Dog [&Koba]

Onderwerp: Dog [&Koba] di 31 jul 2018 - 15:56

Vlug, vlug, overheen, langs, hup, sneller, kijk uit voor die boom, bijna, bijna, YES! Dat was de gedachtegang van Dreamer terwijl ze achter een konijn aan zat. Ze had eerder geprobeerd om het konijn te besluipen, maar die langoor had haar opgemerkt en de benen genomen. Uiteindelijk was het haar na een (te lang) eind rennen door een graslandschap toch gelukt om het snelle dier te pakken te krijgen. Ze nam het konijn mee naar een plekje in de schaduw van de boom waar ze eerder bijna tegenaan geknald was en begon deze lekker op te peuzelen. Het smaakte niet zo goed als ze verwacht had, maar het was waar ze eerder zo hard voor gerend had dus ze had het hele konijn wel voor zichzelf verdiend. Niet dat er hier iemand anders was met wie ze die zou kunnen delen, right? De grijze tabby checkte op geuren van anderen, maar de geur van het konijn overheerste aangezien de haar mond niet helemaal leeg had. Na nogmaals geprobeerd te hebben nadat ze haar mond leeg had rook ze een enkele geur die redelijk vers was, maar ze niet herkende, dus besteedde ze er niet veel aandacht aan.
Plots ritselde het gras aan haar linkerkant. Was dat door een prooidier? Of misschien een andere kat? Of misschien een ander dier? Het correcte antwoord was de derde optie, want plots kwam er een grommende hond uit het gras gesprongen. Dreamer gilde even en klom zo snel als ze kon in de boom waar ze onder had zitten eten. "Help!" riep ze, hopend dat iemand anders haar zou kunnen horen. De hond stond onder aan de boom naar haar te blaffen terwijl de tabby nog iets hoger de boom klom. "Iemand, help!"
& Koba

Onderwerp: Re: Dog [&Koba] do 2 aug 2018 - 18:05

De grote grijs gestreepte tom was gaan liggen in een boom. Hij had dit stuk land tot zijn eigen benoemd en had deze boom uitgekozen als middenpunt van zijn territorium maar ook voor als zijn slaapplek. Het was erg wennen voor iemand die zijn leven lang geleefd had in een kooi in een laboratorium maar voor geen cent wou hij zijn nieuwe terug ruilen voor zijn oude. Eten vond hij, jatte hij of zelfs ving hij tegenwoordig. Eerst nog wel moeizaam en veel mislukte pogingen maar hij leerde met de dag. Hij was slim genoeg om binnen enkele dagen tot een uitstekende jager te veranderen. Na een dag lang zijn gebied te onderzoeken en wat te eten te ritselen voor zichzelf was hij in zijn boom geklommen en in slaap gesukkeld. Niet dat hij lang mocht batte van zijn rust moment want een oorverdovende gekrijs vulde zijn overgevoelige oren. Meteen schoot de grote kat overeind en duwde zijn klauwen in de tak waar hij op lag. Een kat was zijn boom in geklommen en stond nu, een paar takken onder hem, te schreeuwen voor hulp. Zijn blauwe en blinde oog staarde naar de angstige she-catje en toen naar het beest onder haar die blafte en zijn lichaam tegen de stam drukte. Hij herkende het beest als een hond. Vaak genoeg gezien in het lab. Zijn half afgescheurde oor wiebelde. Voor enkele seconde wou hij de kat besluipen en haar uit de boom trappen maar zijn hersens waren slimmer dan zijn klauwen. Als hij deze kat haar leven zal redde zou ze bij hem in de krijt staan. Hmm. De enorme tom spande zijn dikke spieren aan en gleed langzaam en geluidloos de stam af tot hij bij geknakte tak kwam en duwde met zijn kracht tegen deze tak aan tot het knapte en naar beneden donderde. Met een harde klap kwam hij terecht op de hond zijn nek en stopte hij abrupt met blaffen en lag hij met uitgestreken poten stilletjes op de grond; met de dikke zware tak nog steeds boven op hem. Koba sprong een paar takken veder naar beneden tot hij naast de she-cat stond. “Je kreet naar hulp is gehoord” Sprak hij met een smerige brullende lach terwijl hij met voldoening keek naar de dode hond.