Het was nog vroeg, maar alsnog was Mothpaw al wakker en klaar om haar dag te beginnen. Met snelle pootstappen baande ze zich een weg naar de prooistapel en viste ze er een waterrat uit. Het was maar een beperkt stuk prooi, doelende op het feit dat het al redelijk oud was en niet zo veel vlees had. Maar aangezien Mothpaw zelf niet zoveel nodig had, was het voldoende. Besides, nog niemand was echt wakker. Er was vast niemand die op haar lette. Als ze nog honger had hierna kon ze gewoon nog een stuk gaan halen, nietwaar? Mothpaw grinnikte en plantte zich neer op haar achterwerk. Omdat ze geen mentor had, haar vorige was mysterieus verdwenen, had ze dus ook niets op de agenda staan. Waarschijnlijk zou ze gewoon naar de rivier gaan, proberen een vis te vangen en wat slapen. Wat kon ze anders doen? Dezer dagen mochten de apprentices niet ver weg van het kamp gaan, zeker niet zonder mentor en zo jong. Dus ja, veel keuze had ze niet. Niemand die het haar kwalijk kon nemen!
+ Vixenleap