I'll show you what I can

Onderwerp: I'll show you what I can wo 20 jun 2018 - 18:02

Direct na de ceremonie had Chawl hem meegenomen voor zijn eerste training. Hij wist nog niet zo goed wat hij er van moest vinden, dat Chawl zijn mentor was. Ergens vond hij het wel prettig dat zijn grote broer hem zou trainen, maar zou het ook niet leuk zijn om eens met een andere member kennis te maken? Ach dat deed er ook niet toe, hij had Chawl als mentor en hij zou dus de komende paar maanden door hem getraind worden. Jim likte even over zijn lippen, terwijl hij zijn mentor en grote broer nieuwsgierig aankeek. Het maakte hem niet zo veel uit wat ze zouden gaan doen, als het maar niet saai zou zijn.

- Chawl

Ze hadden een poosje gelopen, voordat hij zich omdraaide naar Jim. “Weet je hoe belangrijk balans houden is?” Vroeg hij aan zijn jongere broertje. Zijn blik ging naar de paar twolegnesten die voor hen waren verschenen. Voordat hij naar de schutting keek, waar hij van plan was om op te klimmen. Hij luisterde eerst en deed zijn bek even open om de geuren te proeven, maar zowel geluiden als verse geuren bleven uit. Er waren op het moment geen twolegs, honden of kittypets buiten. Dat was ook niet zijn bedoeling bij de eerste training, dus was de kust veilig om het dak op te klimmen. Met een zwiep van zijn staart gebood hij Jim hem te volgen. In zijn herinnering ging hij terug naar de keer dat hij zijn broertje meegenomen had een boom in, toen was hij nog maar een hele kleine kitten geweest. Nu was hij alweer wat moons ouder, waren hun ouders dood en waren ze terug in hun oude kamp. Er was veel veranderd sinds die keer.

Ze liepen een tijdje zonder een woord te zeggen. Maar toen draaide zijn grote broer zich naar hem om, en vroeg of Jim wist hoe belangrijk balans houden is. Jim nam even de tijd voor hij antwoord gaf. Zou hij de domme spelen of toch even een glimpje laten zien van hoe veel hij eigenlijk al wist? Maar voordat hij de keuze had genomen, sprong Chawl al op een dak en zwiepte hij met zijn staart, het teken dat Jim hem moest volgen. Jim keek eerst om zich heen, of er geen gevaar was. Het dak was best hoog, en hij had dit nog nooit echt gedaan. Hij keek recht in de rode en groene ogen van zijn broer, en dook in een. Hij zwiepte even met zijn staart, en zette zich af. Hij landde nog wat onhandig naast zijn broer, en keek degene nieuwsgierig aan. "Zo?" miauwde hij enkel, en wachtte af wat zijn mentor ervan vond.

Hij gaf Jim een goedkeurend knikje toen die naast hem neerkwam. “Dat is zeker een goede manier. Wanneer je neerkomt moet je alleen je poten ietsje verder uit elkaar laten staan, dan kun je beter je evenwicht herpakken. Altijd als je springt verlies je voor een kort moment je evenwicht, om daarna je balans weer te vinden is het lastigst, maar wel het belangrijkst.” Zei hij toen. Voordat hij een eindje over het dak liep. “Juist in dat moment ben je zwak voor een aanval. Maak grote sprongen daarom alleen als het echt noodzakelijk is. Kleine sprongetjes zijn makkelijker maar heb je wel een korter moment om je balans weer te herpakken. Het voordeel is dat je je poten dan ook minder ver uit elkaar neer hoeft te laten komen. Volg mij.” Hij bracht zijn gewicht op zijn achterpoten en schoot vooruit. Om over drie daken te springen en daar te gaan zitten. Netjes zijn staart rond zijn poten terwijl hij keek hoe zijn broertje het er vanaf bracht.

Chawl vertelde hem dat hij zijn poten wat verder van elkaar vandaan moest zetten, zodat hij zijn evenwicht beter kon herpakken. Natuurlijk, daar had Jim niet aan gedacht. Voor de volgende keer zou hij dat meenemen. Hij luisterde zonder een kik te geven, en keek toe hoe Chawl hem voorging. Soepeltjes ging zijn grote broer van dak naar dak, en stopte bij het derde dak. Daar zat de zwarte kater op hem te wachten. Met de informatie die Chawl hem gegeven had kon hij dit wel. Daar was Jim zeker van. Hij zette zich af, en sprong soepel op het eerste dak. Dit ging natuurlijk niet zo soepel en handig als zijn mentor, maar er zat verbetering in. Vervolgens ging hij naar het tweede dak, en het derde. Daar landde hij een beetje wankel naast zijn broer.

Het ging Jim steeds beter af, waardoor er een klein glimlachje om zijn lippen verscheen. Rustig wachtte hij totdat zijn broertje naast hem landde, wat net weer een beetje wankel ging. “Wanneer je bijna klaar bent moet je niet opeens je concentratie verliezen Jim, dat kan je je leven kosten.” Miauwde hij toen. Waardoor zijn blik zich in die van zijn broertje probeerde te boren. Een ernstige glans in zijn tweegekleurde ogen. Toen stond hij weer op. “Probeer mij dit keer bij te houden.” Hij paste zijn tempo ietsje aan, maar niet te veel. Jim kreeg het al aardig onder de knie, dus moest hij er nu nog snelheid in zien te krijgen. Hij sprong vijf daken verder. Expres wat meer om ook zijn broertje zijn conditie te testen.

Onderwerp: Re: I'll show you what I can