Gathering 09 - 10 -'11

[Longtail, niemand weet dat de kittens zijn gestolen door een andere groep. Je weet dus ook niet dat de kitstelers hier langs zijn gekomen!]

Het was een zwoele nacht. Kou begon dichterbij te kruipen. Maar Stormtail die aan de rand van het kamp zat. Had een dikke vacht tegen de kou. De maan stond vol en rond hoog aan de hemel. Tevrede opserveerde hij het gebeuren in het kamp. Leerlingen die als eerste meegingen stonden zenuwachtig te snuffelen. Hij zat onder aan de rots van Crookedstar, ze zouden zo vertrekken naar de Gathering. Stormtail was gerust, Crookedstar was niet ziek meer en kon gewoon de leiding nemen. De vorige keer was het een vreemde gewaarwording voor Stormtail geweest, dat hij voor het eerste keer de leiding had. Toch maakte hij zich een beetje zorgen of het wel goed zou gaan. Er was ook een kitten verdwenen op een vreemde manier, ze hadden hem overal gezocht maar nergens gevonden. Het baarde hem zorgen. Met zijn staart over zijn poten wachtte hij op het sein van Crookedstar. Wolkjes adem kwamen uit zijn bek. Crooked duurde nog wel even, dus nam Stormtail even een moment tot zich. Hij liep naar de leerlingen toe waar Smokepaw zich vast bij bevond. Toen hij zijn zoon in het oog had fluisterde hij, '' Smokepaw ik weet dat je geleerd hebt. Maar denk om de dingen die je doet ook deze keer, ik let op je.'' Daarna liep hij terug. Crookedstar gaf het teken, Stormtail keek hem nog even veelbetekenend aan. '' Susces mijn vriend en leider ik hoop dat deze Gathering voorspoedig en goed verloopt''. Even knikte hij eerbiedig. Nu konden ze hun weg vervolgen.

De reis was niet lang geklets gelach en geroezemoes was te horen in de groep die achter hun liep. Stormtail was af en toe heen en weer gelopen tussen de groep om te cheken of alles goed ging, maar alles liep op schema. Hij keek een moment naar de katten die zenuwachtig om zich heen keken, alles `moest` goed gaan dit keer. Uiteindelijk toen ze de brug over waren geweest en nu aankwamen bij de grens van de vierboom. Stonden ze even stil. Ze wachtte tot het teken van Crookedstar en zijn woorden. Crookedtar gaf het teken..

Nu stormde de katten het veld op, Stormtail liep op een drafje en keek om zich heen. Overal waren katten te zien, alle clans het was een druk boeltje. Zijn vacht wapperde wat in de wind en zijn vacht was bijna spookachtig door het schijnsel van de maan. Hij vertraagde zijn pas. Keek nog wat katten beleefd aan. Maar vijandelijke blikken werden hem toegeworpen. Hij keek ze een moment verbitterd aan, wat hadden ze toch? Stormtail had de hele tijd al een slecht voorgevoel. Het werd ook steeds sterker. Hij liep richting twee katten die hij maar vaag kon, maar ze hadden alle drie iets gemeen. Ze waren Deputy, katten die leider werden waneer hun leider stierf. Het waren Raindrop en Silverfang. Raindrop van de Shadowclan, een lieve rechtvaardige en begripvolle poes Stormtail mocht haar graag, vooral door de verhalen die hij over haar had gehoord. Maar zo te zien was ze nu niet echt in een operbeste bui, waarscheinlijk doordat er wat spanning was tussen de clans. De andere kater Silverfang was van de Skyclan. Een kater die Stormtail bijna zo goed als onbekend was. Hij had hem nog niet zo vaak gezien, als krijger was hij bij Gatherings ook nooit met hem in kontakt gekomen. Jammer vond hij, want de kat zag er aardig uit. Maar hij was wat zenuwachtig. Stormtail was in een normale bui, zijn gewone rustige blik lag in zijn ogen. Hij maakte zich wel zorgen maar liet dat niet zo snel merken zodat de katten om hem heen tenminste ook rustig bleven. Toen hij was aangekomen ging hij bij ze zitten, hij knikte vriendelijk als begroeting. '' Goedenacht. De stemming is wat gespannen... Maar laten we daar verder niet op in gaan. Silverfang en Raindrop alles goed? Met mij gaat het.. over het algemeen wel goed. Silverfang, ik weet niet of je mij al kend, maar ik ben Stormtail Deputy Riverclan.'' De stemming was inderdaat dan mischien gespannen maar Stormtail maakte het er het liefst het beste van. Dus kon hij het makenlijkst maar vriendelijk beginnen. Onrust woekerde in zijn hart, maar hij moest het in de hand houden.

~ Deathpaw ~

"Ja, dit is ook mijn eerste Gathering" Miauwde ze vriendelijk, met een onthutste blik in haar mosgroene ogen. "Ik ben Deathpaw" Stelde ze zichzelf voor. "Iedereen is wel vijandig naar elkaar, hé? Waarom zou dat zijn?" Vroeg ze zich hardop af. Brokenpaw haalde haar schouders op. "Er zijn kittens gestolen bij alle clans." Ze vertelde nog maar niet dat bij haar clan geen enkele kitten gestolen was. Misschien mocht dat wel niet. "Iedereen beschuldigt elkaar, maar ik weet het niet, al weet ik wel dan Skyclan zich volledig aan de warriorcode houd, dus niemand hoeft ons te beschuldigen." Terwijl ze sprak hief ze trots haar borst. Ze was trots om een skyclanner te zijn, en dat mocht iedereen weten. Daarna schudde ze haar hoofd en liet het stoere uiterlijk varen. "Laten we maar over iets anders praten, het is niet leuk. Ik vind het zo zielig voor die kittens." Ze glimlachte en dacht opnieuw aan de kittens van haar clan. "Maar jij bent hier, dus je bent een apprentice, is je mentor hier ook? Mijne wel, mijn mentor is Silverfang, onze deputy." Sprak ze trots en haar oogjes glimde van plezier. "Gaat jouw trainingen goed?" Vroeg ze glimlachend en snorde licht, zie, waarom was iedereen zo gemeen tegen elkaar. Zij en Deathpaw konden het schijnbaar prima met elkaar vinden.[b]

