Elder/Senior Warrior Search [Windclan]

Doordat er zoveel jonge katten in Windclan zijn en het over het algemeen moeilijk is om Elders en/of Senior Warriors actief te houden in de RPG heb ik iets verzonnen om de komst hiervan in Windclan te bevorderen want wat is een Clan zonder ervaren katten?

Oceanbreeze/Oceanstar is relatief jong voor een Leader en zoals in de boeken beschreven staat kan een Leader altijd wel vertrouwde Warriors en Elders gebruiken voor advies. Let wel, deze zijn geen Deputy of Leader en het is aan Oceanbreeze om er wel of niets mee te doen. Ook is het logisch dat ze een band heeft met de katten en hen vertrouwd om de Warriortaken goed uit te voeren. Dan nu enkele eisen.

* Senior Warrior moet minstens 50 Moons zijn
* De kat moet trouw aan de Clan zijn

Er kunnen er meerdere gekozen worden, gezamelijk opgeven is dus mogelijk. Bijvoorbeeld Elders/Senior Warriors die onderling ook al bevriend zijn.

Oceanbreeze is van mening dat katten samen meer weten en daardoor leek mij dit een leuk idee. Zoals ik al benoemde; ze zijn geen Deputy of Leader dus zal Oceanbreeze (bijna) altijd het woord van Bronzemask boven hen stellen. Immers vertrouwd ze die het meeste. Mogelijke plotvoorstellen en motivatie worden op prijs gesteld.

Natuurlijk mag aangemeld worden met oud of nieuw account.

Butter

Thrushpelt

Destiny isn't a path any cat follows blindly.
It is always a matter of choice and sometimes the heart speak the loudest.

Mijn naam is Thrushpelt, een senior warrior van de Windclan. Dat klinkt misschien oud, maar ik ben nog maar 52 moons, ik noem mezelf liever ervaren. Mijn leven kan nog alle kanten op gaan. Ik heb aardig wat mee gemaakt door de moons heen. Ik werd geboren als Thrushkit in het nestje van Leopardrun en Blackpool, mijn vader en moeder die intussen overleden zijn. Mijn moeder stierf toen ik vrij jong was, zo'n 3 moons. Het was een koude leafbare en zij had Green Cough weten te pakken. Mijn vader stierf vele moons later, ik was intussen al warrior, zo'n 18 moons. Het gebeurde toen een patrouille Windclan katten twee vossen tegen kwamen. Mijn vader is als een held gestorven.

Mijn leven is niet makkelijk geweest. Maar wiens leven is nou makkelijk? Zeker in het Clan leven. Ik werd getraind door een verbitterde Windclan warrior, die mij harder aanpakte dan de gemiddelde Windclan Apprentice. Dit heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. Ikzelf ben al net zo hard en net zo streng, misschien net iets minder bitter en haatdragend. Mijn mentor droeg de naam Weaseltail en hij had het er altijd over dat de katten van tegenwoordig lui en gemakzuchtig werden, dat ze harder getraind moesten worden en klaar moesten zijn voor een oorlog. Voor wat ik weet was hij ook bijna zijn hele familie kwijt geraakt aan Shadowclan; dus daar zou het wel aangelegen hebben.

Tijdens mijn apprentice tijd werd ik verliefd op een prachtige poes. Een poes met een gladde, zwarte vacht en twee heldere, gele ogen. Haar naam was Nightpaw. We werden goede vrienden, maar ik durfde geen verdere stappen te zetten. Ik was één moon ouder dan zij was, dus zij werd apprentice toen ik 7 moons was geworden. Sommige trainingen deden we samen, omdat onze mentoren toevallig bevriend met elkaar waren. Zo was ik er ook bij toen zij het hele territorium te zien kreeg. We gingen er vaak stiekem op uit, maar na een moon of twee ging ze er ineens alleen stiekem op uit. Ik vroeg me af waarom en volgde haar. En toen zag ik dat ze stiekem met een Shadowclan apprentice afsprak. Ik zei er niks van, maar het deed pijn om te zien. Ik bleef haar volgen, haar bespioneren en toen zag ik dat ze verliefd was op de kater. Dat was toen ik haar confronteerde. We kregen laaiende ruzie. Ze noemde me gek omdat ik haar had bespioneerd, al die tijd.
Ik heb haar geheim altijd bewaard, maar het deed pijn en zelfs na mijn confrontatie bleef ze er stiekem vandoor gaan. Ik stopte met haar achtervolgen en accepteerde het maar. Ik focuste me gewoon op mijn trainingen en trainde harder dan tevoren. Ook was ik begonnen met het negeren van Nightpaw.

