What went down.

Bijzonder, hoe dit niemandsland werd genoemd. Wasteland nog wel, terwijl er al kleine sprietjes groen tussen de afgeblakerde resten heen schoten. Het bleef hem een raadsel waarom de elite niet gewoon deze kant op trok. Gezien ze zichzelf toch al seeds vaker ‘Bloodclan’ bleven noemen, konden ze even goed als een echte clan gaan leven. Hell, misschien werden ze zelfs nog wel uitgenodigd op die gezellige full moon feestjes van de clan. Jinx snoof, het zou hem een worst wezen. Shark en Thora zochten het maar uit, hijzelf stond sterk genoeg op zijn poten om zichzelf te redden, ook in dit soort barre situaties. Zo ook nu, hij had een prefecte schaduwplek gevonden onder een afgeblakerde boom, vlakbij een meertje. De drukte en hitte van de stad stonden hem helemaal niet aan rond deze tijd van het jaar, waardoor hij steeds vaker in Rogue gebied en de Wastelands te vinden was. De grote kater zuchtte diep en sloot kort zijn ogen. Hoewel hij zeker sterk op zijn poten stond, haatte hij hoe eenzaam hij zich op dit soort momenten kon voelen. Vroeger was hij tevreden geweest in eenzaamheid, had hij geen enkele behoefte gehad om gebonden te zijn aan vrieden nog familie. En zag hem nu, een eenzame vader zonder familie om zich heen. This is so sad Alexa play des-

[&Aldrei]

De geur van rogue die hier vervelend in de lucht hing werd steeds sterker. Well great, kennelijk liep hier een grijze, spitse she-cat rond die duidelijk niet al te blij was met zijn aanwezigheid. Zucht, heel vermoeiend dit. Goed, natuurlijk had hij ook wel die logische denkstap kunnen maken dat dit waarschijnlijk geclaimd was als haar territorium, maardan alsnog. Één enkele she-cat die ook nog eens vrij klein was had echt niet zo’n groot gebied nodig. De kater had de vage hoop dat ze nog een beetje sentimenteel was en hem hier zou laten ontsnappen van de hitte, maar mevrouw haar uitdrukking vertelde hem al het tegendeel. "Screw off rattail" Haar toon was diep en grommend en de poes had de dikke duif achter haar gelaten. Hij trok één wenkbrauw omhoog naar haar. ”Van alle scheldwoorden die je kon bedenken, pak je rattail?” sprak hij droogjes en absoluut niet onder de indruk. Zijn staart was dan wel gebroken, maar er zat nog net iets te veel fluff aan om op een rattenstaart te gaan lijken, als je het hem vroeg. "Ooit van geur markeringen gehoord? Ga in je eigen territorium rondjes lopen tot je grijs wordt en blijf uit het mijne" hij lachte schampertjes. “Oh grijs ben ik al aan het worden, of ik nou hier zit of in de stad,” Hij zuchtte wat vermoeid en keek mevrouw Scherptong aan. “Luister lieverd, in de stad is het niet uit te houden in de hitte. Ik blijf hier alleen tot het heetste moment van de dag voorbij is, dan hoef je m’n kop nooit meer te zien. Promise,”[/b] hij had [i]zo geen zin om hier een potje te gaan zitten bekvechten. Daar was het echt te warm voor. Hij haalde zijn schouders op. ”Anders mag je me zelf wegrollen,” en gezien zij vrij klein was en hij nogal uit de kluiten gewassen, zou ze daar nog wel een behoorlijke klus aan hebben.