[Sharing Tongues] We Believe

kings & crowns

De grote deputy kwam met zijn huntinggroep terug het kamp binnen gelopen. In totaal hadden ze aardig wat weten te vangen in een middag werk; 5 vissen, een otter en een kleine waterrat. Het was dan ook greenleaf, een tijd van overvloed. Dat hadden ze wel verdiend na zo'n uitputtende reis. Met een voldane zucht ging de kater zitten in een beschaduwd stukje van het kamp nadat hij zijn prooi op de stapel had gelegd, gecheckt had of iedere kit, elder en queen wat te eten had, en toen een vis had gepakt. Voor hem was het tijd om even uit te rusten; het was immers zwaar om een middag lang in de zon te zwoegen om wat te vangen. Met een goedgehumeurde hum begon hij met eten. Alles was goed.

- Sharing Tongues; open voor iedereen van RiverClan om eten te delen, te socializen en te genieten van het weer!

lauz

Het einde van de dag betekende niet zo letterlijk het einde van de dag voor sommige warriors. Ondanks dat de avond begon te vallen en dat de sharing tongues ieder moment kon gaan beginnen, zouden er vanavond weer patrouilles op weg zijn en enkele katten aan het jagen zijn. Het leven van een Clan ging dag en nacht door en stopte niet zodra de avond viel. Gelukkig had zij in de ochtend vroeg al een patrouille gelopen en in de middag gejaagd, dus had ze vanavond in principe een vrije avond, al wist ze zelf ook wel dat ze nog iets ging doen voordat ze naar haar nest zou gaan na de sharing tongues. Ze had meerdere dingen aan haar kopje, die ze de laatste tijd toch wel een beetje probeerde te ontlopen door middel van dingen te doen voor de Clan. Zo had ze nog steeds niet de moed bijeen geraapt om tegen de kater te zeggen dat ze misschien nooit klaar zou zijn voor kittens en ergens lag de angst dat de kater haar om die reden ook zou verlaten. Ze zuchtte zachtjes, waarna ze naar de prooistapel liep om een klein vogeltje uit te kiezen. Er lagen meer vissen en waterdieren dan andere soorten dieren, maar elke prooi kon toch weer een kat voeden. Haar blauwe ogen scanden het kamp en landden eindelijk neer op de deputy en vader van Chivypaw, Panthergrowl. Langzaam begon ze naar de grote kater te lopen, die toch echt wel groter was dan dat zij was met haar tengere lichaam, en legde het vogeltje neer. ”Is deze plaats nog vrij?” vroeg ze aan de kater met een zachte, maar warme glimlach.

Tag: @Panthergrowl

Ɓσ

Op dagen als dit was het moeilijk te geloven dat het zo bitter koud kon zijn in andere tijden. Possumpaw kwam op zijn dooie gemakje het kamp in gewandeld. Nu had hij even geen mentor, maar dat zou binnenkort weer komen. En dan was het echt hard aan de bak. De kater koesterde elk vrij moment dat hij had, door het, ehem, goed te besteden. Tuurlijk, hij jaagde wel, hij deed een beetje mee, maar eigenlijk had hij niet zo'n zin in al dat gezweet. Toch was hij blij hier in riverclan te zitten, en tja, dan moest je een steentje bijdragen. De apprentice liet een forel op de stapel vallen, en pakte er toen een kleiner visje uit. Hij had niet zo'n grote eetlust.

Wel had hij weer een hele stapel schelpjes weten te vinden, die hij zo bij zijn nestje zou leggen. Hoe esthetisch. Hij keek rond naar gezelschap, en zag Panthergrowl en Chillybreath. Snel keek hij weg, om maar geen oogcontact te maken. Hij was behoorlijk geintimideerd door de deputy, maar had wel respect voor hem. Snel draaide hij zich om, en ging op een ander afstandje zitten, en begon aan zijn vis.

Na twee happen verveelde hij zich, waar waren de apprentices? Hij kauwde dromerig op zijn vis. Kittypet kregen brokjes te eten, en melk, of tenminste, dat had hij gehoord. Zou dat te eten zijn? Vast niet zo lekker als vis, maar er moest toch een reden zijn dat niet elke kittypet spontaan vrijbrak van zijn two-leg? Niet dat de kater ooit het lef had om naar het two-leg gebied te gaan, nee, en zeker niet na bloodclan. Hij rilde even kort. Hij had niet meegevochten, en was niet echt met ze in aanraking gekomen, maar hij wist wel van ze. Hondentanden, de geur van verrot en bloed. Alles daar aan schrikte hem af. Nee, dan zat ie toch maar beter in Riverclan.

318 words
tag: @open!
:V

— ASHNIRAI * * * —

we are wild
we are like young volcanoes

Wow, ze kon het haast niet geloven! Ze had twee kleine muisjes weten te vangen, vlakbij de Thunderclangrens, dat wel. Gelukkig maar dat ze geen Thunderclanners tegengekomen was, maar ze was niet de grens overgegaan hoor! Die muizen waren echt op Riverclangebied, althans ze dacht van wel. Anders zou ze een probleem hebben, maar dat zou een zorg voor later zijn. Nu was het tijd om te feesten, want twee kleine muizen waren wel echt gooeeed! Haar staart was hoog in de lucht, en fier keek ze voor zich uit toen ze het kamp binnenwandelde. Het was het einde van de dag, dus het was tijd voor Sharing Tongues. Ze zag oom Panther met Chillybreath, en daar een eindje verderop haar bestie Possumpaw. Ze hobbelde naar de zilveren kater toe, en dropte haar twee muizen vol trots voor zijn poten. "Kijk! Helemaal zelf gevangen!" miauwde ze enthousiast. Jaaaa, eindelijk! Nu nog de vis, maar dat kwam later wel. Misschien zelfs morgen!

Tag Possumpaw

von sonder & shine

Zijn momenten van rust waren geteld toen hij een flame-point poes het kamp binnen zag wandelen. Haar staart stak trots in de lucht, en ze had iets in haar bek. Snel was Possumpaw gespot, en banjerde zijn vriendin op hem af. Toen ze eenmaal bij hem was, liet ze vallen wat ze in haar bek had. Twee muizen, zag hij nu. "Kijk! Helemaal zelf gevangen!" Ze glom van voldoening, en het was moeilijk om niet te lachen als je zo'n stralende kat voor je zag. "Wow, Co! Goed gedaan!" Sprak hij vol bewondering. Hij was niet zo goed in jagen op het land, vooral omdat hij de prooi eigenlijk helemaal niet lekker vond, maar hij was alsnog trots op zijn vriendin. "Volgens mij wordt je elke dag beter." Hij duwde zijn vis naar Coyotepaw, zodat ze kon proeven als ze wilde. Possum herinnerde zich plots wat, en draaide zich om naar de schelpjes die hij had meesleept. Hij pakte een kleine schelp, creme met een beetje roze, en schoof hem trots naar de poes toe. "Cadeautje, voor je harde werk." Sprak hij met een glimlach.

185 words
tag: @Coyotepaw.
:V

— ASHNIRAI * * * —

Onderwerp: Re: [Sharing Tongues] We Believe