Ik rondde mijn trainingen succesvol af toen ik een leeftijd van 12 en een halve moon had bereikt en ontving de naam Thrushpelt. Anderhalve moon later ontving Nightpaw haar warrior naam, Nightgaze. Weer een halve moon later, toen ik 14 en een halve moon was raakten Shadowclan en Windclan in gevecht met elkaar. Ik stond oog in oog met de kater waar Nightgaze mee samen was en ik liet mij verblinden door woedde. Ik vocht hard tegen hem en gaf hem toen een fatale wond. Hij stierf en tot op de dag van vandaag voel ik me nog steeds schuldig. Nightgaze had het gezien. De volgende dag was ze op mij afgekomen en had ze me met tranen in haar prachtige ogen verteld dat ze zijn kittens verwachtte en dat ik haar kittens hun vader weg had genomen. Het verdriet in haar ogen brak mijn hart, maar ik kon er niks tegen doen. De clan geloofde dat het zelfverdediging was geweest, dat ik geen keuze had gehad. Shadowclan daarentegen was enorm kwaad.Vier moons later was er weer een gevecht tussen Shadowclan en Windclan, het gevecht waarin mijn vader stierf. Was dit mijn straf van Starclan? Om me mijn vader te ontnemen?

Nightgaze was intussen ook al bevallen van haar kittens, helaas had er maar één kitten van een nestje van drie mogen leven. Nightgaze was 14 moons geweest toen ze was bevallen van haar kittens. Nightgaze vertelde de clan dat ik de vader was, ook al was dit niet het geval, al spraken we nauwelijks nog tegen elkaar. Ik accepteerde het en nam de vaderrol dan ook op mij. Jaykit, vernoemd naar zijn biologische vader. De clan dacht dat Nightgaze en ik zo uit elkaar waren gegroeid door alle gebeurtenissen die zich hadden plaatsgevonden.

Vlak voor het gevecht waarin ik mijn vader was verloren, had ik nog een apprentice toegewezen gekregen; Basilpaw. Hem wist ik in zes moon op te leiden tot Warrior. Een moeilijke apprentice was hij niet, hij was relaxt, lacherig en luchtig geweest, maar ook nog eens competitief. Dat in tegenstelling tot Jaypaw, die ik vrij direct nadat ik Basilpaw zijn final assessment had gegeven toegewezen kreeg als apprentice.
Ik was dus 24 moons toen ik mijn tweede apprentice kreeg, Nightgaze haar zoon. Het deed pijn om tegen hem te liegen, te doen alsof ik zijn vader was, ook al voelde het wel degelijk alsof ik zijn vader was. Jaypaw was een goede leerling en leek hier niks op tegen te hebben.
Beide apprentices had ik hard getraind. Ik denk dat ik toch meer op Weaseltail was gaan lijken dat dat ik durfde toe te geven. Gelukkig was ik niet zo verbitterd als dat mijn mentor was geweest.

Ook Jaypaw werd met 12 moons benoemd tot warrior en ontving de naam Jayflight. Ik kreeg er echter steeds meer moeite mee om geheim te houden dat ik niet zijn biologische vader was en dat ik de gene was die zijn biologische vader had vermoord.

Daarom stapte ik twee moons later op Nightgaze af, waarmee ik nog steeds nauwelijks had gesproken. Intussen was ik 32 moons. Ik vertelde haar wat mij dwars zat en tot mijn verbazing reageerde ze minder fel dan verwacht. Toch waren dat als ik een beetje van haar hield ik het geheim zou bewaren. Ze vroeg veel van me, maar ik voelde me gedwongen haar wens te respecteren. Het leven ging verder.

Het leek er op dat ik verliefd werd op een andere poes. Silverheart. Ze was een mooie zilveren poes met een dikke vacht en groene ogen, zo'n zes moons jonger dan ik. Ik was op dat moment 34 moons en zij dus 28. We werden steeds closer en closer. En het leek er uiteindelijk op dat zij kittens van mij verwachtte. Haar buik was enorm gegroeid, maar het noodlot sloeg toe.

De clans moesten het territorium verlaten en Silverheart was hoogzwanger. Zij was nu 32 moons en ik 38. Tot mijn grote spijt besloot ze achter te blijven en koos ik er voor om met de clans mee te gaan. Ze vertelde me dat ze samen ging leven met de twolegs om onze kittens veilig op de wereld te kunnen brengen. Dit deed me enorm veel pijn en ik had nog gesmeekt om haar toch mee te krijgen met de journey. Mijn hart deed enorm veel pijn.

Mijn focus ging tijdens de journey terug naar Nightgaze en Jayflight, maar natuurlijk ook naar de rest van de clan. Jayflight bracht nog veel tijd met me door tijdens de journey en het leek hem op te vallen dat ik Nightgaze veel in de gaten hield. Toch zei hij er niks van. Ook werd er niet meer gesproken over Silverheart of de kittens die ik gehad zou hebben. Ik voelde diepe rouw. Deze rouw wist ik te maskeren door extra actief te zijn voor Windclan. Veel jagen en de omgeving bespeuren op gevaren.

We arriveerden in de bergen, waar we de tribe ontmoette en gedwongen met de andere clans in een grot moesten leven. Dit was pittig, maar het ging goed en ook mijn dierbaren maakten het goed. Intussen was Everstar van haar rang afgestapt en werd Oceanbreeze tot onze leider benoemd. Ik stond hier niet achter; dit kon niet. Naar mijn mening bleef je een leider nadat je het geworden was. Starclan koos je niet voor niks en ongeacht wat voor moeilijkheden moest je als leider zijnde doorzetten. Toch was het zo en er viel niets aan te doen. Ik deed wat er van mij verwacht werd als warrior en steunde Oceanbreeze waar nodig was als warrior zijnde.
De ziekte brak uit en zowel werden Nightgaze als Jayflight werden ziek. Ik vreesde voor hun leven en deed hard mijn best om ze gezond te houden, door extra voor hun te jagen en de medicine cats te helpen met het vinden van een mogelijke kruid. Ze overleefden de ziekte en Starclan zij dank ging de reis terug naar het Windclan gebied ook feilloos.

