{Lunarpaw} Jump the gun

Het water kletterde eindeloos naar beneden. Als jonge apprentice had hij dit altijd zeer intimiderend gevonden en verwacht dat dit wel ging wennen, maar dit was niet het geval geweest. Met grote goudkleurige ogen en hoog gespitste oren staarde Arcticwolf naar beneden vanaf een rots naast de waterval, naar hoe het water naar beneden viel met een donderend geweld. De snelle stroming was hier verraderlijk en hij vroeg zich ergens af hoe de vissen dit redden. Zijn zilverkleurige staart sloeg heen en weer terwijl hij het volgde met zijn ogen. Hij was zo opgeslokt door het aanzicht dat hij in eerste instantie geen andere kat opmerkte, wat tot gevolg had dat toen hij de pootstappen van een andere kat hoorde dat hij bijna van schrik naar beneden donderde. De kater zijn nagels krasten wat op de steen terwijl hij alsnog netjes op de rots tot stilstand kwam van zijn sprongetje en hij lachte wat beschaamd naar de kat die hem benaderd had. "Hey! Lunarpaw!"

Nieuwsgierig was de jonge apprentice het geluid van de waterval gevolgd en na een eindje wandelen kwam deze dan ook eindelijk in zicht. Ergens kon ze zich wel bedenken dat het handiger was om pas op pad te gaan zodra ze een nieuwe mentor had, maar helaas bleek haar nieuwsgierigheid sterker dan haar verstand. Daarbij kon ze best op zichzelf passen, toch? Ze was immers al zeven manen oud! Het geluid van het water dat met een flinke vaart naar beneden kletterde was inmiddels zo dichtbij dat ze niets anders meer hoorde. Onder de indruk van het lawaai en de krachtige stroming staarde ze naar het water. Zouden hier vissen zwemmen? En zouden de warriors die hier ook vangen? Ze kon het zich bijna niet voorstellen.
Met een enthousiaste twinkeling in haar ogen volgde ze de stroming vanaf de oever. Ze wilde de waterval van zo dicht mogelijk kunnen bestuderen. Dan zou ook zij vanavond een spannend verhaal te vertellen hebben aan de andere leerlingen. De kleine apprentice was zo in haar gedachten verzonken dat ze de andere kat in de eerste instantie niet opmerkte, maar al snel pikte ze de bekende geur van haar Clan op en zo ook de aanwezigheid van haar Clangenoot, die haar iet wat geschrokken begroette. "Goedemorgen, Arcticwolf!" Riep ze als antwoord op zijn begroeting gevolgd door een klein knikje met haar hoofd. "Ben je aan het vissen?" Vroeg ze hem vervolgens nieuwsgierig. Wie weet kon ze hem vandaag wel een vis zien vangen!