Back to your roots.

Hoewel de regen zijn uiterste best had gedaan om de fouten dat de clankatten waren weg te vagen, was het haar niet volledig gelukt. De hardnekkige geur van visvreters was blijven hangen, muf en hard. Jinx snoof kwaad en keek het armzalige kamp door. Nee, nog niets alles was uitgewist, maar het kwam in de buurt. Ergens deed het hem goed om te zien hoe het keurige kampje waar de poesjes altijd zo hard voor hadden gevochten aan diggelen lag, anderzijds verontrustte het hem hoe de natuur er in enkele maanden in was geslaagd om te doen wat de Elite al hun hele bestaan wilde doen. Het was een dubbelstrijdig gevoel en eigenlijk wist hij niet precies waarom hij ook hier was. Omdat zijn vader hier had gewoond, allicht. Omdat hier misschien wel zijn bloed en vlees had rond gelopen, net als in Thunderclan. Een zucht verliet zijn lippen en hij zette zich neer op de heuvel voor het hol van een grot. Waarschijnlijk stond hier ooit hun leider, vol trots en zelfverzekerdheid. Misschien had zijn vader wel van beneden opgekeken naar hier, waar voor hem een leider had gestaan. Nu stond er enkel een mislukkeling met vacht. Hah, hij stampte de verloren trots van de clans de grond in.


[Eerste post Brat!]

Doelloos zwerfde ze het riverclan gebied rond- in de hoop dat ze iemand tegen zou komen. Maar nee- zelfs geen rouge of iets dergelijks, Brat zuchtte; was er niemand die haar bezig kon houden? - iemand die haar kon amuseren? Toen de rode tabby het oude riverclan kamp binnen kwam werd ze al gelijk overvallen door een geur- granted het was wel een andere Bloodclanner maar goed; je kon niet alles hebben. Haar clangenoot bevond zich in het oude leader den. Toen Brat in de gaten kreeg met wie precies ze hier nog meer was; stond haar lichaam abrupt halt stil, haar ogen vernauwde zich automatisch. Van Elk stuk vrete die ze tegen had kunnen  komen moest het hem zijn. 'Jinx' sprak ze op een kille toon terwijl ze de zwarte kater strak aankeek. 'Jij leeft ook nog zo te zien' maar- waarom; waarom had niemand nog geen einde gemaakt aan dit hoopje mislukking.

Geluid, een geur. Huh, oké, hij was niet meer alleen. Met een ruk keek hij op toen hij een gestreepte vacht zag, even leek zijn hart een slag over te slaan. Het was Zira die haar stond met haar gestreepte vacht en die blauwe-
Wacht, nee, het was Brat. Hij klemde zijn kaken op elkaar en vervloekte zichzelf op die domme hoop die hij even had laten opbloeien in zijn borstkas. Hij had de zus van zijn overleden partner al een tijd niet gezien, geen idee waar die gek had rondgehangen. Van hem had ze echter nog wel even weg mogen blijven.'Jinx' haar toon was kil en haar blauwe ogen keek haar strak aan. "Hmm,"verzuchtte de kater ongeïnteresseerd. Hij had geen zin in dat eindeloze bekvechten met dit hoopje vuil dat zichzelf een kat noemde. Zij was de reden dat zijn half broer dood was, hoe kon ze überhaupt nog vrolijk rond drentelen met dat besef op haar schouders. 'Jij leeft ook nog zo te zien' merkte ze op. Jinx ging liggen en keek vanaf de heuvel neer op de poes die zich aan de ingang van het kamp bevond. "Hm, nee, echt? Wat een heerlijk intelligente vaststelling weer van je, Brat," miauwde hij zo droog als de woestijn in de zomer. "Moet je iets ofzo? Ander mag je best wel weer oprotten, eigenlijk," Oh hoe kon hij toch zo onwijs verliefd zijn geweest op de ene zus, en zo'n gloeiende hekel hebben aan de ander?

Al zijn woorden leken langs de kattin te vliegen, ze wist toch al wat hij ging zeggen. Eigenlijk was er nu wel een beetje klaar mee- deze eeuwige haat. Ze had hem helemaal niks misdaan verdomme- en de dood van Hurricane was ook haar schuld niet; hij besloot er zelf een einde aan te maken. Daar had ze helemaal geen hand in, niet dat ze ooit verwachtte dat Jinx haar zou geloven. 'Sorry maar ik had wel gedacht dat je onderhand er wel een einde aan had gemaakt Jinx' Siste ze zachtjes. 'Net als je broertje' het was olie op het vuur gooien, dat wist ze ook wel. Maar ze had niks beters te doen, en verveld zich. Plus ze was wel benieuwd hoe ver ze kon gaan met Jinx, voordat hij brak. 'Suicide runs in the family' Jinx had ook niet bepaald veel voor te leven; ja zijn kits misschien. Al had ze gehoord dat daar ook een aantal problemen mee waren.