Terug in het clan gebied bleek Bloodclan fourtrees als kamp bestempeld te hebben. Ik vocht hard, samen met de andere warriors om de Bloodclanners uit het clan gebied te verjagen. Ik nam het op tegen een forse Elite kat en hield aan dit gevecht twee littekens over. Één op mijn rechter voorpoot en één op mijn linker schouderblad.

Ik denk dat dat wel mijn leven is in grote lijnen. Ik durf over mezelf te zeggen dat ik een loyale warrior ben die toegewijd is aan zijn clan. Gevaren ga ik niet uit de weg en ik zou mijn leven geven voor elk clanlid hier in Windclan; zoals de warrior code ook zegt, "de clan gaat altijd voor." Dat is ook precies mijn mind-set. Ik mag dan misschien wat bot en streng zijn, met een "zet je er overheen" mind-set, zeker nadat Nightgaze heeft gekozen voor een Shadowclan kater en ik mezelf als vader figuur op heb moeten stellen voor Jayflight. De hele situatie heb ik geaccepteerd en ook al blijft het moeilijk, ik laat het mijn verdere leven als Windclan Warrior zijnde niet beïnvloeden. Zo heeft elke kat wel weer zijn of haar eigen drama. Soms moet je de situatie gewoon accepteren zoals het is.

{Eerste apprentice current age; 43,5 moons}
{Nightgaze current age; 51 moons)
{Jayflight current age; 37 moons}

Mothfur

man man man, deze aanmelding is erg onafgemaakt.... verwacht later meer ;3

_{{ the eyes are useless
if the mind is blind }

{ Er zijn katten die denken dat je bejaard bent nadat je de tachtig moons heb gepasseerd. Nou, dan heb je mij nog niet ontmoet. Ik ben ondertussen honderdachtendertig, en alles functioneert nog prima, behalve dat ik een oog minder heb. Hm? Welk verhaal daar achter zit?

