Back on the Moor [+ Shatterdice ]

Shatteredice sliep als een blok. Blij om terug te zijn bij hun vertrouwde thuis. Ze had een hekel gehad aan de bergen. Ze was totaal niet gebouwd om daar te overleven. Ze had misschien lange potten zoals Windclanners horen te zijn maar zelfs voor een Windclan warrior was ze klein. Haar wit met rode vacht was dik en lang maar zelfs door haar zachte pluizige vacht leek ze nog erg slank. Shatteredice krulde zich meer op in haar warme comfortabeler nest, haar ogen nog steeds gesloten toen plots een warme lichaam haar wakker maakte. Moe opende ze haar ogen en hoorde ze de zachte stem van Stallionheart. Automatisch vormde er een warme glimlach op haar lippen en kroop ze dichter tegen hem aan. Ze snorde zachtjes toen ze een lik over haar oor voelde. "Goedemorgen" Mauwde ze terug. Haar blik gericht op de zijn terwijl ze hem een likje terug gaf over zijn snuit. Ze vond het heerlijk als ze met iemand een nest deelde, de kleine she-cat voelde zich dan zo veilig en warm. Ze wou het gaan voorstellen aan de tom om misschien de nachten samen te spenderen maar diep van binnen was ze daar veel te verlegen voor. Straks zou Stallionheart het helemaal niet willen en ze wou niet dat ongemakkelijk werd tussen hun. "Wat ben je vroeg op" Spinde ze, luisterend naar de ochtendzang van de vogels buiten.

De rust, de gezang van vogels in de vroege ochtend en de warme vacht van Stallionheart tegen de hare, ow wat hield ze er van. Ze kon wel eeuwig zo blijven liggen. Genietend van zijn aanwezigheid terwijl hij haar liefkozend begon te wassen. Zijn tong rapste over haar nek heen waardoor de kleine she-cat zachtjes begon te spinnen. Ze vond het heerlijk. "Ik kon niet meer slapen. Het gaat sinds we terug zijn sowieso lastiger. Het is niet meer compleet donker zoals in de cave" Antwoordde de tom op haar vraag. Ze knikte zachtjes en wurmde zich wat dieper in zijn dikke warme vacht nadat hij zei dat ze wat koudjes aanvoelde. "Ik moet weer even wennen dat we weer in de openlucht leven" Mauwde ze met een kleine lachje, nog steeds genietend van Stallionheart ritmische likken over haar flank. "Wel lekker geslapen?" Vroeg hij. Shatteredice wiebelde met haar rode oortjes. "Als een blok" Ze knipperde met haar blauwe ogen en grinnikte zachtjes. Ze was zo moe van de reis dat ze wel de hele dag kon slapen om alles in te halen van de afgelopen tijd. "Jij ook?"

Ze sloot haar hemels blauwe ogen om beter van het moment te kunnen genieten. Ze wist dat ze straks weer weg moest om haar dagelijkse taken te doen net als Stallionheart en alle andere warriors dus was ze blij om nog eventjes samen met de tom te zijn. "Ik had het ook nog best wel fris vannacht, ondanks m'n dikke vacht" Sprak de tortie nadat ze haar vraag terug gesteld had als hij lekker geslapen had vannacht. Ze wiebelde weer met haar oortjes. "Het went wel weer" Sprak ze met haar warme stem. Zelfs midden in de winternacht kon haar stem je van binnen vullen met warmte en blijdschap. Ze glimlachte kort toen ze Stallionheart hoorde spinnen en drukte zich steviger tegen de tom aan enkel keek ze snel verschrikt op. Was hij nou vermagerd? Shatteredice keek hem vragend aan. Hij was toch niet ziek? Ze gaf hem een lik over zijn borstkas die doorliep naar zijn kin. "Stallion" Murmelde ze. "Zorg je wel goed voor jezelf?" Ze keek de grote tom bezorgd aan, ze wist dat de tom de clan altijd tot het uiterste hielp maar ze wou hem niet oververmoeid of erger zien..

Ze vond het niet leuk dat Stallionheart zich zo op zijn taken gooide dat hij zichzelf simpelweg gezegd wat verwaarloosde. Hij was één van de beste warriors van hun clan dus hadden ze hen hard nodig en niet ziek en uitgeput. Shatteredice zuchtte zachtjes. Niet alleen de clan had hem nodig maar zij hem ook. De kleine she-cat knikte op zijn voorstel om wat te gaan eten, niet alleen de grote tom had wat prooi nodig maar zijzelf had ook best honger. Shatteredice rekte zichzelf even uit, gaf de torbie warrior een zachte lik over zijn kop en stapte toen de warrior den uit richting de prooistapel om eens een lekker malse konijn voor hun tweeën uit te zoeken om dan samen nog genietend van de warme ochtend samen te ontbijten.