SPECIAL PATROL

Daar stond hij, in het donker, waar hij niks kon zien of voelen en hij het enige leek te zijn wat deze duisternis vulde. Het kon een nachtmerrie zijn, maar het voelde als ontspanning, want niet alleen zijn omgeving was leeg; geen zuchtje wind te bekennen, zijn eigen omhulsel, lijf, was al net zo leeg. Eeuwen leek deze droomtoestand door te gaan, waarin niks gebeurde. Ook aan eeuwen kwamen een einde, want een klein lichtpuntje leek de duisternis te vullen. Normaal zou een lichtpuntje iets positiefs en goeds zijn, nu was dit niet het geval. Het zorgde voor onrust en angst waarbij de duisternis akelig grijs werd en harde winden tegen zijn lijf stootte. Hij zag haar blauwe ogen, voelde het gefladder van liefde in zijn mag, terwijl klauwen zijn hart vastgrepen en toen opende hij zijn ogen.
Verbaasd knipperde hij en keek vervolgens verwilderd om zich heen. Daar lag ze, Chillybreath, diep in dromenland. Wat was er mis? Het was ook maar een droom, een nachtmerrie. En hoe intens deze droom ook was geweest, de details vielen al snel in het niets, vergeten. Enkel het gevoel bleef nog hangen, als een zuchtje wind na een wervelstorm. Schemering drong de Warriors Den binnen en toen drong tot hem door dat Panthergrowl hem aangetikt had. Hij knikte op de woorden van de grijze warrior en stapte vervolgens de Warriors Den uit, waar hij zijn dikke vacht nog een paar vlugge likken gaf. Vervolgens hief hij zijn massieve kop op en keek naar de Deputy. "Het heeft flink gevroren," merkte Smokegaze op. "Ik neem dus aan dat we de rivier gaan controleren?" Vervolgde hij.

Littlepaw was geen zware slaper, niet zoals haar moeder geweest was. Daarom werd ze ook meteen wakker toen de deputy haar aantikte. Ze knipperde verbaasd met haar ogen en haar hart klopte in haar keel terwijl haar slaperige brein probeerde uit te vogelen waarom hij haar nodig kon hebben. Had hij één of andere prank ontdekt? Maar ze was de laatste tijd braaf geweest, dus dat kon het niet zijn.. Met haar lange calico vacht in pieken rechtstaand op haar kleine lijfje kwam ze de apprentice den uit, waar ze opgewacht werd door haar vader, Smokegaze, Coyotepaw en natuurlijk de deputy. Wauw, als ze niet beter wist zou ze zomaar denken dat dit een interventie was. Maar de katten leken niet boos - dus moest alles vast oké zijn. De kleine apprentice zette zich zwijgend naast Coyotepaw en wachtte af, al tikte haar staartje enthousiast en licht zenuwachtig ritmisch op de grond.

-ik heb toestemming ; )

Iemand tikte hem wakker uit zijn dromeloze slaap. Hoe bitter het ook was, het was de waarheid. De kater had niet vaak dromen en dat vond hij goed zo. HIj had helemaal geen nut aan al dat kleffe gedoe, was allemaal maar tijdverspilling. "We gaan op patrol, zorg dat je zo snel mogelijk bij de ingang bent," klonk er van de bekende stem van Panthergrowl en met een slaperig knikje kwam de rode kater overeind. Even schudde hij zijn kop uit waarna hij even met zijn grote poot langs zijn gezicht streek, een poging om de slaap uit zijn gezicht te halen. Hij was geen ochtendpersoon, dat was duidelijk. Na enkele tellen stond hij echter op en wandelde hij de den uit. Smokegaze was er ook, het was een van zijn vele halfbroers. Kort keek hij naar de oudere kater voordat zijn aandacht iets anders had opgevangen. Verrast en ietwat vragend keek hij naar Littlepaw, die zich bij hen kwam voegen... Ah... Ze had haar haar nog niet gedaan. Met een bezorgde frons keek hij even naar zijn prachtige dochter. Een klein glimlachje kwam op zijn verbitterd gezicht waarna hij even zijn kop neeg en haar een paar likken gaf over haar kop. Zo, dat zou het wilde haar van haar wel temmen! Ha-ha!

he is such a dad <'3

Rustig wachtte de deputy totdat iedereen zich verzameld had. Smokegaze was als eerste, en vroeg hem of dit te maken had met de rivier. De kater knikte met een diepe frons op zijn gezicht. "Helaas wel," miauwde hij laag. Littlepaw en Coyotepaw kwamen ongeveer tegelijkertijd aan en niet veel later was ook Outrage er. Panther wenkte hen met zijn staart waarna ze het kamp uit liepen, de vroege en koude ochtend in. "We gaan richting de rivier," verduidelijkte hij, voornamelijk voor de twee apprentices. "De afgelopen paar dagen is deze aan de randen aan het bevriezen en ik weet niet hoe veel dit verergerd is door de erge kou van vannacht." De kater schudde nors met zijn kop. "Als de rivier echt dichtvriest, hebben we een groot probleem. En zelfs al is hij niet compleet dicht en je er nog gatten in kan hakken, kan dit te gevaarlijk worden. Jullie weten dat misschien niet," miauwde hij, het laatste opnieuw tegen de twee jongsten, "Maar ijs kan heel verraderlijk zijn. Op de ene plek dik en op de andere dun, of er zitten gaten in. Ik wil niet dat jullie vandaag het ijs echt op gaan," waarschuwde hij. Deze twee hadden al wel vaker voor problemen gezorgd, dus beter kozen ze ervoor om goed naar hem te luisteren.
Tag; Walking towards the river