{ 11,5 jaar geleden kwam er een nestje op de wereld van Moorwhisker en Larkhusk, bestaand uit de twee zusjes Wrenkit en Wispkit. Moorwhisker was een sterke she-cat, die altijd haar mening vooraan had staan en voor niets of niemand terugdeinsde. Larkhusk was een meer ingehouden kater, eigenlijk de tegenpool van Moorwhisker, maar dit was de reden waarom ze een goed stel vormden. De bevalling verliep goed en beide ouders waren betrokken bij de opvoeding. Wrenkit trok meer naar haar moeder toe dan haar vader, maar hield van allebei evenveel.
Als apprentice keek Wren enorm op naar haar moeder en leerde ze alles wat ze kon van haar. Ze nam dezelfde houding en personaliteit over zonder het zelf door te hebben. Haar mentor Joltmane grapte hier nog wel is over, dat het leek alsof Moorwhisker meer haar mentor was dan hijzelf. Echter had ze een goede band met hem en haar trainingsmaatje, Quellpaw. In haar apprentice tijd was ze niet zo close met haar zusje, voornamelijk omdat die vaker in de avond trainde en zij meer overdag.
Toen het einde van haar apprenticeschap in zicht kwam, stierf haar moeder helaas. Ze had zichzelf overwerkt en was uiteindelijk te moe geweest om een hond van een tweebeen te verslaan. Dit was voor het eerst dat Wrenpaw doorhad dat haar moeder niet onverslaanbaar was geweest en dat er ook slechte dingen aan haar gezeten hadden. Het was een harde realisatie.
Uiteindelijk werd ze toch nog op tijd warrior, door de goede steun van Joltmane en Quellpaw, en samen ontvingen ze hun warriornaam; Wrensnout en Quellsniff. Ze waren beste maatjes, althans, dat dacht Wren. Totdat Quellsniff bekende dat hij verliefd was op haar. Zelf voelde ze niks voor hem en liet ze hem neer. Hierna wilde hij niet meer met haar praten, zijn ego gekwetst.
Ze voelde zich verraden en trok in deze periode wat meer om met haar vader, maar zocht vooral ook steun in de sterren, bij haar moeder in StarClan. Iedere nacht bleef ze langer op dan de rest, om te wachten tot de sterren verschenen en dan kon ze hele gesprekken houden. Steeds vaker trok ze er ook op uit naar het kleine meertje in het territorium omdat de sterren hier mooi op weerkaatsten. Soms nam ze haar zus mee naar deze speciale plek, maar toen ze merkte dat Wisptear het niet zo indrukwekkend vond als haar, stopte ze hiermee.
Op een dag had ze een steen meegenomen dat hier bij het meer had gelegen, en precies de volgende dag overleefde ze een aanval van een das op het kamp. Uiteraard dacht ze dat dit kwam door de steen en de kracht die haar moeder haar hierdoor gegeven had. Dit moment in haar leven was het begin van haar geloof in magie. Haar zusje vond het maar raar en schaamde zich voor Wren. Dit zorgde voor een breuk in hun relatie.
Toen ze 28 manen was kreeg Wrensnout haar eerste apprentice, Snowypaw. De twee vormden een goeie band in de zes manen dat ze trainden en uiteindelijk verkreeg Snowy zonder problemen haar warriornaam, Snowyowl. De twee bleven een goeie band houden naarmate ze ouder werden.
Quellsniff en Redviolet werden een koppel, en hierbij ging Wren langzaam weer contact zoeken met haar jeugdvriend. Niet veel later werden ze opnieuw vrienden en dit was zeker iets wat haar goed deed. Ondanks dat ze er niet echt mee gezeten had was ze wel alleen geweest en dat was nu niet meer zo.
Wrensnout was erg duidelijk een kattin van doen en werd hierdoor vaak op patrols gezet. Het meest deed ze border patrols; vaak zeker één per dag. Ze voerde strategieën gemakkelijk uit en genoot hier ook van. Vanaf dat ze 40 moons werd, werd ze vaak ook patrol leader gemaakt - dit was zogezegd haar specialiteit. Toen kreeg ze ook meer intel in waarom ze precies de patrols liep die ze liep, en op een dag verkreeg ze informatie van Bullhaze, die toen niet veel later haar partner werd.
Als 50 plusser werd haar leven het drukste. Ze was nu officieel een gerespecteerde oude warrior geworden en kreeg dus veel taken om te doen, iets waarvan ze genoot, maar toen werd ze ook nog is zwanger en dat werd toch wel veel werk. Het was tijd om even wat terug te schakelen en kort genoot ze van de pure rust die ze kreeg als queen, maar toen haar dochter eenmaal apprentice werd had ze wel veel zin om weer haar warriortaken op te pakken. Ze werd aangesteld als Softpaw's mentor en trainde haar met veel plezier. Haar zus Wisptear werd jaloers op haar taken en gezinnetje, zelf was ze namelijk onvruchtbaar, maar dit zal zich later pas uitten.
Larkhusk stief toen ze zelf 63 moons was, hij was 89 moons geworden, aan greencough. Dit triggerde iets in haar zus en ze gaf Wren er op de één of andere manier de schuld van. Alle opgekropte woedde kwam eruit en ze viel haar zus aan, waarvan ze nu nog een litteken heeft op haar schouder. Dit was natuurlijk schandalig en Wisptear werd de clan uitgezet omdat er niet met haar te praten was over het voorval.
Eigenlijk had Wrensnout nooit zin om elder te worden en bleef daarom ook hard doorwerken totdat ze 115 moons was. Toen overleef ze een normale jacht echter nog maar net - omdat een konijn haar over het oog gekrabd had en ze deze hierdoor verloren had - en merkte ze dat ze zichzelf aan het overwerken was, net zoals haar moeder ooit gedaan had, en legde ze zich erbij neer dat ze niet meer zo fit was als vroeger (al betekende dit niet dat ze opeens stokoud was en niks meer kon).
Toen ze op de journey moest wilde ze eigenlijk liever achterblijven in het kamp, maar dit liet Bullhaze haar niet doen omdat het waarschijnlijk haar dood zou betekenen. Hij haalde haar over om mee te gaan en samen trotseerden ze de moeilijkheden. Nu ze weer terug zijn in WindClan is er eindelijk goeie rust voor hun samen. Om zich toch nog nuttig te voelen, wilt Wrensnout nog wel is inbreng geven aan haar kleindochter over StarClan en magische middeltjes die zouden moeten helpen bij haar taak als medicine cat apprentice. Ook gaat ze af en toe half mee op patrols, net zoals vroeger, want ondanks dat ze oud is heeft ze niet per se lichamelijke gebreken naast haar oog.}

Ik denk dat ik de deadline voor keuze van de Elders/Senior Warriors die het closest met Ocean zijn voor over twee weken zet. Ligt er aan hoeveel mensen zich willen melden.

Elder/Senior Warrior Search [Windclan] 6lZ7Vs4

Name Snownose
Age 138 moons
Gender Male
Clan Windclan
Rank Elder

Uiterlijk Snownose is een slank gebouwde kater. Hij heeft een korte witte vacht, lange poten en een lange staart. Zijn ogen zijn amberkleurig. Hij heeft verschillende littekens verspreid over zijn lichaam na vele manen van het ruwe warriorleven. Hij is doof in zijn rechteroor en slechtziend, beiden door de leeftijd, maar heeft nog steeds een ontzettend goede neus.

Innerlijk Snownose is een zeer realistische kater - of althans, zo noemt hij het zelf toch graag. Anderen zouden hem misschien eerder pessimistisch vinden. Hij is goed in leugenaars herkennen; het is bijna alsof hij ze kan ruiken. Hij is ook zeer conservatief ingesteld. Hij vind dat alles zo zou moeten blijven zoals het is - het heeft zo al jaren en jaren en jaren lang gewerkt, waarom zou het anders moeten zijn? Hij klaagt graag over zijn wankele botten of over zijn slecht zicht of gehoor, maar hij voelt zich nog jong en zal nog vaak gaan wandelen en zelfs rennen; soms probeert hij zelfs nog te jagen, en als er een gevecht is moet hij fysiek weggehouden worden. Snownose is ook bijzonder koppig, iemand die niet opgeeft maar die ook zijn fouten nooit zal toegeven.

