Suburbs and shadows of decay

Nogal geërgerd liep hij weer door de bekende straten. Zijn gelige ogen waren gericht op een zwarte kittypet. Die hem nogal strak aan bleef kijken. Toch besloot Bastille hem te negeren, en liep voort door de smalle gangen dat hem eventueel tot een groot park zou leiden. Normaal kwam hij hier nooit. Want de kater was nooit een sociaal type geweest en het stikte daar van de kater. Maar toch, iets trok hem daarnaartoe. Of het nou het bankje was waar hij zijn moeder altijd ontmoette of het kraampje waar hij zijn eerste gevecht gewonnen had. Hij wist het maar niet. Toch leek het wel leuk om rond te lopen, roddels te horen. Kittypets waren een praterig type, die altijd roddelden onder elkaar en allerlei geruchten verspreidden. Al vond de bruin-witte kater het niet erg om daarrbij te horen.

+ Melinoe