 aug 2018 - 1:49 | |
| Bij zo'n voorbereiding was het zaak om stukje voor stukje de dag door te lopen, langzaam bekijkende wat je tegen kon komen, wat problemen konden vormen, hoe het allemaal in elkaar zat. Tall deed het ook altijd met gevechten, een moment van zelfreflectie maakte dat je sterker in het gevecht stond, meer bezig was met je taak en minder met wat er mogelijk zou gebeuren. Een probleem hierbij was dat een gevecht vaak voor zichzelf sprak, raak de ander voor hij jou raakt, duidelijk. Dat was voor morgen niet het geval, dat was eigenlijk blanco juist op dat moment waar hij moeite mee had. Een zucht ontsnapte hem even, en zijn gedachten gingen even naar starclan met een soort 'lekker dan' gedachte. Moest hij nou per se leider zijn? Het laatste wat hij bij zijn vraag gedacht had te horen was een bekende stem die ook eigenlijk antwoord gaf. Voorzichtig opende Tall één oog en zag een bekende kater aankomen. Een waterige glimlach verscheen op zijn gezicht. Was het gek dat hij zich door de woorden van de ander alleen maar zenuwachtiger voelde? "Laten we het hopen," Mauwde hij, zachter dan normaal. Het voelde nog steeds alsof het niet de bedoeling was.
|
| | | | Onderwerp: Re: Milk | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |