Paralyzed

Onderwerp: Paralyzed ma 18 jun 2018 - 17:54

Wat vroeger non-stop werken was en voor de helft van de tijd falen was, was nu iets prachtigs geworden. Hij werkte minder, nam wat meer rust voor zichzelf, maar bracht misschien nog wel meer binnen dan normaal. Dat was het mooiste aan dit alles. Wie had ooit geweten dat het enigste wat je moest doen, wat meer zelfverzekerd zijn? En niet alleen dat was veranderd. Hij was meer sociaal geworden, of tenminste, hij stapte meer op katten af. De meesten konden echter niet altijd zijn arrogantie hebben die hij had. Of zijn sarcastische humor. Maar gaf hij daar iets om? Zoals de vorige kat die hij was geweest? Nope. Hij gaf er helemaal niks om. Er was een switch in hem om gegaan en nu was hij dit.

De zon begon langzaam onder te gaan en wat was nou een mooiere plek om dat te bekijken dan de Sunningrocks? Soms kon hij het ook waarderen, om gewoon te kijken naar zoiets moois. Vooral op een heldere dag zoals deze, kon de zonsondergang mooi zijn. Hiervoor had hij er bijna nooit naar gekeken want niks boeide hem op dat moment. Zijn eigen leven was niet eens iets waarom hij had gegeven. Hij had zo zijn leven weg kunnen gooien als hij zijn kittens niet had gehad, zo pathetic was hij. Daarom was het ook maar beter ook dat hij zich zo had veranderd. Wie weet wat er van hem was gekomen als hij zo zielig bleef doen. Wat hij echter niet door had, door zijn mooie gedachtes, was dat hij naast een rots stapte en zo op de grond plofte, lekker charmant hoor.

Tag: @Strawberry

Ɓσ

Onderwerp: Re: Paralyzed wo 20 jun 2018 - 11:54

Strawberry had het eigenlijk wel fijn gevonden om weg te zijn uit de territoria. Ja de mountains was niet de meest.. goede plek om te zijn met jonge kittens, apprentices en elders. En het was er hard geweest en er had ziekte geheerst, maar alle vuile herinneringen uit haar kop waren er in ieder geval wat minder aanwezig. De kattin schudde haar pels lichtjes uit, waarna ze zich richting de sunningrocks bewoog. Ondanks alles was dit toch wel één van haar favoriete plekken in het territorium. Vandaar dat Strawberry dan ook had besloten om de zonsondergang te gaan aanschouwen op deze plek.

Ze had alleen wel verwacht dat het dan rustig zou zijn bij de Sunningrocks. De meeste katten kwamen hier zonnen als de zon op z'n hoogst stond en de rotsen flink verwarmde. Haar verrassing was dan ook groot dat ze toen ze de struiken uitliep een luide plof hoorde. Met haar nekharen iets overeind verstarde ze even, waarna ze een grote stapel pluis zag liggen. Na lichte twijfel stapte ze er toch maar met vlugge passen naar toe, haar blauwe ogen groot. "Uhm.. Gaat het?"

Onderwerp: Re: Paralyzed di 26 jun 2018 - 22:38

Hij was oud en hij lag in de kreukels, heerlijk. Hij had helemaal niet hoeven te vallen als hij gewoon bij zijn gedachtes was gebleven, maar helaas, hij was een oude kerel en die konden geen twee dingen tegelijk. Er was een reden waarom er op dit moment zoveel poezen aan de macht waren, was de conclusie die hij op dit moment kon stellen. Dat was precies om deze reden. Een geur bereikte zijn neusgaten. Alsof zijn dag niet beter kon worden, kwam er ook nog eens een kat naar hem toe. Strawberry, ook al een kat die al manen warrior was zoals hij was. Hij was een stukje ouder dan haar, maar wat deed leeftijd er nou aan toe als je al zo oud was?