(ow, sorry Fire, heb het aangepast (; )

'O, nee' mompelde Longtail onhoorbaar, een kleine witte apprentice was naar hem toegestapt. 'Ga, al maar erder ik moet nog iets regelen' fluisterde hij in Snowrose' oor. 'Hoi Shinypaw', Antwoorde Longtail vriendelijk, Hij keek nieuwsgierig naar de jonge Apprentice, Waarom zou een jonge kater uit een andere clan, de shadowclan dan nog wel, vriendelijk naar hem toe lopen en zich voorstellen. Oftewel was die 'Shinypaw' heel moedig oftewel was hij erg onwetend. Longtails eerst les over Gatherings was: veel luisteren, weinig praten, geweest. In de Shadowclan werden ze duidelijk anders opgeleid. Longtail concentreerde er zich op of hij nog andere Thunderclan katten zag rondlopen, De uitleg van het katertje ging verloren in zijn concentratie. Een klein grijswit katertje, trippelde zijn gezichts veld binnen, een onzeker uitdrukking was af te lezen op zijn gezicht. Het katertje ging wat verderop zitten met een ruime afstand tussen de grote groep katten en hem. Ashpaw. 'Dat was... euh... heel interresant Shinypaw maar ik moet nog iets gaan doen, het was fijn je te leren kennen' Brabbelde hij snel. Longtail keek een beetje bezorgt naar Ashpaw, zijn leerling deed nogal stil, vond Longtail. Hij wist dat Ashpaw geen luidde prater was maar het leek Longtail toch wel goed om even hallo te zeggen. Hij Trippelde naar zijn leerling toe en begroette hem warm:'Hoi Ashpaw, hoe vind je je eerste vergadering? Al met veel andere Apprentice's kennis gemaakt?' Longtail wisselde even een blik uit met Snowrose om duidelijk te maken dat ze nog even moest wacht

-Flutpooost ><

- Owkee, ik praat nu dus tegen Silverfang, Blacknight en Stormtail :3 -

Een zilveren kater die ze eigenlijk alleen van naam en uiterlijk kende, kwam naast haar zitten. Raindrop voelde zich nog steeds woest, maar wilde niet tegen andere Deputies uitvallen. Iedereen moest zich even rot voelen; de geruchten hadden niet stil gelegen. Alleen dit was het punt waarop ze bekend gemaakt werden.. 'Gegroet Raindrop, hoe gaat het ermee?' Hij leek zenuwachtig, dat merkte ze bijna direct op. Raindrop probeerde gemeend te glimlachen; tegen de andere katten kon ze nog wel aardig doen, de verdenkingen waren nog niet gerezen. 'Gegroet Silverfang. Het zou beter kunnen gaan. Misschien is je al ten gehore gevallen dat er kittens verdwenen zijn?' Haar stem kreeg een onbedoeld scherpe ondertoon, maar het was vrij duidelijk dat deze niet zozeer tegen hem gericht was, maar tegen de dieven van de kittens. 'Niemand weet wat er met ze gebeurd is..' Ze keek even naar de grond,maar hief haar kop al snel weer. 'Er moet actie ondernomen worden. En daartoe moeten we weten wie de daders zijn.' Haar blik schoot naar achteren toen in één keer haar naam gegild werd door Blacknight. Verstoord en deels geschrokken keek ze om, naar de kat die gegild had. Ze glimlachte lichtjes naar de kat, al lukte dat nog steeds niet erg. 'Ik weet niet precies wat Brokenstar gaat zeggen. Ik neem aan dat we dat wel zullen horen.' zei ze rustig. Brokenstar zou wel weten wat hij wilde zeggen, niet? Opeens kwam er een totaal ander onderwerp, wat Raindrop lichtjes liet fronsen, maar ze antwoordde maar gewoon. 'Ja, op Grayclaw ben ik zeker trots,' zei ze, echte trots in haar ogen weerspiegelt. 'En ik weet zeker dat Flametail daar gelukkig is.. al zal hij jou missen,' sprak ze geruststellend tegen Blacknight. Nu werd haar aandacht naar een kater met een lange vacht getrokken, die ze eveneens maar vaag kende. Ze knikte naar hem 'Gegroet, Stormtail,' zei ze. Het was een rustige kater die ze respecteerde; hij wist van handelen en zou zeker een goede leider worden, al was Crookedstar dat ook. 'Het gaat redelijk,' antwoordde ze. 'Het is alleen de lastige kwestie waar je misschien wel van gehoord hebt..' Ze draaide zich wat zodat ze beide Deputies aan kon kijken. Stormtail stelde zich voor aan Silverfang. 'Dit wordt een beladen Gathering,' verzuchtte Raindrop. 'Ik hoop dat we er met zijn allen uit kunnen komen.' zei ze, uit de grond van haar hart, al was ze nog steeds boos en bang om het lot van de kittens.

