Beckoning

De eerste zonnestralen vielen tussen de bomen door. Een straal, gescheiden door twee grote bomen, streek over de rosse vacht van de kater. Zijn buik ging langzaam op en neer, zoals je alleen bij slapende katten zag. De straal kwam langzaam maar zeker dichterbij zijn kop, dan zou het van een warm licht naar een iets te felle wekker gaan. Precies dat gebeurde ook. Hellhound knipperde tegen het licht zodra hij zijn ogen probeerde te openen. Hij wendde zijn blik af en keek daardoor het kamp in. De meeste katten waren al vertrokken, het was inmiddels al wel even ochtend. De eerste kwamen met wat prooi terug van hun jacht. Misschien dat hij ook nog zou gaan jagen, waarschijnlijk wel eigenlijk. Zijn Young Ones hadden vandaag een dag vrij, hij wilde nog wat aan hun trainingen plannen. Waarschijnlijk zou dat niet overdag gebeuren maar de nacht vooraf dus had die vrije dag uiteindelijk toch weinig zin. Langzaam kwam de grote rosse kater overeind en schudde wat stof uit zijn vacht zodra hij eenmaal op vier poten stond. Een luide geeuw verliet zijn bek. Eerst eens kijken of er nog wat te doen was in het kamp zelf.

[Eerste post voor Chawl]

Een zwart figuur kwam uit een boom naar beneden. Aan de manier waarop het landde was te zien dat het een kat betrof. De twee verschillende gekleurde ogen gaven aan wie zijn kant op kwam. Dit was Chawl. “Hellhound.” Ondanks dat de kater sinds kort een Member was, gedroeg hij zich niet extreem veel minder respectvol dan toen hij nog Young One was. Dat was iets dat de rosse kater wel kon apprecieren. Er waren zo van die Young Ones die het helemaal hoog in hun kop kregen zodra ze Member werden, daar moest hij niets van hebben. "Goedemorgen Chawl, nog plannen vandaag?", groette Hellhound met een vraag er achter aan. De zwarte kat was waarschijnlijk voor een reden naar hem toe gekomen dus dan kon hij op zijn minst wel een gesprekje beginnen.

De kleine grijns om de lippen van de zwarte kater bleef Hellhound niet onopgemerkt. “Goedemorgen.”, sprak Chawl met een knikje. De twee verschillend geleurde ogen keken het kamp rond voor ze weer op de rosse kater gericht werden. Wilde Chawl dat niemand hun zag of was er een andere reden voor? “Zullen we nogmaals richting het voormalig ShadowClan gebied gaan? Ik zou er wel meer over willen leren. Zonder dat we verplichtingen hebben.”, vroeg de jonge zwarte kater hem. Dat de keuze op hem was gevallen was te begrijpen, hij was een van de paar voormalige Shadowclanners maar waarschijnlijk wel de redelijkste uit de groep. Chawl maakte bij hem de grootste kans. Maar waarom? Was de kater nieuwsgierig naar de Shadowclan zelf of puur en alleen naar het gebied? Daar zou hij nog wel achter komen. Bovendien viel het te combineren met het jagen dat hij nog van plan was. "Als je het niet erg vind om daar nog wat te jagen vind ik het prima."

De zwarte kater gaf een knikje. Maar goed ook eigenlijk want anders zou hij in een dilemma terecht gekomen zijn. “Uiteraard.” Hellhound gaf nog een klein knikje terug voor hij zijn kop richting Shadowclan gebied draaide. Na een paar seconden wenkte de rosse kater Chawl met zijn staart voor hij begon te lopen. Het eerste stukje vanaf de Fourtrees vormde nooit geen probleem, helemaal niet omdat het was hoger lag. Iets verder in het gebied kwam het echte moeras, dat was het lastigere deel. Het was inmiddels weer begaanbaar maar dat maakte het nog niet veilig om er rond te lopen zonder genoeg kennis. Op een gegeven moment kwam Hellhound tot stilstand en richtte zijn blik op Chawl. In dit gebied lagen veel plekken waar je diep de modder in kon zakken. "Wat weet je precies van het lopen in Shadowclan gebied?" vroeg de rosse kater.

De jonge Member keek hem aan voor hij zijn vraag beantwoordde. “Ik weet dat je op sommige plekken weg kunt zakken, dus dat je voorzichtig moet zijn waar je je poten neerzet. Klopt dat?” Wat leuk dat hij nog vroeg of het klopte of niet. Alsof de rosse kater dat anders niet zou zeggen. Hellhound gaf een kalm knikje voor hij zijn groene ogen op het gebied voor hem richtte. "In Leaffall is het altijd het ergst, Greenleaf het minst. De modder is een gevaar voor vijand als bondgenoot." Dat was wat ze hem altijd hadden vertelt toen hij nog een Shadowclanner was. Het was lang geleden dus enorm veel herinnerde hij zich niet van die tijd. Hij was nog jong geweest toen hij een ander pad had gekozen. "Kijk altijd naar wat er onder je poten gebeurd. Merk je dat je verder weg zakt, draai om en zoek een andere weg. Ziet het er verderop zo glad uit als een rivierbodem, ga er niet staan. Soms kun je het ook ruiken, modder heeft een eigenaardige geur. Het heeft iets weg van die typische Shadowclan geur." Een hele hoop standaard informatie. Het punt was alleen dat je met enkel informatie er niet zou komen. Je moest vooral ervaring op doen, een paar keer bijna vast komen te zitten.