Dit zijn wat de grote lijnen van Snownose zoals ik hem in gedachten heb. Misschien dat ik een geschiedenis ga uitschrijven maar ik heb weinig zin om het te schrijven en jij waarschijnlijk weinig zin om het te lezen dus ik zal het je maar besparen :')

- Don't mind this post -

Ik denk dat ik niet nog een account actief kan houden, mijn excuses en succes met kiezen!

kings have many ears and many eyes

☼ K I T T E N Bullkit werd geboren als enig kind van mama Drippleclaw en papa Harefeet. Ze waren een gelukkig gezin en de twee warriors behoorden toen al tot de wijzen van de clan. Hij groeide op met nog een paar anderen waaronder Wrenkit, Queillkit en Redkit. Hij was vooral bevriend met Redkit, de kater waar hij alles mee kon doen en gewoon fun mee kon hebben.

A P P R E N T I C E De kater werd apprentice en kreeg de naam Bullpaw. Hij werd samen getraind met Redpaw door Ashstep. Dit was door een tekort aan mentoren, maar dat vond hij niet erg. Zelf was hij een erg springerige kater en ontwikkelde hij al snel een drang om te rennen. Hij groeide dichter naar zijn vriend toe en ook naar zijn ouders die hem vaak uit jagen namen. Ashstep was een hele goede mentor en hij rondde dan ook snel zijn training af.

Y O U N G W A R R I O R Eerder dan Redpaw kreeg hij zijn naam, Bullhaze. Hij genoot van het nieuwe warriorschap en ging vaak met zijn vriend mee op trainingen. Zo werd hij een bedreven renner en dus de boodschapper van de clan. Hij rende hele afstanden af, maar wist daardoor ook meestal de boodschappen. Bull werd gezien als een betrouwbaar persoon die zijn mondje kon houden. Ondertussen was Redpaw ook al warrior geworden met een naam waar hij op heden nog steeds mee moest lachen. Redviolet werd zijn verdediger van dienst, want wat Bullhaze wist mocht niemand te weten komen. Daarbij hadden ze het erg leuk te samen.

W A R R I O R Rond zijn 30 moons ging Redviolet een relatie aan met Quiellsniff en hij als beste vriend supporterde deze relatie ten harte. Hij vond het dan ook meer dan normaal dat hij oom werd van hun nestje kittens. Zelf was hij totaal niet geïnteresseerd in die harige bollen of liefde, maar eerder werk. Hij bleef dan ook boodschapper naar harte lust en tot zijn 35 moons vergaarde hij een belangrijke positie, belangrijke informatie en vertrouwen. Ondertussen had hij een apprentice succesvol getraind tot warrior. Hun band was goed, maar niet ongelooflijk sterk. Mede omdat Whitepaw die nu Whitelion werd genoemd helemaal anders in elkaar zat. Hij vroeg dan ook aan Hollystar om hem geen apprentice meer te geven. Ze respecteerde deze keuze en Whitelion zou de enige zijn die hij ooit getraind had. In plaats daarvan werd zijn taak strategische zetten bedenken voor gevechten. Buiten dat ging zijn rustige leventje verder tot hij op een dag een boodschap moest overbrengen naar een leeftijdsgenoot Wrensnout. Toen hij bij haar kwam in het gebied zat ze voor een steen, duidelijk nadenkend over iets. Het interesseerde hem en daar begon iets wat uitgroeide tot een grote liefde. Ondertussen was Evergreen leader geworden en werden hij en Wren partners.

S E N I O R W A R R I O R Ze zeggen dat het senior warrior-schap een rustige tijd is, maar dat was voor hem alles behalve. Wrensnout en hij kregen een klein kindje samen, Softkit. Opvoeden was een lastige taak, maar hij hield met heel zijn hart van zijn dochtertje. Ondertussen werd ook zijn apprentice deputy en hij kon zich een trotse senior warrior noemen. Bullhaze ging minder boodschappen overbrengen en meer jagen. Zijn slimme kopje zorgde niet persé voor overwinningen van gevechten, maar eerder voor minder gewonden en rust en kalmte in de clan. Hij verloor in die tijd ook zijn twee ouders aan ouderdom, maar omdat hij het al lang zag aankomen was het niet zo een enorme klap voor hem. Zijn dochtertje werd Softpaw en hij nam haar vaak mee op jacht. Hun band was sterk en samen met haar mama waren ze een perfect gezinnetje. Echter was 1 dochter genoeg dus gingen Bull en Wren er samen mee akkoord om geen andere kinderen op de wereld te zetten. Door zijn partner begon hij ook in magie te geloven, maar niet zo erg als Wrensnout zelf.