De maan.. stond hoog aan de hemel. Hij was vol, dreigend maar wonderschoon. Een volle maan, betekende dus de Gathering tussen de clans. Darkfire, een nacht zwarte kater lag aan de rand van het kamp. Zijn ogen glommen in het beschutte duister van de struik. Hij speurde met elke zintuig het veld af. Hij was nergens naar op zoek, maar zorgde gewoon dat hij alles opving wat er te zien was. Bleustar gaf het teken. Zijn ogen sloten een moment geiriteerd.. Maar binnen enkele seconde had hij zich overeind gehesen. Verwijtend en onaardig wierp hij katten een blik waardig in het voorbij gaan. Hij sloot zich aan bij de achterhoe aan. Als laatste, als enige, gevolgd door onzienbare schaduwen, volgde hij zijn clan. Hij slikte even met zijn tong langs zijn tanden. Darkfire,s ogen waren een siddering, maar toch.. hij was in een goede bui. Dit was de Gathering. Er waren kittens gestolen.. Schadowclan? Zat die er achter? als het zo was. Geweldige zet. Perfect om de clans uit balans te brengen. Het zou ruzie worden hij voelde aan elke spier en zintuig in zijn lichaam. Hij verheugde zich er op om even lekker te bekvechten of kwaad te doen. Een onheilspellend glimlachje lag rond zijn lippen. Toen ze aangekomen waren bij de Gathering, gaf Bleustar het vteken. Ze stormde van de heuvel af. In de nachthemel vonkelde de sterren toezienend op het gebeuren. Er was een gespanne stemming.. ohh ohh wat kon hij van genieten. Zijn haren stonden er wat van overeind, Gemeen een onheilspellend speidde hij uit zijn ogen naar de katten. De meetse keken vijandig, maar sommige keken verwondert naar Darkfire. Die duidenlijk leek te genieten van de situatie. Een leerling. Eentje van de Shadowclan, Darkfire,s oog was op hem gevallen. Hij lachtte wat in zichzelf. Zachtjes liep hij op de leerling af. '' Goedenavond...

*Mag zelf weten wie*

Met statige passen bewoog een jonge apprentice zich voort, ze was nog steeds kwaad. Opnieuw een anderte mentor, en ze was ervan overtuigd dat ze ook van deze warrior niks zou leren. Niemand wilde haar ondertussen wat leren. Maar ook was ze toch bezorgd over de twee verdwenen kittens. Heartkit en Runningkit waren zomaar en spoorloos verdwenen. Wie deed nou zoiets, het was vast een andere Clan die ze gejat had. Ze snoof en versnelde haar passen en begon voorin de groep te lopen, niet ver van Raindrop vandaan. Die leek ook behoorlijk kwaad vanwege de verdwenen kits.
Eindelijk aangekomen keek het jonge poesje in het rond. Haar zwarte oren stonden deels naar achteren. Maar misschien was Smokepaw hier wel, dan konden ze iets afspreken om samen te gaan trainen. Ze was het zat in links gelegd te worden. Ze zwaaide met haar pluizige staart en ging even ergens buiten zicht zitten. Ze keek even goed rond en toen zag ze een zwarte kater tussen de rest lopen. Die leek te genieten van de gespannen situatie. De jonge poes snoof en keerde haar blik van alles af. Waarom was ze hier eigenlijk, er was toch niks te doen, en niemand zou geinteresseerd zijn in haar. '' Goedenavond...'' Hoorde ze ineens naast zich en ze keek met een ruk op. ''What!'' Zei ze luid maar schrok heel even toen ze zag dat het dezelfde zwarte kater was als dat ze net had zitten bekijken. ''Is er iets interessants?'' Miauwde ze koeltjes en had haar schrik alweer kunnen verbergen. Wat moest deze kat nu van haar? Hij rook naar ThunderClan, misschien had hij de kittens wel gestolen van hen. Ze keek de kater strak aan en dacht ook echt niet meer aan haar manieren.

-Tegen Darkfire >3
En White heeft haar redenen om zo brutaal te zijn

Pantherface zuchtte een keer, hij wist dat het vannacht geen prettige gathering zou worden, maar hij kon het niemand kwalijk nemen en zelf was hij er ook niet blij mee. Iedereen was er bijna van overtuigd dat de andere clans de kittens hadden gestolen, maar hij had zich al voorgenomen om eerst te proberen informatie te krijgen voordat hij er ook maar een woord over zou loslaten. Hij liep zo rustig mogelijk met de katten mee, maar hij merkte de gespannen stemming wel. Ze liepen door en in de verte zag hij de eerste tekenen van dat ze vierboom naderden. De bomen werden naarmate ze dichterbij kwamen steeds groter en hij wist dat het niet lang meer zou duren voor hij op de gathering zou zijn. Plotseling stopte de groep en nadat ze een sein hadden gekregen leek iedereen naar beneden te gaan, naar de plaats waar de gathering plaats zou vinden, tussen de vier grote eiken. Hij probeerde om zo rustig mogelijk op andere katten over te komen en liep naar dde plaats toe waar al een aantal andere deputy's waren. "Gegroet." Zei hij in het algemeen tegen de katten die er waren en ging daarna rustig zitten. "Ik weet niet of iedereen hier weet wie ik ben, ik ben Pantherface, deputy van Windclan." Voegde hij eraan toe, hij widle gewoon zeker zijn dat iedereen het wist, ook al wisten sommige het misschien al. Hij besloot dat hij zijn mond nog maar over de gestolen kittens moest houden en eerst op de reacties van anderen moest wachten. Misschien waren ze namelijk al over de kittens aan het praten geweest en was hij midden in het gesprek binnen komen vallen.

[Korte postX_X]