“Katten maken het niet alleen elkaar lastig, de omgeving kan daar ook wat van.” Hellhound knikte bevestigend op de gemompelde woorden van de zwarte kater. Als kat had je met veel rekening te houden. Zo lang je geen kittypet was natuurlijk, alleen zij hadden vrij weinig uitdagingen in het leven. Waarschijnlijk alleen het bezoek aan de zogenoemde 'dierenarts' was iets om rekening mee te houden. Of nouja, dat was het volgens de kittypets waarmee hij had gesproken. “Ik snap het, ik zal er op letten.” De zwarte kater had amper een pas gezet of hij begon al weg te zakken met zijn poot. Even stond hij stil voor er een stapje achteruit werd gezet. Dat was wel een heel soepel begin. "Hier rechts," sprak de rosse kater om Chawl toch maar even op weg te helpen. Dit gebied was ooit zijn thuis geweest en zelfs nu kwam hij er nog wel regelmatig. Hij kende het vrijwel even goed als een echte Shadowclanner.

Chawl besloot deze keer een tijdje achter hem te lopen. Van bestuderen kon je natuurlijk ook goed leren. Al was hij waarschijnlijk niet de beste als voorbeeld. Daar kon je beter een Shadowclan apprentice voor pakken. Hij wist namelijk wel waar alles zo ongeveer was dus wist waar hij moest lopen. Wat dit betrof kon je beter kijken naar iemand die dat nog aan het leren was en dus ook hier en daar een fout maakte. Eenmaal een stuk verder kwam de rosse kater tot stilstand en draaide zijn kop richting Chawl. "Ooit geprobeerd om tussen moddelpoelen te jagen?" vroeg Hellhound op fluistertoon. Met zijn staart wees hij in de richting waar hij een merel had geroken. Eens kijken of de zwarte kater dat zou willen proberen en zo ja of het hem zou lukken of niet.

“Nee, maar ik denk dat dat nu wel gaat gebeuren.” Het antwoord was wat droog maar wel iets dat hij op prijs stelde. Hiermee bewees Chawl dat hij gerust dingen wilde proberen die hij nog niet eerder had gedaan. Het was te zien dat de zwarte kater al een Member was en geen Young One. Zijn jaag techniek was helemaal prima, niets op aan te merken op zich. Het verbaasde de rosse kater dan ook niet dat Chawl de vogel te pakken kreeg. Hij verdeelde zijn gewicht goed terwijl zijn aandacht niet alleen op de bodem maar ook op de merel gericht was. “Nou dat ging best aardig toch?” sprak de zwarte kater nadat hij zijn prooi voor hem had neergelegd. Hellhound gaf een instemmend knikje. ”Probeer die zelfde techniek nou eens te proberen met het lopen,” sprak de kater terwijl hij met zijn staart de volgende richting op wees. Het stuk was niet het makkelijkste stuk in het gebied. Juist daarom was het goed om op te leren.

De vogel werd in twee stukken gebeten en een deel werd aan hem aangeboden. “Honger?” Een van de mondhoeken van de rosse kater krulde een beetje omhoog. Chawl mocht Claw's zoon dan wel zijn, maar manieren had hij zeker. Je kon wel merken dat Jinx zijn mentor was geweest. Dat was een van de weinige katten met echte manieren in de Elite. Bij die gedachtengang werd even uitgeweken naar Ophelia en Muta, het was al weer even geleden en hij vroeg zich af hoe het met de twee ging. Tegen de tijd dat hij daar weer uit kwam had hij de vogel zo goed als op. Chawl was al wat verder gelopen, de techniek waar hij hem op gewezen had gebruikend. Met een paar snelle passen haalde de rosse kater de jonge Member in. "Gaat beter, niet?" sprak Hellhound lichtelijk geamuseerd. Hij liet zijn ogen over de dennenbomen gaan en vervolgens even over de modderachtige bodem. "Is er verder nog wat dat je wil weten over Shadowclan of het gebied?"

“Dit gaat zeker een stuk beter. Bedankt voor de hulp.” Hellhound gaf een klein knikje, al zou Chawl dat waarschijnlijk niet zien. De jonge kater maakte vooruitgang en dat was genoeg. Hij vond het niet erg om anderen dingen te leren, zo lang degene aan wie hij wat leerde maar oprecht was. “Zijn er nog geheime verstopplekken die van pas zouden kunnen komen in ShadowClangebied? Plekjes die alleen ShadowClanners zouden kunnen kennen.” Een klein grijnsje verscheen op de kop van de rosse kater. Dit deed hem denken aan zijn Shadowclan tijd. Hellhound zwaaide een keer met zijn staart en richtte zijn kop naar de boomtoppen. "We strike from the shadows," sprak hij. Dit was iets wat hij vele moons geleden gehoord had, van zijn mentor uit de Shadowclan tijd. Hij had de kater nooit gemogen maar dit was iets dat hem bij was gebleven. "De Shadowclan's beste verstopplek zijn de schaduwen die over het gebied hangen. Verder is er niet zo veel plaats om je te verstoppen." De kater liet zijn groene ogen over het gebied glijden, misschien kwam hij nog toevallig een plekje tegen.