E L D E R Een goeie 50 moons later telde hij al 100 moons en trok hij de eldersden in. Hij was klaar om een rustig leventje te leiden. Er werd al een paar keer beroep gedaan op zijn ervaring op het veld, maar nu werd hij bijna iedere dag gestalkt. Het irriteerde hem en toen Wrensnout, Redviolet en Quiellsniff ook de elders werden sloten ze een pact om geen indringers meer te accepteren. Alleen nakomelingen en kittens mochten komen. Het werkte en na een paar manen drong het binnen bij de anderen. Ze leidden een rustig elder leventje tot hij 119 moons telde. Hun dochter Softfur kreeg kinderen in een verboden relatie wat haar het leven kostte. Bullhaze was er kapot van. Hij verloor een kleinzoon aan Riverclan en kon niet anders dan zich vervreemd voelen met de andere kittens. De kater was te bang dat hij ze zou verbieden om een leuk leven te leiden. Sinds die dag begon zijn haat voor Riverclan te groeien. Hij werd nu alleen geraadpleegd voor problemen met Thunderclan, Shadowclan en Bloodclan.

J O U R N E Y Hij was 133 moons toen de clans zich verplaatste naar de bergen. Zijn elder leven ging overkop toen hij tijdens de journey Redviolet verloor en kort daarna Quiellsniff. Hij had nu alleen nog maar Wrensnout, die hij goed kende en ze waren nu vaker samen. In de Clan Cavern leerde hij veel nieuwe elders kennen, maar die van Riverclan negeerde hij. Hij probeerde een paar keer Cobradusk terug te halen naar Windclan, maar zijn kleinzoons bloed was bevuild. Wel was hij erg trots op Tomtit en Routpaw die toonte de clan te steunen.

N O W Nu zijn ze terug gekeerd en probeerd Bullhaze alles op een rijtje te krijgen. Nog steeds is zijn droom om een rustig elder leventje te leiden.

~~Ik kon het niet laten~~

I never lose. Either I win or learn!

Name: Dogscar (Dogkit & Dogpaw)
Age: 65 Moons
Gender: Tom
Parents: Silvertear† x Maplefur
Siblings: [Littermates] Hawkgaze, Badgerbark, Ivyfur. [Younger Sibs] Duckfeather, Rabbitnibble, Mothclaw & Rushpaw†
Mate: Breezetail†
Offspring: Heathercloud, Ripplepool, Lichenfur
Mentor: Sunfall†
Apprentice: Wolfpounce, Frostcloud

Clan: Windclan
Rank: Senior Warrior
Leader: Oceanbreeze
Deputy: Bronzemask
Medicine Cat: Lizardpath
Medicine Cat Apprentice: Routpaw

Fur: Long, Gray
Fur Pattern: Tortoiseshell
Eyes: Almond Shaped
Eye Color: Yellow/Gold
Pads & Nose: Black
Teeth: Normal
Claws: Normal
Tail: Slightly longer
Scars: Claw markers over his right eye. Scars over his nose, missing his left ear, multiple scars under his fur.

Character Traits: Strict, Friendly, Bit Grumpy, Loyal, Mistrusting, Helpfull

Strict: Dogscar heeft 't heel erg op manieren binnen de clan en vind dan ook dat elke apprentice dezelfde strenge en rechtvaardige opvoeding moet krijgen die hij ook heeft gehad. Dit zorgt ervoor dat hij nog wel eens huidige apprentices een lesje manieren wilt geven.
Friendly: Ondanks dat Dogscar er gevaarlijk uit ziet, is hij oprecht vriendelijk naar katten binnen zijn clan en vooral naar kittens toe. Hij staat altijd wel open voor een goed gesprek, zolang je maar bij het onderwerp blijft en niet afdwaalt.
Bit Grumpy: Dogscar begint ouder te worden en hierdoor kan hij soms wat brommerig over te komen. Dit is niet specifiek op iemand bedoeld, maar gewoon hoe zijn karakter veranderd is ten opzichten van zijn leeftijd.
Loyal: Loyaliteit is alles voor Dogscar. Hij vind niet dat de clans gemengd moeten worden en wilt dat iedereen zich gewoon aan de Code houd, zoals het "in zijn tijd" ook ging. Als hij merkt dat iemand niet loyaal is aal Windclan, zal hij diegene dan ook goed de wind van voren geven.
Mistrusting: Door zijn loyaliteit aan Windclan, is Dogscar nogal mistrusting naar andere clans toe. Hij vertrouwd de andere clans niet en keurt halfbloeden en vriendschappen met andere clankatten dan ook ten strengste af. Sommige noemen hem hierdoor ook nog wel eens een purist.
Helpfull: Je kan met vragen altijd bij Dogscar terecht. Hij vind het prima om vragen te beantwoorden, zolang het geen domme vragen zijn, en wilt graag verhalen van zijn jeugd vertellen aan jongere katten.

Likes: Hunting, Running through the field, Telling stories, His kittens
Dislikes: Other clans, half-blood cats, Heavy rain, Snow
Fears: Losing his kits, Not finding love again, Losing the clan

History:
Kitten: Dogkit werd geboren als tweede zoontje van mama Silvertear en papa Maplefur, zijn oudere broer heette Hawkkit en zijn jongere broertje en zusje heette Badgerkit en Ivykit. Ze waren een groot gezellig gezin en hadden een redelijk rustige jeugd. Alle siblings konden het goed met elkaar vinden, al was het al snel duidelijk dat Hawkkit graag de leiding wilde nemen. Dogkit nam dit wel van zijn oudere broer, maar kreeg niet echt de smaak van het leidinggeven te pakken. Hij bekommerde zich vooral over zijn jongere siblings en beschermde hen tegen bullies binnen Windclan.

