{Wolfheart} Prickly business

_{Pollenpuff's adem kwam in kleine wolkjes haar bek uit. Ondanks dat het niet sneeuwde, lag er nog steeds een dik pak op de heide. Het kleefde aan haar pels en poten en daarom dat ze af en toe een gekke sprong maakte om een klomp van haar poten af te schudden en in een snel tempo liep. De seal point poes hield halt en hupte op haar plek, huiverend van de kille wind. Ondanks dat ze een vrij dikke pels had, was ze nog steeds een zomerkat. Ze keek over haar schouder naar degene met wie ze uit jagen was gestuurd. "Komop slome Riverclanner!" riep ze hem toe op een plagende toon, al was ze ergens bloed serieus. Kom op, move it! Koud! Snel jagen en dan weer de warme(re) den in!

{Eerste post voor Wolfheart}}

Het was ontzettend koud. Het gras was bedekt met een laag sneeuw en voor hem uit zag hij Pollenpuff door de sneeuw hobbelen. "Komop slome Riverclanner!" hij moest lachen om haar opmerking. "Kom maar hier, dan maakt deze Riverclanner konijnengehakt van je!" riep hij terug. Zelf ploegde hij zoveel mogelijk door de sneeuw heen, zijn neus maakte overuren om een prooi te kunnen vinden. "Je stampt nog harder dan een paar, Pollen! Je jaagt alle prooi zo weg." nu kwam hij eindelijk weer naast haar lopen. In zijn ooghoek zag hij iets bruins zitten. "Zie jij wat ik zie?" zei hij zacht terwijl hij met zijn staart richting het konijn wees. Ze hadden geluk dat het beetje wind dat er stond hun kant op waaide en dat het konijn hun lucht niet kon ruiken.

_{Een brede grijns verscheen op het donkere gelaat van Pollenpuff toen ze Wolfheart's reactie hoorde. "Oh kan de trage Riverclanner niet rennen, dat ik naar hem toe moet komen?" miauwde ze lachend, waardoor haar adem in kleine wolkjes haar mond uitkwam. Haar ogen twinkelden plagerig, al ging haar blik al snel weer met een vies gezicht naar haar door sneeuw omhulde poten. "Waarom is het zo koud," bracht ze uit, fronsend. Ze snoof praktisch als een paard bij zijn volgende opmerking. "Pfuh, ik ben parmantig als wat, ik stamp nooit," bracht ze uit ter verdediging, al zette ze haar volgende stappen beduidend wat zachter neer. Gelukkig maar, want ze verstarde bij Wolfheart's volgende woorden. "Zeker," miauwde ze zachtjes, waarna ze zich laag bij de grond drukte. "Zal ik? Jij valt meer op met je vacht."}