We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Thuis. Ze waren terug thuis. En ook al rook het niet meer als thuis, door alle bloodclan katten die hier hadden gezeten, voelde het nog als thuis. Het was wel apart geweest, terug thuis te keren zonder zijn moeder, Snowdrop. Hij slikte even en keek door het kamp. Zijn moeder was gestorven, met drie kittens in haar bek. Het was voor hem wel redelijk snel duidelijk geworden wie de vader was, de reactie van Jaytail inschattende. Hij zuchtte zachtjes, hun vader was ondertussen nog nergens te vinden, niemand die tegen hen kwam zeggen dat hij de vader was van hun nestje. Hoe dan ook, ze hadden het al tijden goed zonder vader gekund, dus het was niet dat het opeens alles zou gaan veranderen voor hen. De reis was iets waar hij niet langer bij stil wilde blijven staan, het bracht alleen maar nare gedachtes in hem op. Zijn vacht begon dan ook iets omhoog te staan, waardoor hij zijn vacht uitschudde en zijn kopje even schudde. Niet bij nadenken. Ze waren nu veilig in het kamp, hij kon hem geen pijn meer doen. En er was zelfs rond gegaan dat de kater was overleden, wat hem ietwat op zijn gemak stelde, maar wie weet wie er nog meer rond liep met dezelfde intenties als de kater. Daarom was hij blij genoeg dat ze weer met hun eigen Clan waren. Want er was bescherming nu, zijn eigen clan was er. Hij nam een diepe ademteug, voordat hij de nursery in liep. Jaytail leek niet zo goed in zijn gedachten te zijn, tijd om een goede grote broer te zijn.. right? Hij glimlachte zachtjes en liep naar de plek waar hij wist dat de pleegmoeder van zijn half-siblings lag. Ze waren prachtig, leken niet zoveel op Snowdrop of Jaytail, wat verassend was, maar ze waren toch prachtig. Hij wist zeker dat zijn moeder blij was met ze, mocht ze nu nog leven. Jaytail had één van de kittens Snowkit genoemd, vernoemd naar hun moeder. Sentimenteel was de kater wel. Zachtjes raakte Long met zijn neus de kleine kitten aan met een zachte glimlach. ”Hey daar,” fluisterde hij zachtjes, om eventuele andere slapende kittens in de nursery niet wakker te maken.
ღThe greatest gift our parents gave ever us was each other.ღ
Snowkit wist niet wat ze er van vond, de normaal spontane kitten voelde zich niet op gemak in de Nursery. In de grot kende ze elk hoekje en was ze langzaam minder angstig geworden in het donker, maar hier was alles anders. Gelukkig lagen haar nestgenoten naast haar, de geuren van Butterkit en Coverkit waren geruststellend. Haar blauwe oogjes had ze gesloten; in de hoop dat ze in slaap zou vallen. Want eerlijk, ze was moe. Moest dit haar thuis zijn? Ze wist niet precies wat thuis was, immers was ze geboren tijdens de Journey en had ze al haar tijd in de Cavern doorgebracht. Normaal gesproken had ze Silverpaw en Jaytail in de buurt waarbij ze kon liggen; maar haar vader leek afweziger dan ooit. De kitten krulde zich met een zacht geluidje op waarna ze haar oortjes ongemakkelijk bewoog. Ze vond deze plek niet leuk, al was het een positief gegeven dat de Nursery niet zo groot was. Zo konden er minder katten plotseling opdagen. Ze vertrouwde haar clangenoten wel, maar kon ze niet altijd zien aankomen, zeker in het donker kon ze een van haar ogen niet vertrouwen. Het was dan ook geen wonder dat ze schrok zodra ze een neusje in haar vacht voelde en haar lange haren overeind schoten. Verschrikte ogen keken de Apprentice aan, die haar broer was. "Hey daar," mauwde hij waardoor de kitten haar kop optilde en haar staart nerveus bewoog. "Longpaw?" Mauwde; piepte ze met een licht vragende ondertoon. Waarna ze haar kop zo draaide dat ze hem kon zien en haar kopje tegen zijn poot aan drukte. Met een grote sterke broer konden de onbekende schaduwen niets, toch?
Het was niet zijn bedoeling geweest om zijn kleine zusje te laten schrikken door zijn aanwezigheid, maar de opgeblazen vachtje en verschrikte ogen bewezen hem wat anders, hij had inderdaad zijn kleine zusje laten schrikken ondanks dat het niet zijn bedoeling was geweest. Toen hij haar aandacht had getrokken met zijn woorden, tilde de kleine kitten haar kopje op, waarna haar donkere staart nerveus bewoog. ”Longpaw?” piepte de kleine kitten, wat meer vragend klonk als een begroeting. Ze vroeg zich waarschijnlijk af waarom hij hier was, wat hij zichzelf soms ook nog af vroeg maar het zou waarschijnlijk beter zijn dan helemaal niet opdagen bij zijn halfsiblings. Ze draaide haar kopje zo, zodat hij in haar gezichtsveld zat en drukte haar kopje tegen zijn poot aan, waardoor hij zachtjes glimlachte. ”Sorry, ik wilde je niet laten schrikken,” murmelde hij zachtjes tegen de jonge kitten, waarna hij zachtjes zijn neus tegen haar kopje aan drukte. Hij likte zijn neus kort, waarna hij met een zachte glimlach naar zijn kleine zusje keek. ”Ik kwam even kijken of alles goed ging, vooral na de zware reis.” murmelde hij zachtjes tegen de kitten. Dat had zijn moeder ook fijn gevonden, ze was altijd iemand die veel om familie gaf. Hij was ook best ingesteld op familie, vandaar dat het ook geen probleem was om met zijn halfsiblings te binden. Nadat hij zichzelf weer wat had recht gezet nadat de windclan warrior hem had aangevallen, natuurlijk. Hij kon niet de sterke grote broer zijn als hij nog met veel problemen zat. Hij had ze nu wel gelukkig redelijk goed verwerkt, dus nu kon hij dan door gaan met het binden met zijn echte familie, buiten Silverpaw waar hij close mee was, ook na het ongeluk.
Onderwerp: Wicked Ways 
za 5 mei 2018 - 17:47