Ogen striemde in zijn vacht, en even keek Silverfang opzij om een geruststellende glimlach naar zijn leerling te kunnen werpen. Zodra de jonge rode poes haar verhaal met een leeftijdsgenootje hervatte, richtte ook Silverfang zich weer tot zijn gesprekspartner. Raindrop gunde hem een vriendelijke blik die oprecht op hem over kwam. 'Gegroet Silverfang. Het zou beter kunnen gaan. Misschien is je al ten gehore gevallen dat er kittens verdwenen zijn?' antwoordde ze, waarop Silverfang knikte om aan te geven dat dit gerucht inderdaad bij hem was aangekomen. "En het spijt me zeer dit te moeten horen," sprak hij met een ernstig gezicht, oprecht bezorgd over de weerloze kittens die in de klauwen waren gevallen van katten met een duidelijk onjuiste bedoeling. 'Niemand weet wat er met ze gebeurd is.. Er moet actie ondernomen worden. En daartoe moeten we weten wie de daders zijn,' vulde Raindrop aan. Ze was duidelijk net zo bezorgd als Silverfang, misschien nog wel meer omdat het haar clan betrof. En te zien aan de stemming van de ceremonie was Shadowclan niet het enige slachtoffer. Hoofdschuddend wierp Silverfang zijn blik naar de heldere maan. Kittens ontvoeren, wie doet nou zoiets? Dat was nog lager dan het eten van kraaienvoer. Hij wilde zijn mond weer openen om te spreken, toen een plotselinge roep over het veld weergalmde. Raindrop schrok, en Silverfang kon niks anders dan droog fronsen bij het zien van de gitzwarte poes die op de deputy van Shadowclan af kwam rennen en enthousiast een heel verhaal ging ophangen. Het verbaasde hem nog dat ze niet struikelde over haar eigen woorden. De twee leken een gesprek aan te gaan, dus wendde Silverfang zich van ze af om ze niet te storen. Hij sloot even zijn ogen, luisterend naar de vele stemmen van katten en het geruis van de gigantische eiken, toen een plotselinge stem, ditmaal op hem gericht, begon te spreken. 'Hallo... Jij bent Silverfang, nietwaar?' klonk een poes met een nog jonge toon. "Dat klopt." Hij opende zijn groene ogen en keek naar de rood/witte poes die voor hem stond. Ze nam een nogal nerveuze houding aan toen ze zich voorstelde als Suntail en vertelde dat dit één van haar eerste Gatherings was. 'Zijn er in jouw Clan ook kittens gestolen?' Silverfang glimlachte, mede om haar nervositeit en mede omdat ze één van de weinige was die niet verdachte vermoedens scheen te hebben jegens andere clankatten om de kittenontvoering. "Eigenlijk is het niet de bedoeling dat we op een Gathering zulk soort informatie vrijgeven," antwoordde Silverfang, haar erop wijzend dat het onbeleefd was om naar de zwaktes van een andere clan te vragen. Maar bij haar was het hoogstwaarschijnlijk enkel nieuwsgierigheid. "Je zult het zo wel horen als de leiders de clans toespreken." Silverfang's oor schoof opzij toen hij een derde kat hoorde naderen, en hij keek om om te kunnen zien wie dit was. 'Goedenacht,' miauwde de langharige grijze kater. Silverfang ontving de begroeting met een kalm knikkend gebaar en wendde zich toen weer op Suntail. "Excuseer me," miauwde hij met een vriendelijke glimlach, waarna hij zich weer tot de twee Deputy's richtte, merkende dat op de achtergrond de zwarte poes was opgehouden met praten. 'De stemming is wat gespannen...' concludeerde Stormtail, 'maar laten we daar verder niet op in gaan. Silverfang en Raindrop alles goed? Met mij gaat het.. over het algemeen wel goed. Silverfang, ik weet niet of je mij al kent, maar ik ben Stormtail Deputy Riverclan.' Silverfang was nog niet lang Deputy en werd hier door Stormtail's woorden aan herinnerd. De kater trok even met het oor waarin een grote scheur gevestigd zat. "Gegroet Stormtail," antwoordde hij, beleefd ingaand op zijn introductie. Vervolgens wachtte hij totdat Raindrop was uitgesproken en maakte toen met een beweging van zijn staart duidelijk dat voor hem hetzelfde gold. "Skyclan heeft nog geen kitten aan deze ontvoeringen verloren, maar je kunt vast begrijpen dat ook wij ons bekommeren om deze gebeurtenis en uiterst waakzaam zijn," miauwde hij als toevoeging. 'Ik hoop dat we er met zijn allen uit kunnen komen.' Silverfang keek haar aan. "Dat hoop ik ook, Raindrop."

*Sorry Pantherface, heb geen tijd meer om op jouw post te reageren, maar dat doe ik in m'n volgende. D:

Doveheart liep mee met de andere Thunderclan katten. Ze was benieuwd hoe de clans zouden reageren op de kittens die gestolen waren, maar ze wist ook dat het waarschijnlijk spanningen zou opleveren en waarschijnlijk dus niet iets waar Starclan het mee eens zou zijn. Dat was het punt waar ze zich nog het meest zorgen over maakte. Misschien zou het wel zo erg uit de hand lopen dat er gevochten zou worden, maar dat was niet iets wat ze wilde, ze hoopte dat het gewoon met wat praten wel zou lukken, ook al wist ze dat dat het meest onwaarschijnlijk van alles was. Ze merkte dat de katten om haar heen ook gespannen waren, iedereen eigenlijk. Ze vond zelf ook niet dat het kon wat er gebeurd was, maar ze wilde niet dat er vannacht gevochten zou worden, eigenlijk had ze liever dat er helemaal niet gevochten zou worden. Ze zag in de verte de vier bomen van vierboom al opdoemen. Naarmate ze verder liepen werden de bomen groter en de bekende weg steeds kleiner. Uiteindelijk stopten ze en iedereen wachtte op het teken van Bluestar. Het teken, waardoor ze naar beneden zouden kunnen gaan en naar de andere katten toe. Onbewust liet ze haar ogen even over de katten heen gaan, maar vanaf hier was het nog moeilijk te bepalen wie wie nou eigenlijk was, maar dat was niet echt een probleem. Zodra het teken was gegeven ging ze met de andere katten mee naar beneden toe. Ze ging langzamer lopen toen ze de rand van de gathering plaats had bereikt en keek om haar heen. Toen ze Leopardstrike zag, besloot ze om naar hem toe te gaan, ze hoopte dat hij ook wilde dat er geen gevecht uit zou breken, maar ze wist nog niet echt goed wat ze nou van hem moest denken. Ze liep naar de andere medicine cat toe. "Gegroet Leopardstrike." Groette ze hem rustig.

