We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: [open] I am not a stranger to the dark zo 2 sep 2018 - 15:10
Fisheye
I am not a stranger to the dark. Hide away, they say, 'cause we don't want your broken parts.
Greenleaf was anders in de bergen dan het was in het bos waar ze opgegroeid was. Het was minder warm, en er was meer wind. Ze was er in de tussentijd wel redelijk aan gewend, aangezien ze al best een tijdje hier in de bergen verbleef. Ze was niet mee terug gereisd met de Clans, ze wilde de andere katten niet hinderen of vertragen en had uiteindelijk besloten om in de grot te blijven toen de rest het gebied verliet. De weinige training de ze gehad had was gelukkig blijven hangen in haar geheugen, al had ze zo nu en dan nog moeite met het inschatten van de afstand tussen haarzelf en haar prooi doordat haar opgezwollen oog niet zoveel kon zien. Haar "thuis" was op het moment dezelfde plek waar de Clans verbleven hadden, de grote grot bij het Redwood. Ze verschool zich achter enkele van de rotsen in de grot wanneer ze wilde slapen, zodat de grot op het eerste gezicht leeg zou lijken voor degenen die er een kijkje zouden nemen. Wie niet sterk is moet slim zijn, en wie in z'n eentje zou willen overleven moet waarschijnlijk allebei zijn. Ze hoopte maar dat de katten van de Tribe haar niet zouden aanvallen als ze haar zouden ontdekken. Als ze uit het gebied gezet zou worden zou ze daar wel mee kunnen leven, ze had voor haar gevoel toch nooit echt ergens thuisgehoord, maar als ze aangevallen zou worden zou ze niet effectief terug kunnen vechten.
Fisheye liep de grot binnen, stilletjes bewegen was iets wat ze al op jonge leeftijd geleerd had om gepest te vermijden. In haar bek hield ze een muis, haar maaltijd. Het was niet veel, maar ze was geen geoefende jager dus ze kon niet zo makkelijk meer prooi vangen. Ze was vreemd genoeg redelijk... tevreden? met hoe het leven in de bergen haar verliep. Het was bij lange na niet zo levendig als dat binnen de ThunderClan en ze voelde zich zo nu en dan best eenzaam, maar het ging makkelijker dan dat ze verwacht had. Ze liet de muis bij haar "slaaprotsen" vallen en begon deze met kleine hapjes op te eten. Muis had zelden zo goed gesmaakt als dat het in deze tijden deed. Misschien was dat omdat ze minder eten kreeg dan dat ze gewend was, of omdat ze het zelf gevangen had, of misschien waren de muizen in de bergen gewoon smaakvoller dan die in het bos. Zo, de muis was op en haar maag was tijdelijk wat gevuld, wat nu? Ze wilde niet teveel opvallen in het gebied, dus veel verder dan het Redwood zou ze niet gaan. Plots klonken er geluiden buiten de grot, al duurde het niet lang voordat Fisheye deze identificeerde als het gedruppel van stortregen op het bos buiten de grot. Nou, daar was een antwoord op de vraag die ze eerder in haar hoofd gesteld had: In de grot blijven wachten en hopen dat deze hevige bui snel voorbij ging.