Chi 235 Actief “It's so hard to forget pain, but it's even harder to remember sweetness. We have no scar to show for happiness. We learn so little from peace.”
| |
| Onderwerp: I'm obsessed for your love {Open} do 26 jul 2018 - 21:43 | |
| ONE THING YOU CAN'T HIDE IS WHEN YOU'RE CRIPPLED INSIDE
Haar blauwe ogen waren gefocust op de eekhoorn die zich vlak voor haar neus bevond. Nouja, niet letterlijk uiteraard. In haar kop, echter, wél. Ze beeldde zich het sappige vlees al in, hoe ze haar stevige kaken om het fragiele lijfje klemde om het vervolgens van zijn leven te ontnemen. Nochtans was ze niet van plan het prooidier zelf op te eten, maar soms werkte het aanmoedigend om zich de smaak al in te beelden, wat dus zou resulteren in een succesvollere jacht. Het was gewoon een simpele tactiek die ze uitprobeerde, niet echt wetende of dit ook resultaat zou boeken of niet. Na even afgewacht te hebben, begon ze geluidloos met haar achterpoten te bewegen. Vervolgens zette de zilvergrijze kattin zich af en schoot ze naar voren, haar voorpoten uitgestrekt en zich bovenop het kleinere wezen werpende. De eekhoorn schoot er vandoor, maar nog net wist de kattin het beestje met haar poten te onderscheppen. Hierna klemde ze het vast met haar nagels, om uiteindelijk voorover te leunen en het de doodsbeet toe te dienen. Na enkele tellen hing het lijfje slap in haar bek en glansden haar blauwe ogen van trots. Het was misschien gek, maar de kattin voelde dit nog altijd bij ieder prooidier dat ze ving. Alsof ze telkens aan zichzelf bewees, en aan de Clan, dat ze het warriorschap waard was. Haar plaats in de Clan, het eten dat ze elke dag naar binnen werkte. Ze wou iedereen ervan overtuigen dat ze geen waardeloze aanschaffing was. Of wou ze juist zichzelf overtuigen?
Plots hoorde de kattin beweging in de buurt. Abrupt stopte ze met wat ze bezig was en spitste ze haar oortjes. Haar lichte blauwe blik scande het gebied, zoekende naar enige beweging om er zo achter te komen wie of wat de oorzaak was van het geluid. Pas na enkele seconden zag ze de schaduw van een kat. Shadowclan? Of rogue, Bloodclan? Haar ruggengraat kreeg een rilling. Het zou de eerste keer zijn dat ze zo'n kat tegen kwam. Niet dat ze bang was, Silverwolf was niet snel bang te maken. Het was eerder adrenaline en een vleugje nieuwsgierigheid dat haar te binnen schoot. Ze probeerde de andere kat beter in het vizier te krijgen door haar ogen te vernauwen. "Wie is daar?" vroeg ze uiteindelijk.
|
|
|