Apprentice: Hawkkit werd als eerste apprentice benoemd, met vlak daar achteraan Dogkit, Ivykit en Badgerkit. Alle vier de siblings kregen een aparte mentor, die van Dogpaw werd Sunfall, een prachtige rossige kattin met een scherpe blik en strenge ogen. Sunfall maakte al vrij snel duidelijk dat ze geen slome apprentices wilde en stond erop dat Dogpaw een goede, strenge, maar rechtvaardige opleiding zou krijgen. Hij zag zijn siblings daarom eigenlijk alleen nog maar als ze gingen slapen of toevallig samen in een patrouille zaten. Toch hielt hij wel een goede band met vooral Ivypaw en Hawkpaw, waarbij de laatste zich vooral op richtte om later Deputy en Leader te worden.
Dogpaw groeide op tot een knappe, stevige kater met hetzelfde strikte en rechtvaardige karakter als diens mentor. Sunfall besloot, toen Dogpaw 10 moons oud was, dat ze eens in de richting van Highstones zouden gaan. Elke apprentice moest daar ooit eens heen, zo stond in de Warrior Code. De reis werd voorbereid en het begin ging goed. Het was toen ze net buiten Windclan Territory waren, waar het probleem begon. Sunfall hielt Dogpaw tegen en droeg hem op om zichzelf plat op de grond te drukken. Door zijn grijzige vacht, kon de jonge apprentice zich makkelijk voor doen voor een steen, maar hij had geen idee wat er aan de hand was. Totdat de geur van een hond hem tegemoet kwam. Sunfall's rug stond hoog, terwijl ze blies naar de aanstormende hond. De hond had zijn achterpoten aangespannen om een snoekduik te maken op de rossige kattin, toen een vlaag van moed over Dogpaw heen gleed. Hij sprong overeind, duwde zijn mentor opzij en ving de klap. Een klauw gleed over zijn oog heen en een scherpe nagel sneed over zijn neusbrug. Tanden werden in zijn oor gezet en hij voelde een trekkende beweging. Pijn sneed door zijn kop heen, voordat het gewicht boven hem verlicht werd. Sunfall had de hond getackeld en rolde er nu mee over de grond. Dogpaw, vechtend tegen een barstende koppijn en het bloed dat langzaam in zijn oog druppelde, greep de staart van de hond vast en trok eraan, om zo de aandacht van Sunfall af te krijgen. De hond, niet wetend wat hem overkwam, verloor zijn aandacht voor de rossige kattin, die hem daarna een klauw over zijn oor en oog gaf. Hiermee besloot de hond het op te geven en luid jankend rende het beest weg. Sunfall heeft Dogpaw hierna mee terug naar Windclan genomen en werd hij in de Medicine Cat Den geplaatst, waar hij enkele moons verzorgd werd.

Medicine Cat Den: Dogpaw moest verplicht een paar maanden in de Med. Den liggen. Hij liep hierdoor 4 moons aan achterstand op en keek vanuit de Den toen hoe zijn littermates benoemd werden tot Warrior. Zijn siblings heette nu; Hawkgaze, Badgerbark en Ivyfur en ondanks dat hij trots op ze was, deed het pijn dat hij niet met hen daar mocht staan. Ondertussen was er onzekerheid over zijn capaciteiten om überhaupt Warrior te mogen worden. De hond had hem ontdaan van zijn oor, waardoor hij aan zijn linkerkant minder goed kon horen, maar gelukkig had de hond zijn oog niet beschadigd. Wel had hij wat lelijke littekens opgelopen, zodat hij nu voor de rest van zijn leven kon zien wat er in zijn apprentice tijd gebeurd was. Sunfall zetten zichzelf in tegenover hun huidige Clanleader dat Dogpaw gewoon zijn trainingen mocht hervatten na zijn ziektebed, de oudere Warrior prees hem voor zijn lef toen hij voor haar gesprongen was en de klap van de hond had opgevangen. Uiteindelijk werd de apprentice ontslagen uit de Medicine Cat Den en wonder boven wonder werd hij niet benoemd tot Elder, maar mocht hij terug zijn trainingen hervatten.

