Het geheim

Onderwerp: Het geheim vr 23 jul 2010 - 20:55

Geduldig liep Silvervoice door het bos heen naar een speciale plek een plek waar meer is gebeurd dan jagen en patrouile. Silvervoice ging zitten terwijl hij even nadacht en opstond. Hij keek om zich heen en hoopte dat Beetlewhisker snel zou komen en alleen zou komen want het zou verkeerd aan kunnen komen als Leopardfur of een van de kittens meekwam. Dan had Silvervoice het echt moeilijk. Silvervoice had tegen Beetlewhisker gezegd om te komen naar het kleine bos, hij wou even iets ophelderen. Silvervoice was tegenover elke kat vriendelijk maar nu voelde hij iets van woede groeien. Hij liep heen en weer. Behalve woede groeide er ook iets van bezorgdheid. Hij bleef maar heen en weer lopen terwijl hij nadacht wat hij moest zeggen. Zijn lage en betrouwbare stem golfde door het kleine bos toen hij hardop zei wat hij wou gaan zeggen tegen Beetlewhisker. Met zijn stem en de juiste woorden kon hij vaak mensen overhalen of laten vertrouwen in hem. Hij keek naar een kant op en zag een kat naderen. Hij wachte geduldig tot hij in de buurt kwam en liep toen naar Beetlewhisker en zei "Hoi Beetlewhisker."

Onderwerp: Re: Het geheim vr 23 jul 2010 - 21:04

Beetlewhisker wist dat hij beter alleen kon gaan, dus hij sloop het kamp uit zonder dat iemand hem volgde en keek nog een keer achterom om er zeker van te zijn dat niemand hem volgde. Hij wist niet waarom hij naar het kleine bos moest komen van Silvervoice, maar hij was te nieuwsgierig geworden om er over na te kunnen denken. Het enige wat hij nog deed was om zich heen kijken en in de lucht ruiken of geen kat hem volgde. Het leek namelijk alsof Silvervoice alleen met hem wilde praten. Eindelijk had hij het kleine bos bereikt en keek om zich heen of hij Silvervoice zag, maar hij zag nog niemand. Hij rook in de lucht en rook gelukkig de geur van Slivervoice. Hij liep naar de plek waar de geur vandaan kwam en werd steeds nieuwsgieriger. Waarom zou Silvervoice met hem willen praten? Daar zou hij snel genoeg achter komen. "Hoi Beetlewhisker." Zei een stem vlak bij hem. Beetlewhisker draaide zich om en zag Silvervoice staan. "Hoi Silvervoice. Waarom moest ik hier naartoe komen?" Vroeg hij. Hij wilde niet te nieuwsgierig overkomen, dus hij hield zijn stem kalm zonder te laten merken dat hij ook maar een beetje nieuwsgierig was. Hij hoopte dat het niet iets ergs was en dat het allemaal wel mee zou vallen, maar hij wist het niet zeker. Hij ging zo rustig mogelijk zitten en krulde zijn staart om zijn poten en keek Silvervoice aan.

Onderwerp: Re: Het geheim vr 23 jul 2010 - 21:11

"Ik ben blij voor jou en Leopardfur dat jullie partners zijn. Alleen als zij het niet zegt doe ik het, Ik ben de vader van Rosekit, Dapplekit ,Fernkit ,Willowkit en Tigerkit. Waar wij nu staan zijn ze gemaakt. Ik wil je alleen zeggen dat als ik met toestemming van jouw ze mag komen bezoeken. Ik had met Leopardfur gepraat en we waren het eens dat de clan meer krijgers nodig had. Alleen ik ben hun vader dus wil ik je vragen of jij me toestemming geeft om ze te zien en te bezoeken. Ik zorg ervoor dat ze blijven denken dat jij de vader bent. Alsjeblieft ik heb toen niemand Tigerkit kon helpen hem van de verdrinkings dood gered. Dus laat mij ze een keer in een week hun bezoeken. Ik ben niet de partner van Leopardfur maar blijf de oorspronkelijke vader van hun." Hij had het goed en duidelijk gezegd nu was het hopen voor medelij en dat Beetlewhisker het toestond om zijn kittens te bezoeken. Hij zou zich aan zijn woord houden en niet tussen Leopardfur en hem komen. Silvervoice had alle woorden met een heldere en boeiende stem gezegd en nu kwam Beetlewhisker´s antwoord.