Het gevoel wat zijn droom, of beter gezegd, nachtmerrie met zich mee had gebracht leek volledig weg te ebben toen hij terug was in de wereld van harde realiteiten. Panthergrowl erkende zijn vermoedens, helaas, waarop Smokegaze zijn kop neeg en bezorgd zijn oor opzij draaide. Leafbare was nooit makkelijk, maar de rivier moest in de gaten gehouden worden en zolang het ijs kon worden gebroken, moest dit gedaan worden. Hoe langer ze konden vissen, hoe beter. De rivier was namelijk hun grootste en voornaamste voedselbron.

Twee apprentices en Outrage, één van zijn vele halfbroers, voegde zich bij hen. Smokegaze begroette de drie katten met een knik en liet zijn blik even wat langer op Outrage hangen die Littlepaw, wie de dochter was van de rode kater, een likje over haar kop gaf. Een diepverlangen werd hierdoor bij hem aangewakkerd, want oh, wat wilde Smokegaze graag een gezin. Smokegaze luisterde naar de woorden van Panthergrowl, een maar wat bekend verhaal voor de forse senior warrior en een nieuw verhaal, daarmee meteen ook een belangrijke les, voor de twee apprentices. "Blijf dan dus ook dicht bij ons," voegde Smokegaze er respectievelijk nog aan toe, zodra Panthergrowl uitgesproken was.

Het was inderdaad akelig koud. Er waren nog ijskristalletjes te zien op de bladeren om hen heen en een het leek zelfs lichtjes te sneeuwen. Wolkjes adem ontsnapte uit zijn bek en hoe mooi dit er ook uit mocht zien; dit betekende alleen maar ellende en gevaar. Honger.

Haar vader begon meteen met haar een likje over haar kopje te geven. Littlepaw kneep haar oogjes dicht en duwde met haar voorpootje tegen zijn borstkas. "papaaa!", riep ze, al was het duidelijk dat ze het heus niet zoo erg vond. Het was gewoon nogal gênant met al die andere katten bij en ze was nu eenmaal op die leeftijd gekomen waarop ze daarom begon te geven. Toen vertrokken ze. Littlepaw liep naast Coyotepaw, een beetje verdrietig dat haar vriendin zo stil en afstandelijk leek. Zou ze boos zijn op haar vanwege dat hele straf gedoe enzo? Ze probeerde er maar niet te veel aan te denken en luisterde naar Panthergrowl, die uitlegde dat ze naar de rivier gingen omdat die aan het bevriezen was en dat ze niet op het ijs mochten. De kleine calico knikte. Oké, ze zou haar best doen. Smokegaze voegde er ook nog aan toe dat ze dicht bij hen moesten blijven. Ha, daar zou Outrage zeker wel voor zorgen als ze haar vader een beetje kende. Het landschap om hen heen was wit en glansde. De kleine kattin keek met haar grote turquoise ogen naar het prachtig zicht. Ze zag een wit plekje ijs op de grond en week even af van de groep om er haar poot in te planten. Het maakte een heerlijk krakend geluid en toen ze haar poot er weer afhaalde was er een duidelijke afdruk in te zien. Ze voegde zich weer dicht bij de groep en duwde even tegen Coyotepaw's schouder. "Kijk, je kan afdrukken maken in het ijs!", mauwde ze vrolijk, vooral in een poging om de ander wat op te vrolijken.

Even leek Littlepaw verzet te doen tegen zijn vaderlijke acties, waardoor hij zacht grinnikend naar haar keek en even een stapje dichter naar haar zette. "Je zag eruit als een egel," fluisterde hij even tegen haar waarna hij zacht lachend even een laatste lik over haar wang gaf en even snorrend naar zijn prachtige dochter keek. De vaderlijke liefde die Outrage had voor zijn kinderen was immens en dat was zeker te zien aan zijn acties. Hij mocht dan wel streng en gemeen overkomen naar andere katten, maar naar zijn kinderen was hij warm... Kort keek hij op toen Panther het woord nam en de jonge rode kater knikte even naar hem waarna hij achter de rest aanliep. Met een streng oog keek hij naar de twee jonge poezen. Momenteel was er niet echt een gevaar, ze waren immers opweg naar de rivier. Maar eenmaal daar aangekomen zou hij streng zijn over zijn dochter en zus. Coyotepaw leek een stukje serieuzer te zijn over de kwestie dan Little, wat hem ergens bezorgd maakte over de acties die de calico zou uitspoken.. Nou... het was afwachten en pijlen. Even keek hij kort naar de tabby en deputy die voor hem liepen... Maar toen een scherp krakend geluid zijn oren bereikte keek hij geschrokken op waarna zijn pels even dubbel dik werd opgezet. Toen hij zag hoe zijn dochter naar Coyote toe ging en wat woorden tegen haar zei, stopte hij wel meteen en draaide hij zich om naar de twee apprentices. "Littlepaw!" sprak hij streng, zijn ogen stonden duidelijk geschrokken. "Wat denk je te doen?!" hij was duidelijk ergens opgelucht dat er niks ernstigs was gebeurd... maar als de bezorgde vader dat hij was... Kon hij de spanning niet van zich laten gaan.