Warrior: Dogpaw was 15 moons, na moons achterstand te hebben gehad door zijn ziektebed en het daarna moeten inhalen en afmaken van zijn trainingen, voordat hij benoemd werd tot Warrior. De Windclan Leader benoemde hem tot Dogscar, een naam die hij met trots in ontvangst nam. Voor hem waren zijn littekens geen teken van zwakte, maar liet het zien dat hij niet met zich liet sollen en sterk genoeg was geweest om zijn naam te verdienen. Tijdens diezelfde ceremonie werd bekend dat zijn ouders een tweede nestje hadden gekregen en dat hij nu de grote broer was van Duckkit, Rabbitkit en Mothkit.
Dogscar leed een rustig Warrior leven, hij was pas 17 moons oud toen hij zijn eerste apprentice kreeg. Wolfpaw, zijn neefje, werd onder zijn hoede gezet en hij zetten alles op alles om zijn neefje dezelfde training te geven als dat hij had gehad. De trainingen gingen dan ook goed, al ging Dogscar wel af en toe langs bij Sunfall, die inmiddels Senior Warrior was geworden, om advies te vragen. De twee katten hadden een zeer sterke band en via Sunfall, kwam Dogscar ook meer in contact met diens dochter; Breezetail. De jonge kattin was een moon ouder dan dat Dogscar was, maar ze konden het goed met elkaar vinden. Eerste als vrienden, maar voordat hij het doorhad, begon hij wat te voelen voor de prachtige zilveren kattin. Dogscar was 22 moons oud, net nadat zijn jongere siblings apprentice werden en zijn neefje volwaardig warrior werd, toen zijn eerste nestje werd geboren. Heatherkit, Lichenkit en Ripplekit waren zijn geliefde kits en hij en Breezetail waren de trotse ouders.
Voor de rest was Dogscars leven vrij rustig, hij kon het goed vinden in de Clan, zijn kittens groeide rustig op en hij trainde inmiddels zijn tweede apprentice; Frostpaw. Ondertussen brak er Greencough uit binnen Windclan en Dogscars moeder werd getroffen. Silvertear verbleef enkele moons in de Medicine Cat Den, maar bleek er weer bovenop te komen. Toch bleef Dogscar, samen met zijn zusje Ivyfur, zeer beschermend over zijn moeder. Ze werd nooit meer helemaal de oude en verhuisde al snel naar de Elder den toe.
Zijn kittens werden apprentice, zijn apprentice werd warrior, maar Dogscar mocht geen van zijn kittens opleiden tot Warrior. Het nieuws werd bekend gemaakt dat Sunfall overleden was bij een gefaalde jacht en zowel Breezetail als Dogscar waren vigil voor haar. Hij was net over de 30 moons heen toen de Medicine Cat naar hem toe kwam dat hij geluk had gehad dat hij al een nestje had gehad. Breezetail kon geen kittens meer krijgen. Dogscar wuifde het nieuws weg, hij was gelukkig met de kattin en het maakte hem niet uit dat ze hem geen kits meer kon geven. Het nieuws viel echter zwaarder bij zijn partner en in een depressieve bui liep ze de kaken van een losgebroken hond in. Binnen de tijd van zes moons was Dogscar zowel zijn partner als zijn mentor kwijt geraakt en dat raakte hem zwaar. Hij richtte zich volledig op zijn training en besloot solo kracht training te gaan doen. Zodat hij voortaan iedereen kon beschermen.

Senior Warrior: Het moment dat Dogscar Senior Warrior werd, werd bekend gemaakt dat Silvertear en Maplefur een derde nestje verwachtte. Niemand had het verwacht, maar iedereen vond het prachtig. Het gebeurde niet vaak dat een Elder paar nog zo laat een nestje verwachtte. Toch was het duidelijk dat Silvertear's lichaam het niet helemaal aan kon. Ze overleed bij de geboorte van Rushkit en Dogscar nam het op zich om voor zijn jongste broertje te zorgen. Gelukkig had Ivypool op dat moment ook een nestje en kon Rushkit daarbij gelegd worden.
Zes moons ging alles goed, Rushkit werd apprentice, maar op dat moment ging alles weer berg afwaarts. Een kat binnen de clan kreeg Whitecough en voordat Dogscar ook maar iets kon doen, was zijn jongste broertje weg. Overnacht was hij overleden aan de ziekte en was hij weer een familielid kwijt geraakt.
Sinds dat verlies leefde Dogscar vooral voor zichzelf. Hij had zijn kittens en zijn siblings nog, maar de rest leek een waas te zijn. Het was de Journey buiten het gebied dat hem wakker schudden, nu hij zijn ervaring kon inzetten om de Clan veilig te stellen. Hij had gehoopt om al het verlies achter zich te kunnen laten, terwijl ze samen met de Tribe leefde, maar zijn geluk was voor korte duur. Hij had oog voor een van de Tribe kattinnen, maar de Clans wilde weer terugkeren naar het oude territorium, dus moest hij afscheid nemen van haar. Sindsdien leefde hij in stilte, deed zijn taken voor de Clan en hoopte ooit nog liefde te kunnen vinden.

@username || words: ###

Θ Θ Θ

Deadline staat op de 25-ste. Tenzij iemand mij een berichtje stuurt die wil aanmelden en het daarvoor niet kan! Bedankt voor alle mooie aanmeldingen. Ben nu wel op vakantie (zie afwezigheidstopic) dus kan niet meteen reageren.

De aanmeldingen zijn nu gesloten. Ik zal zo snel mogelijk de keuze posten.

De keuze maken is vreselijk moeilijk. Vooral omdat alle karakters wat hebben waar in de RPG wat te doen valt; dat ook past bij Windclan en diens Leader. Dit betekend dan ook dat ik veelste lang heb lopen malen. In de hoop op een goede conclusie en uitkomst te komen. Een karakter sprong er echter uit voor mij en die zal ik dan ook als eerste noemen.

Goede Vriend en Vertrouweling:

Er komt meer..:

Gefeliciteerd iedereen. Bedankt voor de mooie aanmeldingen.

Dogscar is ready for action ^^.

Ah top heb hem gekleurd

Onderwerp: Re: Elder/Senior Warrior Search [Windclan]