My new home?

Runa liet een zachte, ongelukkige zucht varen. Het gesprek met haar vader was helemaal niet zo gelopen als ze graag gewild had. In plaats van begrip te hebben voor haar situatie en een oplossing te bedenken, hadden zijn poten het letterlijk begeven bij het vooruitzicht dat hij zijn dochter kwijt zou raken. Hij had niet echt een oplossing aangeboden. Tenzij zeggen dat ze ook gewoon een hond kon vermoorden als hulp aanbieden klonk. Dat kon allemaal wel zo zijn, maar dan was ze alsnog niet van de Elite af. Dan zat ze er alsnog middenin. En waar het nu een hond was, zou het de volgende keer wel een kat moeten zijn. Als ze een halsband zou binnenhalen, zou Shark van haar verwachten dat ze helemaal klaar was om de opdrachten uit te voeren waarmee ze hondentanden binnen kon halen. En ze dacht niet dat ze daar klaar voor was. Nee, ze wist wel zeker dat ze daar niet klaar voor was. Begreep haar vader dan niet dat als ze in de Elite zou blijven en haar final assesment zou doen, waarbij ze dan inderdaad liever opteerde om voor een hond te gaan dan voor een kat, dat ze nooit van Shark af zou raken? Ze had hem letterlijk verteld hoe ze zich voelde, maar het was haar vader allemaal te veel geworden en dat had ervoor gezorgd dat Runa spijt begon te krijgen van haar eerlijkheid. En dus hield ze zich maar op de achtergrond. Misschien werd het sowieso tijd dat ze maar accepteerde dat er geen uitweg was en dat ze in de Elite moest blijven, tenzij er zich natuurlijk een oplossing aan zou kondigen. Ze zuchtte. Met haar moeder kon ze het over dit soort dingen al helemaal niet hebben, want die zou haar gewoon negeren of het nog erger maken. Ze zag haar moeder al echt naar Shark gaan om Runa te verraden. Ze had heus wel opgemerkt hoe die twee de laatste keer meer met elkaar omgingen en ze walgde ervan. Ze had dan ook al het mogelijke contact met haar moeder, voor zover dat ging, verbroken en was niet van plan om op haar schreden terug te keren. En momenteel liep ze dus een tikkeltje verslagen in het rogue territory. Ze had geen idee wat ze voor de rest nog kon doen. Ze wilde eigenlijk gewoon niet al te veel meer nadenken over de toekomst. En misschien kreeg ze daar nu ook wel de kans voor. Ze rook namelijk een sterke kattengeur die haar naderde.