'Sorry maar ik had wel gedacht dat je onderhand er wel een einde aan had gemaakt Jinx' siste de poes zachtjes. Jinx lachte vreugdeloos. "Sorry om je teleur te stellen,"zijn lachen verging echter snel genoeg. 'Net als je broertje'Hij trok één keer met zijn staart, het enige blijk van irritatie dat hij haar gunde. Het was inmiddels al meerdere jaren terug dat hij was gestorven, hij was al over het rouwen heen. Toch, het feit dat zijn broertje hier zou kunnen zijn geweest als Brat hem nooit tot waanzin had gedreven, maakte hem kwaad. 'Suicide runs in the family' hij keek haar met een emotieloze blik aan vanaf zijn kijkpunt. "Wanneer ga je nou met iets nieuws komen Brat? Stop eens met oude koeien uit de sloot halen, laat ze lekker daar weg rotten." zijn stem verraadde iets van irritatie in zijn normaal botte stem. Het was haar schuld, het was haar schuld. "Moet je niet weer bij een of andere tomcat uit gaan huilen over je problemen ofzo?" hij legde zijn kop op zijn poten neer. "Zoals het sletje van Bloodclan dat je bent,"

Oh oh! Zij haalde ouwe koeien uit de sloot? Was hij verdomme doof ofzo? Hoorde hij zijn eigen verrotte stem wel? Hij had het alleen maar over vroeger, de rat. Brat zwaaide kwaad met haar staart en keek de kater strak aan, de drang om al zijn tanden uit z'n bek te slaan was groot, heel erg groot. 'Ik moet met iets nieuws komen?' herhaalde ze om een bespottende stem, 'Ik weet niet of je het door hebt, maar jij bent te gene die steeds met het zelfde komt.' blafte ze naar de kater 'Hoevaak heb je me niet als Slet uitgemaakt? heel vaak denk ik, in fact, alles wat je tegen me zegt heb je al duizenden keren herhaald en ik moet met iets nieuws komen?", Ze was er klaar mee, ze het was verdomme haar schuld niet. Waarom kon hij dat niet door zijn ratte koppie krijgen?'Flikker toch op'

Hah, haar woorden hadden hem allicht geraakt op een pijnlijke plek, maar zijn woorden deden dat even goed. Jinx was bijzonder goed geworden in het verbergen van zijn emoties achter een verveeld masker. Allicht kwam dat omdat hij gewoon telkens zo moe was dat hij amper nog maar iets voelde, wat het ook was, Brat had dat niet. Met haar fel blauwe ogen keek ze hem strak aan. Haar staart zwiepte wild heen en weer.  'Ik moet met iets nieuws komen?' herhaalde ze zijn eiegn woorden met een bespottende stem. 'Ik weet niet of je het door hebt, maar jij bent te gene die steeds met het zelfde komt.' oh man, ze was werkelijk pissig. Het feit dat ze ergens wel gelijk had deed hem zeer weinig, hij vond het veel te amuserend om haar zo geagiteerd te zien. 'Hoevaak heb je me niet als Slet uitgemaakt? heel vaak denk ik, in fact, alles wat je tegen me zegt heb je al duizenden keren herhaald en ik moet met iets nieuws komen?" hij wiebelde kort met zijn oren.'Flikker toch op' de kater steunde met zijn kop op zijn poot en keek bedenkelijk naar boven. "Hm, volgensmij is slet wel nieuw, hoor. Meestal was het hoertje, misbaksel of Bratje. Geloof niet dat ik slet eerder heb gebruikt," hij keek haar droogjes aan en zwiepte eens met zijn staart. "Ik had gehoord dat je weer een nieuw kit hebt. Let... Letum, was het niet? Waar haal je die nu weer vandaan?"

"Hm, volgensmij is slet wel nieuw, hoor. Meestal was het hoertje, misbaksel of Bratje. Geloof niet dat ik slet eerder heb gebruikt," Brat draaide even met haar oor en snoof afkeurend, 'Verschillende woorden; zelfde betekenis' mompelde ze zacht, maar net hard genoeg om gehoord te kunnen worden. "Ik had gehoord dat je weer een nieuw kit hebt. Let... Letum, was het niet? Waar haal je die nu weer vandaan?" Zo? van wie had hij dat nou weer? Ach ze had het kunnen weten niks bleef lang geheim in Bloodclan. 'Tornado kwam er mee aanzetten' bromde ze kort af.