Hij hoorde al snel haar pootstappen dichterbij komen en knipperde even, nog heel even blijven liggen dan, voor het mooie effect en de drama die erom heen kon komen. Al snel zag hij de grote blauwe ogen die op hem gericht waren. ”Uhm.. Gaat het?” klonk er van de chocolade bruin gevlekte poes af, waardoor hij even langzaam en charmant glimlachte. ”Nu gaat het al wel een stuk beter nu mijn reddende engel er is.” sprak hij, terwijl hij zichzelf iets overeind hielp om met beide ogen naar de iets jongere poes te kijken. Hij wist niet eens of hij helemaal in orde was, dat zou hij vanzelf merken als hij op zou staan, toch?

Ɓσ

Onderwerp: Re: Paralyzed wo 27 jun 2018 - 14:43

Strawberry stond met een bezorgde blik in haar ogen over Jaytail heen gebogen. Als de kater goed gevallen was, had het gekund dat hij duizelig was of zich had bezeerd. In dat geval had ze hem nog best kunnen en willen helpen. Maar het was al snel duidelijk hoe de vlag erbij hing toen de kater een glimlachje gaf en zijn stem liet klinken. Een reddende engel, seriously? Hoe cliché. Strawberry's blauwe blik ging al vrij snel van bezorgd naar totaal niet geamuseerd. Ze trok even lichtjes met haar oren. "Je 'reddende engel', heeft er ook totaal geen moeite mee om je een zet in de rivier te geven om af te koelen," merkte ze droogjes op waarna ze weer achteruit stapte. Het was vrij duidelijk dat de kater nou niet bepaald hulp nodig had als hij alweer met zulke opmerkingen kon gooien. Ze wierp even een vlugge blik naar de rivier. Ja dat ging prima. Flinke duw en Jaytail mocht zwemmen.

Onderwerp: Re: Paralyzed za 30 jun 2018 - 15:08

De bezorgde blik in de blauwe ogen van de poes waren hem niet ontgaan. Toch weer aardig als iemand weer zo bezorgd om hem kon zijn, zelfs als het maar een simpele val was geweest van de rots af. Toch wist hij wel dat je zo nare dingen kon krijgen, soms wel eens dat je iets brak. Maar op dit moment leek dat niet het geval te zijn, gelukkig maar. Misschien zou dat nog veranderen zodra hij zou gaan opstaan, dat wist hij op dit moment niet, maar van zijn rug leek hij in ieder geval geen last te hebben. Maar toen hij de opmerking van zijn reddende engel liet vallen, ging de blik van bezorgdheid weg, om een totaal niet geamuseerde blik terug te krijgen in de ogen van de blauwe poes. ”Je ‘reddende engel’, heeft er ook totaal geen moeite meer om je een zet in de rivier te geven om af te koelen,” klonk er droogjes op, waarna ze een stap achteruit deed. Met een geamuseerde glimlach op zijn kopje draaide hij zich op zijn buik, lag toch net even iets beter en kon hij een betere blik leggen op de poes. ”Aw, Straw, kom op nou, het is een compliment.” sprak hij even tegen de poes met een over gespeelde pruillip. Al vond hij het zeer, zeer vermakelijk. Soms was het juist fijn als het een beetje een uitdaging was, gaf weer wat meer entertainment dan normaal.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Paralyzed za 30 jun 2018 - 22:32

Strawberry was alweer weggestapt van Jaytail en op de sunningrocks geklommen. Daarom was ze hier immers gekomen. Ze vouwde haar pootjes netjes onder haar buik en sloot haar ogen half. Ergens hoopte ze überhaupt niets meer van Jaytail te horen, maar dat was helaas niet het geval. Ze opende één van haar blauwe ogen toen de kater weer sprak en keek vanuit haar ooghoek naar hem. Ondertussen was meneer op zijn buik gedraaid om naar haar te kijken. "De rivier is nog steeds dichtbij," miauwde ze op een luchtige toon. Ze moest helemaal niks hebben van deze vleierij. Ze krulde haar staart om haar lichaam heen en draaide haar kop naar Jaytail toe. "Ik had gehoopt dat je me intelligenter ingeschat had dan deze goedkope verkooppraatjes, Jaytail," kwam er vervolgens droogjes achteraan, waarna ze haar kop op haar borst legde en haar ogen weer sloot. Ze was hier immers voor haar rust.

Onderwerp: Re: Paralyzed