A lion doesn't concern himself with the opinions of a sheep [Shatteredice + Open]

Nu de twee kleine bolletjes veilig in de Nursery lagen voelde de kater dat hij uitgeput was. De eindeloze stroom van kracht was op en hij moest rusten. Hij onderdrukte een geeuw waarna hij even in de Nursery wilde gaan kijken naar zijn kittens. Hij duwde zich door de bosjes heen en toen zijn ogen gewend waren aan de duisternis zag hij de twee tegen elkaar liggen. De Queens hadden hen al gevoed en hij besloot dat hij even Kittendienst zou nemen. Geruisloos liep hij naar de twee toe en ging hij naast hen liggen waarna hij zijn pluizige staart om de twee heen sloeg. Het was een lange dag geweest en hij vermoedde dat zijn partner ook wel moe zou zijn. De Clan katten zouden hem hier weg moeten trekken want hij zou zich niks van hun commentaar aantrekken als ze zeiden dat hij in de Warrior den moest slapen. Wat had hij daar te zoeken? Misschien hadden Rainkit en Toxickit hem wel nodig. Dan moest hij er zijn.

The heart of a Stallion

De katten had één van de Queens gevraagd of ze op de kittens kon letten. Aangezien zijzelf nooit zwanger was geweest had het ook geen nut om ze zelf melk te geven. En de flame-point was maar al te dankbaar dat er op deze periode tenminste nog Queens waren die de verzorging op zich wouden nemen. Stallionheart en zij deden het opvoeden. Want dat was het enige wat ze te doen hadden. Zorgen dat ze veilig waren, goed verzorgd, en natuurlijk sterke krijgers werden voor de WindClan.
Ze was net klaar met wat jagen, en de zon begon al langzaamaan te zakken. Maar toen ze de nursery instapte had ze groene ogen van de kater nog net opgemerkt voor ze over zijn staart struikelde. Maar net niet viel. "Stallionheart?" Vroeg ze als volgt in een zachte toon. Misschien waren er hier nog katten aan het slapen. Ze herkende al snel de gevlekte vacht van haar partner en liet een opgeluchte zucht horen. "Je liet me schrikken." Het was snel gegaan, en het was al donker in de nursery. Haar blauwe ogen waren gericht op de twee kittens. Ze mochten van geluk spreken dat ze die twee gevonden hadden. Anders had ze niet willen raden wat er gebeurd zou zijn als ze twee jonge pluizebollen voor dood hadden opgeschreven.

Rainkit wriemelde nog een beetje en drukte met zijn pootjes in zijn staart en de kater keek naar hoe de twee wat heen en weer kropen en toen ook in slaap vielen. Shatteredice kwam na een poosje binnen en het was hem duidelijk dat ze van hem geschrokken was. "Sorry voor het schrikken Shattered. Ik moest gewoon bij hen zijn deze avond" miauwde hij op gedempte toon. Zoals de kater hier lag met de twee jonge levens veilig in zijn staart opgeborgen en Shatteredice naast hem voelde hij zich diep en zielsgelukkig. Hij snorde zachtjes en gaf beide kittens een likje over hun kleine hoofdjes. "Kom je naast me liggen?" vroeg hij en hij keek of geen andere Queen gewekt was door zijn stem. Het bleef stil en de warme geur van Kittens vulde de lucht. Alles en iedereen was in diepe rust en dat was een rust die de kater waardeerde. Hoe moe hij ook was hij zou altijd doorgaan voor zijn Clan. Maar op dit moment waren alle belangrijke katten bij hem. Zijn gezin.

The heart of a Stallion

De kater verontschuldigde zichzelf al gauw, waardoor de kattin even moest glimlachen. Stallionheart was altijd onbaatzuchtig geweest. Zette zijn familie, zijn kittens vóór zijn eigen wil. De calico was bekend om zijn grote hart, zijn ambities. En ergens wist ze wel dat hij ermee ver kon komen. Het had haar nog verbaasd toen hij haar gevoelens terugkaatste, bekende dat hij voor haar gevallen was. Haar. Uit al die duizenden kattinnen in WindClan. En daar was ze gelukkig om. Hij was altijd wel perfect voor haar geweest, maar dat zou veel te arrogant geklonken hebben. Dus haar reactie op zijn uitnodiging om naast hem te liggen was om dichter naar hem toe te lopen en hem een lik over zijn wang te geven voor ze haar staart over zijn schouder plaatste en langzaam haar poten liet zakken om naast hem te liggen. Haar voorpoten netjes onder haar buik gevouwen. “Ik ben de gelukkigste she-cat in de wereld.” Zei ze eventueel na een tijdje stilte terwijl ze naar de kittens keek. Het klonk cliché, dat wist ze zelf ook wel. Maar soms had ze het gevoel dat Stallion het niet wist. Dat hij niet wist hoe vaak ze bij hem wou zijn. Hoe erg ze hem vertrouwde. Ze zou door het vuur springen voor haar nieuwe gezin.

Shatteredice liep naar hem toe en gaf hem een warme lik over zijn wang waardoor de kater zacht begon te snorren. De grote kater die nu het warme geluid uit stootte keek liefdevol naar zijn partner en gaf haar een lik over haar oor. Toen zakte ze door haar achterpoten en voorpoten waarna ze haar voorpoten onder zich schoof en haar staart daar tegenaan duwde. “Ik ben de gelukkigste she-cat in de wereld.” zei ze en de kater viel ook even stil. "Ik beloof er alles aan te doen om dat zo te houden" murmelde de kater warm en hij gaf haar een kopje. Werkelijk alles zou hij doen om zijn gezin veilig te houden. Hij zou zelfs de BloodClan leader zelf aanvallen als hij daarmee zijn gezin kon redden. Zijn groene ogen glommen terwijl hij liefdevol naar zijn gezin keek. Voorzichtig neeg hij zijn kop en pakte hij Toxickit die hij tegen Shatteredice aan legde. "Je ziet ze bijna groeien" zei de kater vertederd.

The heart of a Stallion