Exploring

Onderwerp: Exploring zo 16 sep 2018 - 2:42

Eerlijk waar vond hij de Pinewoods maar saai. Het waren een stel bomen bij elkaar, totaal anders dan het moeras. Dat was een plek geweest om te ontdekken, maar een van zijn clangenoten had hem in de weg gezeten, waardoor hij nog niet alles had kunnen bekijken. Soms moest hij echter ook andere plekken gaan ontdekken en zo nu dan ook de Pinewoods. Ook al had hij hier ook een tweede doel, namelijk om wat te jagen als hij wat tegenkwam. Hij wist tenslotte dat hij niet altijd maar kon ontdekken en bijna nooit met prooi terugkomen. Daarom was het toch maar handig dat hij vandaag naar deze plek was gegaan. Ook al zou hij in de aankomende dagen wel weer een keer buiten het territorium gaan.

[Venompaw]

Onderwerp: Re: Exploring zo 16 sep 2018 - 13:34

Venompaw onderdrukte een zachte zucht. Het gebeurde naar zijn idee iets te vaak de laatste tijd dat er ShadowClanners dood teruggevonden werden. Er waren er na het gevecht tegen BloodClan al drie dood teruggevonden en de meesten waren niet eens zo heel oud. Hij vroeg zich af wanneer deze donkere tijden voor zijn Clan eens afgelopen zouden zijn, maar probeerde er aan de andere kant ook niet al te veel bij stil te staan. Natuurlijk waren ze een grote Clan en zou het in zijn leven heus wel vaker voorkomen dat er katten doodgingen, maar dat wilde niet zeggen dat hij daar niet aan mocht denken. Hij wist niet zo goed hoe hij het een plekje moest geven en hoewel hij wist dat hij er met Acorndust over kon praten, was het nu ook weer niet de bedoeling dat hij de kat daar de hele tijd mee lastig kwam vallen. Hij was immers deputy en had wellicht al wel genoeg zaken aan zijn hoofd. Hij moest het maar op eigen houtje een plaatsje leren geven; met zijn ouders kon hij er ook niet echt over praten. Hij had in principe een goede band met ze, maar ze hadden hem een beetje zijn eigen gang laten gaan en losgelaten nadat hij apprentice was geworden. Aan de ene kant vond hij dat fijn, maar aan de andere kant verlangde hij soms wel naar dat gesprek met zijn ouders die hij waarschijnlijk toch nooit ging hebben. Venompaw hield er niet echt van om zich zwak op te stellen; hij had liever gesprekken over dingen die hem interesseerden en waar hij over door kon vragen. De tom liep dan ook the Pinewoods in in de verwachting dat hij iets nieuws zou ontdekken, maar in plaats daarvan vond hij Seagull, één van de nog tamelijk jonge warriors. “Hé, Seagull,” begroette hij zijn Clanmate. “Was je aan het jagen of…?” Hij liet de vraag open zodat Seagull dat zelf in kon vullen. Als hij aan het jagen was, wilde Venompaw wel graag meedoen. Alles om zijn gedachten een beetje te kunnen verzetten.