Deathpaw’s keek in de stilte die eventjes voor enkele tellen viel weer rond, de sfeer veranderde niet. Het bleef één tonig; Vijandig. Ze kon zich er wat bij voor stellen, maar zo als ze nu waren? ‘Er zijn kittens gestolen bij alle Clans’ Zei Brokenpaw. Deathpaw keek met een ruk op naar Brokenpaw, hoorde ze dat goed? Haar mosgroene ogen gingen weer de groep rond, en plotseling verklaarde het alles. Natuurlijk! Iedereen verdacht elkaar, waarschijnlijk wist niet iedereen dat bij elke Clan kits waren gestolen. Deathpaw pijnigde haar hersens om alle Clan territoria te herinneren, waar alles lag, en hoe je er kon komen. Maar ze was ten einde raad, als bij álle Clans kits waren gestolen, dan waren er twee mogelijkheden. 1. Ze waren niet gestolen door Clankatten of 2. Er was één Clan die deed alsof, en daarbij álle Kits gestolen had van de overige Clans. Deathpaw gokte op optie 2 en keek Brokenpaw met hernieuwde kracht aan, achterdocht misschien, maar dat liet ze niet merken in haar houding. ‘Iedereen beschuldigt elkaar, maar ik weet het niet, al weet ik wel dan Skyclan zich volledig aan de warriorcode houd, dus niemand hoeft ons te beschuldigen.’ Miauwde Brokenpaw. Deathpaw keek haar onderzoekend aan, waarom zei ze dat? Was het een teken dat hun de daders waren? Meteen voelde ze zich schuldig. Het was verkeerd om zo te denken over je mede kat. Een beetje teneergeslagen dat ze zo dacht richtte ze haar aandacht weer eventjes op de glanzende, zilveren SkyClan kat. Ze was erg onder de indruk van hem. ‘Laten we maar over iets anders praten, het is niet leuk. Ik vind het zo zielig voor die kittens’ Miauwde Brokenpaw. Deathpaw keek haar weer aan en nam dat met beide poten aan. "Maar jij bent hier, dus je bent een apprentice, is je mentor hier ook? Mijne wel, mijn mentor is Silverfang, onze deputy." Sprak de rode poes trots en haar oogjes glommen van plezier. "Gaat jouw trainingen goed?" Deathpaw keek plotseling heel zelfvoldaan en keek Brokenpaw vol plezier aan. “Ja!” Riep ze uit, al had ze nog niet getraind met haar mentor. “Silferfang? Dus zo heet die grote kater” Zei ze hardop en ze snorde. “Geweldig! Mijn mentor is Bluestar” Haar mosgroene ogen glommen van plezier toen ze het uitsprak, en ze kon het niet helpen dan een lichte Hooghartigheid even over het gezichtje van Deathpaw schoot. ’Baas boven baas’ Dacht ze sluw. Haar staart zwiepte even heen en weer en ze luisterde naar de geluiden om haar heen. Veel katten praatte kalm met elkaar, Deathpaw vond het fijner worden om hier te zijn met de minuut. Met een vreemde clankat praten gaf je zelfvertrouwen. “Ik vind het fijn om nieuwe katten te ontmoeten” Deelde ze Brokenpaw mee. “Buiten mijn eigen ThunderClan katten heb ik nog geen andere vriendschappen met andere Clankatten” Dat was niet waar, ze had zelfs een partner die in een andere Clan zat. Desondanks wist niemand er van, wat Deathpaw al een hele prestatie vond. Het was moeilijk om zo’n geheim geheim te houden. Ze snorde hardop bij het idee en keek haar weer aan. “Jij bent dus mijn 1ste vriendin” Miauwde ze vrolijk.

“Geweldig! Mijn mentor is Bluestar” Haar mosgroene ogen glommen van plezier toen ze het uitsprak. “Ik vind het fijn om nieuwe katten te ontmoeten. Buiten mijn eigen ThunderClan katten heb ik nog geen andere vriendschappen met andere Clankatten. Jij bent dus mijn 1ste vriendin” Miauwde ze vrolijk. Brokenpaw glimlachte en draaide haar hoofd om haar groepje vrienden te zoeken. Ze vond ze een voor een. "Ik heb een aantal vriendinnen in mijn clan, voor een of andere reden wil iedereen mijn vriendje zijn." Vrolijk sprak ze het uit en keek glimlachend naar Deathpaw. "En een Clanleader als Mentor, wow, Met haar oogjes keek ze even snel rond en vond de grote blauwgrijse poes met helderblauwe ogen die dan Bluestar moest zijn. Bij het zien van de poes voelde Brokenpaw een flaag respect door haar heen trekken, dat was iets wat ze nirt vaak had, maar de poes had duidelijk veel levenservaring. "Ze is vast net zo'n goede mentor als Silverfang!" Riep Brokenpaw uit toen ze haar ogen weer op Deathpaw had gericht. "Het zou vast normaal leuker zijn, nu zijn alle katten boos op elkaar, het is best oneerlijnk, ik neem aan dat Thunderclan zich ook aan de Warrior code houd?" Opnieuw keek ze naar Bluestar, zo'n kat als dat zou toch nooit kittens stelen?