Onderwerp: Re: Het geheim vr 23 jul 2010 - 21:24

Beetlewhisker's nieuwsgierigheid was al snel verdwenen toen het serieus bleek te zijn. Hij luisterde aandachtig naar wat Silvervoice allemaal zei. Hij was dus de echte vader van de kittens. Dan had hij er toch ook recht op om ze te bezoeken? Beetlewhisker vond het niet zo erg. Hij had nou eenmaal gezegd dat hij niet tussen hem en Leopardfur zou komen, dus dan was er toch niks aan de hand? Hij zuchtte even en keek daarna naar Silvervoice. "Ik vind het goed dat je ze mag bezoeken, maar ik hou je aan je woord. Je mag niet tussen mij en Leopardfur inkomen." Zei hij en hij wachtte op een antwoord. Hij hoopte dat hij het goed had gedaan en hij hoopte dat Leopardfur het ook niet erg zou vinden dat hij hier toestemming voor gegeven had, maar dat zou hij vanzelf wel merken als Leopardfur er wat van zei. Hopelijk zou ze het niet doen, want Silvervoice had geen slechte bedoelingen en de kittens zouden Silvervoice waarschijnlijk toch nooit als hun echte vader zien. Misschien als iemand het ze ooit zou vertellen, maar dat zou dan pas komen. Dit waren allemaal zorgen voor later en waar nu nog niet echt over nagedacht moest worden.

Onderwerp: Re: Het geheim vr 23 jul 2010 - 21:34

Silvervoice hoorde hem toestemming geven en zei "De sterrenclan zij dank, maar mijn grootste dank gaat naar jou Beetlewhisker. Ik ben blij dat ik iemand als jou ken. Nu ik eraan denk, als de kittens ook maar enige eigenschappen hebben van mij zullen ze je de oren van de kop vragen. De kleinste Tigerkit, zorg dat hij uit de problemen blijft. Hij lijkt op mij op de vachtkleur na is hij precies hetzelfde alsmij toen ik kitten was. Dus je kan verwachten dat hij op een moment brutaal, eigenwijs en aggresief kan worden en ." Silvervoice zweeg en zei daar na "Je komt er zelf wel achter wanneer het zover is, ik hoop voor jou en Leopardfur. Dat de sterrenclan hem of beter gezegd jullie genadig is." Silvervoice bleef vriendelijk klinken en in de laatste zin had hij duidelijkgemaakt dat er dingen konden gebeuren die hun misschien niet leuk of goed zouden vinden. "Ik ga ze mogen geen argwaan krijgen."

Onderwerp: Re: Het geheim za 24 jul 2010 - 10:05

Beetlewhisker luisterde naar wat Slivervoice nog zei en knikte daarna even. Hij kon ook beter terug naar het kamp gaan voor ze er achter zouden komen, maar hij kon beter ook nog wat gaan jagen, want als iemand al op was kon hij beter niet met niks aan komen zetten. "Ik zie je wel in het kamp. Ik ga eerst nog wat jagen." Zei hij en verdween in de struiken. Hij snoof de lucht op en rook gelukkig een muis. Hij keek om zich heen of hij de muis kon zien en hij zag de muis een eindje bij hem vandaan zitten. Hij nam de sluiphouding aan en sloop naar de muis toe. Wanneer hij vond dat hij dichtbij genoeg was sprong hij en de muis probeerde nog te ontsnappen, maar Beetlewhisker was sneller en had de muis al te pakken. De muis had niet eens de kans om een kreet uit te slaan om de andere prooidieren te verjagen.

Onderwerp: Re: Het geheim