Wrong place

<sub>Ze hoopte Cole te kunnen zien. Te kunnen spreken. Ze had hem zo lang niet gezien, en ze had hem zo veel dingen te vertellen. Ze wist dat het niet slim was om hier een poot te zetten, en al helemaal niet omdat ze kittens had die op haar wachtten. Well, ze hadden Herondulcet nu toch? Swallowflight snoof de vieze, bedorven lucht in van Bloodclan, Twolegs, monsters, honden. Yikes, ze had hier echt niet moeten komen. Een frisse bries woei door haar vacht, en bracht ook direct een verse BLoodclangeur met zich mee. Bijna direct daarna hoorde ze wat gekraak in de bosjes links van haar, en Swallow dook in elkaar. Shit. Op zoek naar een uitweg keek ze van links, naar rechts, maar dit alles zou de Bloodclanner allemaal horen. Ze wilde het niet wagen op een sprintje, ze was namelijk niet zo snel. Misschien kon ze zich wel uit de problemen praten, dat lukte haar immers wel vaak genoeg met Claw. Niet dat ze hem kon tegenkomen, want die lag nu lekker ergens in de grond te rotten.

- Yu eerst!</sub>

Meestal bleef de poes uit de buurt van Twoleg plaatsen. Ze vertrouwde ze voor geen meter, met hun monsters en kooien en honden. Ze was nog niet vergeten hoe haar broertje gekidnapt was, haar tanden knarste. Maar vandaag was ze toch hier beland, voornamelijk door de rat die nu dood tussen haar poten lag. Ze was hem gevolgd tot in de bosjes, maar nu prikte alle takjes in haar zij. Zelf had Yu niet zo'n eetlust, maar ze had Shark horen praten over een prooistapel. Eigenlijk beviel haar dat niet zo, dit werd te veel als de boskatjes. En zij was nou nog wel zo gesteld op haar vrijheid, op het feit dat ze niet in een clan zat. Ze was net van plan om de bosjes uit te stappen, toen een wind woei. Een bries die de overduidelijke geur van thunderclan met zich meedroeg. Al het bloed in haar aderen leek te bevriezen. Wat deden die in vredesnaam hier? Woest draaide ze haar kop om, en zag, jazeker, een warrior om zich heen koekeloeren. Het was duidelijk dat de thunderclanner haar ook geroken had, Yu voelde de storm aan komen razen. Conflict zou er komen. Normaal gezien zou de kattin het wat handiger aanpakken, haar boomtechniek gebruiken, maar nu was ze zo verblind door emotie dat ze zonder nog een seconde te aarzelen uit de bosjes stapte. De rat liet ze achter, een hoopje ellende. Ze was nu uit de bosjes, en maakte recht oogcontact met de poes. Jij, Schreeuwde haar blik, Jij, jou soort, jullie hebben mijn vader vermoord.
De warrior was duidelijk groter, ouder en sterker dan haar, maar alle logica was op uit gezet. "Jij. Hoe durf jij je kop hier te laten zien, thunderclanner?" Haar stem trilde van woede, en ze moest moeite doen om haar lichaam onder controle te houden. Haar nagels uitgeslagen, haar vacht rechtovereind. Yu wist niet zeker of ze in staat was om te vechten, maar dit trof alles. Het gore lef om zo in hun gebied te walsen na alles wat hun was aangedaan, hoe durfde ze? "Maak dat je weg komt!" De emotie was duidelijk in haar stem te horen. Dit was te confronterend.