Deathpaw kon het niet helpen dat haar aandacht even afging naar Secretflower, met de poes kon je fijne gesprekken hebben. Ze mocht haar wel, eveneens Moonpaw. Door de drukte vanwege de vermiste kits zag ze Moonpaw bijna nooit meer, wat haar erg speet. Deathpaw gaf een afwezige zwiep met haar staart toen Brokenpaw wat zei, ze reageerde er niet echt op. 'Ze is vast net zo'n goede mentor als Silverfang' Merkte Brokenpaw op. Deathpaw twijfelde er niet aan, misschien zelfs wel beter! 'Het zoi vast normaal leuker zijn, nu alle katten boos op elkaar zijn. Het is best oneerlijk, ik neem aan dat ThunderClan zich ook aan de WarriorCode houd?' Bij die woorden schoot er even een vlaag vijandigheid over Deathpaw's gezicht, met hernieuwde achterdocht keek ze Brokenpaw aan. "Bluestar zou nooit iets doen waardoor we de krijgscode overtreden! En al helemaal geen hulpeloze kits stelen" Spuwde ze, haar vacht werd dik en haar mosgroene ogen keken Brokenpaw verwijtend aan. Hoe kon ze zo iets denken van Bluestar! "Oordeel niet over andere als je hen niet kent" Siste ze kwaad met haar nagels uitgetrokken. Wetend dat zij nu al de hele tijd al aan het oordelen was over Brokenpaw zonder dat ze haar echt goed kende ... Ze bleef echter wel zitten maar keek Brokenpaw boos aan. Als het aan haar lag dan had SkyClan de kits gestolen. Deathpaw voelde zich echter heel rot toen ze haar woede voelde wegebben, waarschijnlijk was ze nog gestrest vanwege haar ontmoeting met de Roque poes vorige avond. Die had haar bedreigt ... en daar kwam ook nog bij dat Tigerwing nérgens te bekennen was! Ze maakte zich geen zorgen, maar fijn was een ander verhaal. Deathpaw haar mosgroene ogen schoten weer naar Brokenpaw. "Sorry" Zei ze met halve tegenzin, halve waarheid. Ze vond het niet leuk dat haar Clan zo maar beschuldigt werd van roof, maar om nou boos te blijven daar voelde ze ook weinig voor. Ze was dan wel een kat uit een andere Clan, en nog een vijandige Clan ook, maar lang boos op iemand blijven had weinig zin. Toch hield ze wel haar achterdocht, ook al hield ze dat verborgen zo dat je het in haar ogen niet kon aflezen. Boos zwiepte ze met haar staart heen en weer, wanneer begon die vergadering nou eens? Ze wilde nu onderhand wel weten wie er verantwoordelijk was door de kitten roof! Plots voelde Deathpaw de aandrang om aan Brokenpaw te vragen wélke kits precies waren gestolen in haar Clan, waarom wist ze niet echt. Ze brandde gewoon van verlangen. Ze hield zich echter wijselijk in, ze wilde niet nogmaals het vuur dat al heet was aanstoken. Vechten tijdens een wapenstilstand was tegen de krijgscode, daar zou Starclan erg boos om kunnen worden.

Arme kittens, Sparkkit en Springkit. Het waren twee verdwenen kittens. Ze wist niet wie of wat, maar ze waren gestolen! Vandaag was er een nieuwe Gathering en een belangrijke om bij te zijn. Ze zullen praten over de verdwenen kittens - als het bij praten bleef. Samen met de clan waar in ze leefde draafde Speedstorm de zilver kleurige Main coon met rode en witte tinten naar Fourtrees. Vele katten geuren drongen haar neus binnen en het rook gespannen en vijandig. Dat begreep ze helemaal, althans, nee niet echt. toen ze naar de open plek toe mochten gaan kwam er een grijns rond om haar bek. Vele katten waren hier. Ze keek naar de verschillende pelsen. De gedachten aan de twee kittens zaten nog diep in haar kop gegraveerd. Ze liep naar de open plek en ging ergens zitten. Ze keek rond en zag hoe vele katten een het discuseren waren. Als ze de dader of daders op merkte zou ze net niet een einde aan hun leven maken. Ze dacht aan dat er ook een kat een Windclan kat had vermoord, ze vermoedde iets van Thunderclan, maar daar ging het nu niet over. Hoe erg en zielig het ook was.

[Flut moet ff weer in Speedstorm komen ><]

Een kleine oranje katertje trippelde achter de andere, grotere, katten aan. Hij was nu, in zijn ogen, een officiële Apprentice, nu hij ook eindelijk een mentor had gekregen. Thunderstrike zou hem alle belangrijke dingen gaan leren. Hij was er helemaal klaar voor! Nu zou hij zich niet meer hoeven te laten belemmeren door het feit dat hij kleiner was dan menig ander apprentice, want het had ook zo z'n voordelen. Dat wist Lostpaw zelf maar al te goed.
Vandaag de dag liep hij met de rest van de katten van Thunderclan mee voor zijn eerste echte Gathering. Hij had wel door dat er iets aan de hand was, door de gespannen sfeer die er hing, maar door zijn eigen enthousiasme had hij het niet echt in de gate wát het nou precies was. Toen ze eindelijk bij Four Trees aankwamen keek hij zijn ogen uit. Er waren zo ontzettend veel katten hier, alle geuren liepen door elkaar heen. Thunderclan, Riverclan, Shadowclan, Skyclan & Windclan. Lostpaw moest er moeite voor doen om alle geuren uit elkaar te houden en niet alles door elkaar te gaan gooien. Al snel zag hij dat de groep waarmee hij hier naar toe was gegaan uit elkaar was gevallen en zelf besloot hij om ook maar eens op onderzoek uit te gaan.

Nieuwsgierig liep de oranje kater over het veld heen, goed om zich heen kijkend om alles in zich op te nemen. Observeren en er van leren, dat was één van zijn beste tactieken om snel iets onder de knie te krijgen. Overal om hem heen merkte hij katten op, Clan geuren vermengde zich met elkaar. Toch keek hij niet goed uit en knalde opeens tegen iemand op. Snel klauterde Lostpaw achteruit en keek omhoog naar de kat voor hem. "Sorry," zei hij zachtjes.