'Verschillende woorden; zelfde betekenis' mompelde ze zacht, maar hij hoorde het nog net. De kater trok één wenkbrauw heel erg geamuseerd hoog op "Oh, fijn dat je het met me eens bent dat 'sletje' en 'Bratje' hetzelfde betekenen," oh ja, natuurlijk snapte hij ook wel dat dát niet was wat ze bedoelde, maar hey, hij was een eikel die niets liever deed dan je eigen woorden tegen je gebruikte. De kater trok met zijn oor en vroeg naar iets anders, de kit die ze onder haar hoede had genomen. Ze leek even wat verbaasd, maar eerlijk waar, niets bleef lang geheim in de Elite. Het was een kwestie van tijd totdat iemand erachter zou komen dat het verhaal over zijn overleden dochters gelul was.'Tornado kwam er mee aanzetten' bromde ze kortaf. Jinx trok acuut zijn oren wat naar achteren. Tornado was ze zoon geweest van zijn half broer, wat betekende dat deze kit een bloed verwant van hem was. Great, waarom moest Brat daar nu net voor zorgen? Hij maakte een mental note om een oogje op de kit te houden. "Ik wist niet dat jij het nieuwe drop punt voor weesjes was geworden?" Hij vernauwde zijn ogen wat. "I mean, ik weet nog hoe dol je was op Sniper,"

Het was alleen een lichte toeval dat de bruine kater zijn weg nu door het RiverClanterritorium maakte. Waar hij zonet voorbij de rivier gelopen was waar zijn eigen vader zich van het leven ontdaan had. Zijn ijsblauwe ogen waren gericht op een bepaald geluid dat niet echt ver hiervandaan leek te komen. Het was eerder een beetje gedempt gemiauw van twee katten - wiens stemmem nogal bekend klonken -. Pas toen Tornado wat dichter bij het kamp liep en de geur van de katten in zijn neus kreeg had hij door van wie die stemmen toebehoorden. Hij hoorde nog net een paar scheldwoorden en toen iets over Letum. Langzaamaan liep de BloodClankater dichterbij. Hij was geen type dat graag zich met iemand ander's zaken bemoeide. Maar als het over zijn zoon ging was hij hier automatisch bij getrokken, vond hij. "Ik wist niet dat jij het nieuwe drop punt voor weesjes was geworden? I mean, ik weet nog hoe dol je was op Sniper," Ah, Jinx. De vertrouwde stem van zijn halfoom was te horen. Tornado wist al gauw tegen wie de zwarte het had. En dus besloot hij gewoon om er ook in te springen. Omdat hij de rode poes is wat rust gunde. Ze was allemaal door zoveel ellende gegaan en hij wou niet dat ze problemen kreeg wegens wat hij gedaan had. "Gezellig hier," besloot hij zichzelf zichtbaar te maken terwijl hij richting het tweetal liep. "Jinx, ik had verwacht dat je al dat gedoe met Brat zowat al zat was." Begon hij maar terwijl hij naar de poes keek. "Gun haar wat rust, oké? Het is verleden tijd. Verdomme, het was zowat een jaar geleden, ik vind dat je het los moet laten. Net zoals ik."

 "Oh, fijn dat je het met me eens bent dat 'sletje' en 'Bratje' hetzelfde betekenen," Ugh de eikel die hij er was, lekker haar woorden verdraaien zodat hij het tegen haar kon gebruiken. En dat wist hij ; de rat. Brat snoof afkeurend en keek de zwarte kater strak aan. 'In jou woordenboek is elk scheldwoord gelinkt met mijn naam' klonk haar stem emotieloos, ze deed haar best om de kater de indruk te geven dat zijn woorden niks voor haar betekende; maar dat deed het stiekem wel. Ze was geen slet verdomme. Ik wist niet dat jij het nieuwe drop punt voor weesjes was geworden?" Hij vernauwde zijn ogen wat. "I mean, ik weet nog hoe dol je was op Sniper," sprak de kater vervolgens toen ze vertelde dat Letum van Tornado kwam. Maar net voordat de rode kattin kon reageren; voegde zich er opeens een andere kat bij. Brat liet haar cyan blauwe ogen vallen op de bruine kater die de naam Tornado droeg; wat deed hij hier? Brat keek hem nieuwsgierig aan; hij stond tussen twee vuren in. Jinx was zijn oom, maar zij had hem geholpen met zijn kit. Voor wie zou hij nu kiezen? "Gezellig hier,"  begon hij ten eerste - "Jinx, ik had verwacht dat je al dat gedoe met Brat zowat al zat was." er werd naar haar gekeken, maar zij keek weg.  "Gun haar wat rust, oké? Het is verleden tijd. Verdomme, het was zowat een jaar geleden, ik vind dat je het los moet laten. Net zoals ik." Zo dat had ze niet verwacht - dat hij voor haar op zou komen. Het had wel iets veller gemogen maar goed. Brat besloot zich veder stil te houden, er viel niks meer te zeggen. Jinx moest het gewoon los laten, en haar met rust laten. De emo die hij was. Haar ogen vielen op Tornado, ze had geen hulp nodig maar toch, ergens vond ze het wel fijn dat hij voor haar op kwam - dat hij haar koos over Jinx.