Het was net na het gevecht tussen Bloodclan en de Clans, een heftig gevecht maar een die ze gelukkig gewonnen hadden. Het werd tijd dat de Clans weer op de normale manier konden leven zonder afhankelijk te zijn van de Tribe of elkaar. Al hoewel, de vriendschappen tussen de Clans zorgden wel voor wat rust in haar kop, een die vol gedachten zat. Immers was een Leader nooit geheel klaar met haar taken zeker nu het kamp nog sporen van de vloedgolf bezat. Hoewel het meeste werk was het verstevigen van onder andere de wanden en het opnieuw maken van nesten. Ze verwachtte dat de andere Clans minstens net zoveel werk hadden en daarbij moesten ze de prooihoop weer helemaal opnieuw opbouwen. Oceanbreeze besloot dat ze misschien beter een korte ronde langs de Nursery kon maken. Om er zeker van te zijn dat alles in orde was met de allerjongste van de Clan. Immers waren die de toekomst van haar Clan, als ze alles weer op orde had gemaakt en laten maken.

Haar ogen vielen op een kleine lichtrossige kitten die een tikkeltje enthousiast op haar af kwam gerend. Een zachte, warme glimlach verscheen op het gezicht van de Leader toen ze dat zag waarna ze haar kop boog. "Goedemorgen!" Nu de toon was misschien iets te hard, maar verder was de kitten wel gemanierd door haar tenminste te groetten. Met een vriendelijke blik in haar ogen groette ze de kitten terug. "Goedemorgen Chanterellekit." Mauwde ze naar de jonge kit. "Heb je nog leuke verhalen te vertellen?" Eigenlijk wist de kattin niet of ze de tijd had om de kitten lang et vermaken, maar het was wel een goede gelegenheid. Het was lang geleden geweest dat ze rust had genomen om kittens die niet tot haar nest behoorden te vermaken. "Wat wil je weten? " Mauwde ze zacht op een warme bijna moederlijke toon waarna ze het zichzelf maar gemakkelijk maakte.

Zodra ze de kitten vroeg wat voor verhaal ze wou horen, viel Chanterellekit even stil. "Wie waren de Leaders vóór jou?" Vroeg de kitten ineens, waardoor de jonge Leader even zichtbaar nadacht. Ze had enkel Everstar als Leader gekend, en hoewel ze wist dat daarvoor ook andere katten de Clan hadden geleid was dan lang voordag zijzelf geboren was. "Voor mij was Everstar, de rossige Warrior die nu Evergreen heet onze Leader. Er zijn vele Leaders in de vele Moons geweest dat Windclan bestaat, ik weet niet al hun namen. Voor Everstar was volgens mij Hollystar de Leader." Mauwde ze terwijl ze de kitten aankeek met haar wijze blauwe ogen.

De lichtrossige kitten luisterde ontspannen en geïnteresseerd naar haar woorden waardoor de jonge Leader zich even iets uitrekte en naast haar ging liggen. Het was apart zelf niet meer in de Nursery te liggen, het grootste deel van haar leven had ze daar dan toch wel doorgebracht. Ze was jong moeder geworden en had verder veel weesjes opgevoed. Haar hart zat op de juiste plek voor de toekomst van haar Clan. "Wat voor leider was Everstar? Was ze goed? Was ze streng?" Vroeg Chanterelle, waardoor de jonge Leader grinnikte. "Ze was een goede Leader, streng maar rechtvaardig. Maar zoals elke kat fouten maakt, heeft zij die ook gemaakt." Mauwde ze zacht. Het was belangrijk dat elke kit wist dat er fouten werden gemaakt, dat het bij het leven hoorde maar dat een kat daardoor niet meteen minderwaardig werd.

Het was altijd goed om de jongere katten van Windclan te zien. Hierdoor leerde ze de kittens kennen en wist ze ook precies wat voor vlees ze in de kuip had. Welke katten ze later veelbelovende Warriors zag worden, welke katten ze kon vertrouwen Windclan later te kunnen dragen. Wie wist wat deze kitten zou bereiken. Chanterellekit reageerde met blij gespin toen ze over Evergreen of Everstar sprak. Het gespin van de jonge kitten verzachtte toen ze het over fouten had, de fouten die Everstar onbewust gemaakt had. Fouten waarvoor zij de vroegere Leader al vergeven had, al begreep ze de keuze van de rosse kattin wel. De kitten hield haar kopje verward scheef. "Wat voor fouten?" Vroeg de lichtrossige kit. Waarna de desbetreffende jonge kat zich uitrekte en duidelijk zocht naar het bekende gedaante van de vroegere Leader. Oceanbreeze zuchtte. "Fouten waar ze niet veel aan kon doen. Leugens van enkele Warriors waren haar ondergang," Mauwde ze zacht. "Het is een lang verhaal, onder andere over mijn halfbroer Whitelion," Verklaarde ze rustig waarna ze haar blauwe ogen even afwende van de kit.

De zucht van de jonge Leader zorgde ervoor dat de aandacht van de kleine kitten weer bij haar was. Oceanbreeze wist dat de ander ooit meer te weten zou komen over het verleden van Windclan, maar wou haar nu nog niet alles uitleggen over haar halfbroer en de verbanning van Lionroar. Beide katten waren voor haar Deputy geweest en ergens had ze het idee dat Lionroar anders nu de Leader van Windclan zou zijn geweest, mits Evergreen dan ook afgestapt was. De kitten leek door te hebben dat het onderwerp waarover ze het nu hadden haar niet bepaald veel vrolijker maakte en hoewel het goed was dat de jonge kattin een interesse had naar Windclan, wist ze niet of zijzelf wel degene was die het verhaal wilde vertellen. Misschien als Chanterelle een paar Moons ouder was. "Wat is jouw favoriete prooi?" Vroeg de kitten na een moment van pijnlijke stilte. De Leader glimlachte even waarna ze de kitten een dankbaar neusje gaf. "Konijn of muis denk ik," Mauwde ze zacht.

De kitten leek het prettig te vinden dat de Leader de laatste vraag met een wat zachtere uitdrukking beantwoordde. "Ik vindt muizen ook super lekker," Verklaarde de kitten enthousiast. Oceanbreeze glimlachte tevreden, waarna ze geamusseerd snorde. Er was een reden waarom ze kittens leuk vond. Niet alleen omdat ze Queen was en omdat het de toekomst van Windclan verzekerde maar ook om hun onschuldige vragen. "Mag ik een muis voor je halen?" Vroeg de kitten nadat ze zich uitgerekt had en naast de zilvere Leader was gaan zitten. Oceanbreeze schudde haar kop even. "Ik moet eerst jagen zodat elke kat die dat niet kan ook eten heeft." Verklaarde ze warm en vriendelijk.