[Wie wilt? xD]

Haar kop hing omlaag terwijl ze met tegenzin achter de anderen aansjokten. Ze liep ietwat buiten de groep, maar dat was ook typisch Rainbowpaw. Ze wist zich altijd af te zonderen van de rest en voelde zich ook altijd gedwongen om dat te doen. Ondanks Crowfeather was dat rotgevoel dat de katten rondom haar gaven, er nog steeds. Ze wist heel goed dat het niet hun schuld was, maar gewoonweg de hare. Zij was het die alles fout deed, en als ze ook nog eens zat te jammeren omdat ze geen vrienden had, wist ze ook dat dat haar eigen schuld was. En toch deed het haar keer op keer pijn om die gedachten haar kop in te laten. Haar felgroene ogen keken van onderen de groep door, hopend om een glim op te vangen van Crowfeather. Tot nu toe had ze hem nog niet gezien, maar nog steeds hoopte ze vurig dat hij op zou komen dagen. Ze had zichzelf overgehaald naar de Gathering te komen, alleen vanwege de kans om weer eens met Crowfeather te kunnen praten. Deze reis leek voor niets te zijn geweest, tot haar grote spijt. Ze had zich eigenlijk net zo goed om kunnen draaien, en terug kunnen lopen. Haar Clangenoten zouden het zien, maar ze zouden toch geen moer geven om waar zij heen ging. Ze was tenslotte maar uitschot, troep, een blok aan het been voor de Clan en ze haatte het. Waarom ging ze nog? Alsof ze echt iets verstandigs zou gaan doen daar, met haar pessimistische en depressieve uitstraling. Voor hetzelfde geld zou ze alles verpesten, en zag de Clan haar al helemaal niet meer zitten. Ze zou verstoten worden, alleen verder moeten terwijl ze nog niet veel geleerd had, verder zonder Crowfeather en... Ze schudde haar kop. Niet aan denken! Niet aan denken! prentte de jonge kattin zichzelf in. Denk aan iets anders, denk aan de Gathering. Hoe zou het daar zijn? Ze was nog nooit bij een Gathering geweest, en deze zag ze ook niet bepaald zitten. Voornamelijk omdat er ook kittens waren gestolen, wat de stemming er zeker weten niet beter op zou gaan maken.
Ze kwam aan, en de gespannen, vijandelijke sfeer had meteen al een gigantische impact op haar humeur. Een gigantische prop vulde haar keel en Rainbowpaw verlangde weer naar de warmte van de Apprentices Den. Ze hoorde hier niet, dit was niet de plek waar ze moest zijn. Niet dat ze ergens thuis hoorde, zelfs niet bij de WindClan. Ze voelde de tranen achter haar ogen prikken en probeerde de prop in haar keel weg te slikken. Ze probeerde haar aandacht te vestigen op alle katten om haar heen. Tientallen katten die met elkaar stonden te praten. Het was een grote mengelmoes van allerlei Clangeuren; WindClan, ThunderClan, RiverClan, ShadowClan en ook SkyClan was er. Onwetend wat ze nu in hemelsnaam moest doen, keek ze om zich heen. Misschien stond ze hier de rest van de tijd wel alleen, tot ze eindelijk zouden vertrekken. Het zou haar in ieder geval niets verbazen. Ze snoof even, toen ze opeens omgestoten werd. Ze struikelde over haar eigen poten en viel met een smak op de grond. Fluisterend vervloekte ze zichzelf, en een traan rolde over haar wang. Waarom moesten dit soort dingen haar altijd overkomen? "Sorry," hoorde ze een zachte stem achter zich. Ze krabbelde overeind, alleen om in het gezicht van een klein, oranje katertje te kijken. Met haar poot veegde ze snel de traan van haar gezicht, hopend dat hij het niet zou zien. "Gaat het wel?" vroeg ze zachtjes. Ze bood StarClan dat niemand uit haar Clan dit gezien zou hebben. Ze zouden er zeker weer over gaan praten, wat haar alleen maar weer in een slechter daglicht zou stellen. Als dat al mogelijk was...

~ Lostpaw botst tegen Rainbow aan, als je het goed vind (:

Terwijl hij zat, legde Stormtail rustig zijn staart over zijn poten. Hij wachtte op antwoord van de Deputy,s Maar zijn aandacht werd verstoord door een luidrugtige kat. ''RAINDROP!'' Hij fronste even en keek waar het geluid vandaan kwam. Het was een zwarte poes die kwam aangesneld en naast Raindrop kwam zitten. Stormtail knikte even naar haar als begroeting. "Weet jij al wat Brokenstar allemaal gaat zeggen tegen de andere clanleiders. Ik denk zelf dat hij het over de ontvoerde kittens gaat hebben en jij?". Stormtail zijn kop werd er niet vrolijker op, een sereuze blik lag op zijn sneut. Een poes zou toch niet zomaar de zwakheden van haar clan vertellen? "Hoe voel je nou dat Grayclaw een warrior geworden is? Je voelt je vast trots net zoals Blacksky die heb het de heletijd over". Stormtail tikte even met zijn oor. Maar hij glimlachte een beetje toen hij veronderstelde dat ze het over een van Raindrops kittens had, die blijkbaar krijger was geworden. De poes was nu zo,n beetje klaar met wat ze had gezegd, dus kon Raindrop het woord nemen. 'Ik weet niet precies wat Brokenstar gaat zeggen. Ik neem aan dat we dat wel zullen horen.' Hij keek even vredig naar de sterren en de maan, hij genoot van de lichtjes aan de hemel. De katten waren druk in gesprek over wat dingen, dus wende hij zich wel even af. Toen wende Raindrop zich weer op hem. ''Gegroet Stormtail'' Hij knikte vriendelijk. 'Het gaat redelijk, Het is alleen de lastige kwestie waar je misschien wel van gehoord hebt..' '' Ja, dat begrijp ik volkomen. Ik vind het alleen vreemd, dat het bij alle clans het geval is.'' Ze zouden het er verder niet over hebben had hij gezegd, maar hij liet het maar voor wat het was. Het onderwerp was toch niet te vermijden. Opeens werd zijn aandacht getrokken door een gestreepte kater, blijkbaar de Deputy van de Windclan. "Gegroet, Ik weet niet of iedereen hier weet wie ik ben, ik ben Pantherface, deputy van Windclan." '' Goedenacht Pantherface, Gefeliciteerd met je nieuwe rang dan. Net als Silverfang '' Die ook tegen hem gesproken had. "Skyclan heeft nog geen kitten aan deze ontvoeringen verloren, maar je kunt vast begrijpen dat ook wij ons bekommeren om deze gebeurtenis en uiterst waakzaam zijn," '' Inderdaat Silverfang. Ik ben blij dat bij jullie nog niets is gebeurd, ik vind het maar een vreemd zaakje.'' Bij de Riverclan was ook een kitten vermist maar dat hoefde hij de andere clans niet aan hun neus te hangen. Als ze het zo graag wilde weten vroegen ze het maar. Plus als Crookedstar wel wilde dat ze het wisten zou hij dat wel zeggen. '' Als de Starclan met ons is hoop ik dat ze de Gathering inderdaat ook goed laten verlopen.'' Hij keek naar de hoge rots om te zien wat de leiders aan het doen waren. Praten natuurlijk hij hoopte alleen dat er geen ruzie zou komen, dat was alles wel behalve wat ze nodig hadden.

