Smelling fishy

Onderwerp: Smelling fishy di 10 jul 2018 - 20:03

Eigenlijk had Littlepaw verwacht dat ze sneller gewend zou raken aan de geur. In de grot waar ze allemaal gezamenlijk zaten, in de bergen, was de vissige geur nooit zo erg geweest - maar hier was het bijna overweldigend, en vooral in de apprentice den. Ze wist niet of dat was omdat apprentices nu eenmaal hard stonken, of omdat ze niet hard genoeg haar best deed om er gewend aan te raken. Ze wist niet dat het juist kwam omdat ze zo hard haar best deed, dat ze steeds weer erop lette en het dus nooit gewend raakte. In ieder geval rook ze zelf al als een échte riverclanner, en dat maakte haar trots. De kleine kattin krulde zich daarom toch op in haar nest met een glimlach om haar lippen, ook al haalde ze haar neusje op voor de geur die haar hier omringde. Ze hield meer van de geur van het water dan van de geur van vis - al vond ze vis wel lekker smaken.

+Thistlepaw

Onderwerp: Re: Smelling fishy wo 11 jul 2018 - 11:22

“Thistlepaw, idioot, ik ging bijna op mijn bek door jou.” En auw. Thistle deed net alsof hij geraakt was door de opmerking en de zachte trap die in zijn flank volgde door de warrior die langs hem liep en naar de warriors den liep. Drie keer raden wie hij ging irriteren met zijn gemompel in zijn slaap en zijn bewegingen die hij al dan niet expres uitvoerde als hij aan het dromen was. Sommigen beschuldigden hem ervan dat hij het expres deed, maar er was natuurlijk geen bewijs. Haha. Losers. Thistle kwam overeind nadat hij zich dramatisch op de grond had laten vallen en keek toe hoe de meesten zich verzamelden voor de sharing tongues. Hm. Tijd om de grootste prooi van de stapel te jatten en deze samen met één van de apprentices te delen voor de laatste keer. Hij zou binnenkort warrior worden en dan zou hij het zorgeloze leven achter zich moeten laten. Hoewel… Hij had Smokegaze niet meer als mentor, dus misschien begon het zorgeloze leven juist. Oké, dat was gemeen om te zo te zeggen, maar hij zwoer dat Smokegaze pijnlijk serieus was en zijn trainingen soms echt behoorlijk saai waren. Thistle keek uit naar de vrijheid die hij had. Hij mocht zijn taken gewoon zelf indelen en als hij mentor zou worden, zou hij echt de coolste mentor ever worden. Natuurlijk zou Butterstar hem nooit eentje uit zichzelf geven, dus zou Thistle één of andere manier moeten bedenken om er een te krijgen. Misschien kon hij Smokegaze wel manipuleren zodat deze een goed woordje voor hem ging doen. Thistle begon al te lachen bij de gedachte. Hij, Smokegaze manipuleren, die serieuze goedzak? Nee, dat ging nooit lukken. Oh well. Hij zou wel iets bedenken, maar voor nu was het zijn doel om… “Hé!” riep hij verontwaardigd uit toen hij één van de warriors de grootste vis van de stapel zag pakken. Deze wierp een blik in zijn richting, grijnsde en haalde zijn schouders op waarna hij naar zijn vrienden ging. Tsk. Uitslover. Nou ja, dan zou hij de op één na grootste vis wel pakken. En voordat iemand anders hem voor was, stond hij al bij de prooistapel. Hij pakte snel de vis en spurtte toen de apprentices den in, waar hij als eerste Littlepaw tegenkwam. “Hé, Littlepaw.” Hij klonk gesmoord door de vis in zijn bek en hij gooide het haar kant op zodat het tegen haar gezicht vloog. “Zin om deze vis met me te delen?” Hij knipoogde vervolgens haar kant op, wachtend op antwoord.