Deze avond was anders dan anders. Het zou onrustig zijn, zacht gezegt dan. Het zou de geschiedenis ingaan als een zwarte maan in een bloederige lucht. Deze Maan zou niet snel vergeten worden, ookal weten ze Clans dat niet. De enige aanwijzing dat ze hebben gekregen van Starclan was dat er kittens zijn gestolen, maar weten niet dat het bij iedereen zo is...

Hollystars kwaaie blik spurtte over Vierboom op iedereen die ze kon zien. Sommige katten zaten rustig te kletsen, alsof er niks aan de hand was. Het verbergen van het toelaten op Kittendiefstal van Windclan was niet zo goed. De meeste katten zaten met bezorgde gezichten. De een keek iedereen verdacht aan. Waarom wist Holly niet. Er klopte gewoon iets niet. Maar wat haar opviel was dat er een Moederkat van een ándere clan zat te huilen. Waarom zou die poes gaan huilen?! Het zijn Windclan kittens die zijn weggekaapt, niet die van haar clan. Dacht de Leader van Windclan in haar hoofd. Maar haar blik zag er net zo kwaad en strak uit als toen ze Vierboom berijkte.
Hollystar schudde haar hoofd om de verwarring weg te gaan. Haar poten leidde haar naar beneden, gevolgt door haar mede-clanleden. Het zachte gras onder haar poten hielp niet haar te kalmeren, dat was wel logisch in zo'n situatie. Dit was de eerste keer dat ze dit meemaakte en hopelijk de laatste. Maar de groote vraag was waarom. Waarom zou je kits stelen van een clan? Voor wraak misschien? Het geheuge van Hollystar was goed, ze zou niet iets vergeten wat in het verleden is gebeurt om tot zo'n wraak actie. Misschien was het wel in wanhoop. Maar wat voor soort wanhoop zat diegene dan in gedachte. In de hoop dat de clan met behulp van nieuw leven een betere toekomst te hebben, ookal hebben ze niet de Clanbloed van hunzelf? Dat zou roekeloos en riskant zijn. Dat brenkt niemand verder. Maar een ding was zeker, er zat een luchje kraaienvoer aan.
Toen ze beneden was dicht bij de Groote rots waar alle vier de Clan Leaders hun toespraken hielden draaide ze zich om, om naar alle katten waarvan de meeste opmerkte dat Windclan was aangekomen. Holly's groene ogen spurtte nogmaals alle gezichten af, rustig afwachtend tot de andere Leaders er waren.

"Ga al maar eerder, ik moet nog iets regelen." fluisterde Longtail in haar oor. Snowrose knikte haast onzichtbaar. Daarna staarde ze de witte shadowclan apprentice aan. Snowrose snapte waarom deze kat bij de shadowclan hoorde, haar pels was misschien wit maar van het karakter had ze heel wat weg.Longtail murmelde snel iets tegen de apprentice, dat snowrose het zelf niet eens verstond. Uit haar ooghoeken volgde ze Longtail met haar ogen en ze zag hem stoppen bij een andere apprentice.Dat moet vast zijn aprentice zijn... dacht Snowrose en ze kon het niet laten om een kleine krijg te verbergen. Zelf had ze nog nooit een apprentice gekregen, ook al wou ze er dolgraag eentje. Ze zag Longtail wat zeggen en daarna zijn blik weer naar haar gaan. Hij gebaarde dat ze nog wat moest wachten, dus bleef Snowrose maar staan. Wél draaide ze haar om en plofte neer op het gras, ze keerde hem de rug toe want ze wou dat het niet zou opvallen dat ze samen waren. Dus in plaats van Longtail verder te staan bekijken hief ze haar poot op en begon die rustig te wassen in de nacht.

-flut post en late reactie op Longtail-

Moonpaw zuchtte, en keek om zich heen, hij was op de Gathering, en dat was een eer, maar toch, het was niet hetzelfde. Hij miste de oude tijd, toen hij en brightpaw nog normaal tegen mekaar deden, en hij wist dat deze meeting het weer erger zou maken. Het hing er vanaf, zou Snowpaw komen? Hij hoopte het, hij wou haar zien, anders zou hij naar RiverClan territoria gaan, voor haar. Dat hij zijn Clan ermee in gevaar bracht, hij was voorzichtig, dus wat kon er gebeuren? Niets toch? Hij rekte zich uit, hopend op een witte vacht, sneeuwwit, maar kon niets ontdekken. Dan maar met andere apprentices praten. Zijn kop draaide een paar keer heen en weer, en hoewel hij veel katten zag, zag hij er eigenlijk geen alleen zitten. Een kleine grijze kater trok zijn aandacht, hij zag er wat mismoedig uit, en Moonpaw keek hem aan. Uiteindelijk stond hij op, en trippelde zachtjes naar de kater, moest hij wat zeggen? Of de ander? Plots werd hij wat onzeker, maar dat schudde hij weg. Moonpaw moest maar niet zo raar doen! Hij keek de ander vriendelijk aan, 'Hallo' Zei hij beleefd. Wacht eens, had hij hem niet al eens eerder gezien? Ja! Dat was euhm.. Ashpaw? Een kater van zijn eigen Clan! Hoe had hij dat nu niet kunnen zien! Hij werd een beetje rood, en keek de andere kant op, wat gegeneerd. Dit was nogal pijnlijk.

-Goed als Moony je komt lastigvallen? -puppy eyes-