Save me ll Aurene

Onderwerp: Save me ll Aurene za 19 mei 2018 - 17:16

De rode poes spitse haar oren toen ze een raar geluid hoorde- het klonk... ze kon het niet echt beschrijven maar in ieder geval niet goed. Brat keek het kamp rond, en had al snel door dat he geluid van eh? Aurene kwam. Wat was er nou mis het haar? Last van een haarbal? Toch zat het niet lekker bij de kattin, iets in haar vertelde dat er iets aan de hand was. Was het haar moederlijke instinct? Brat snoof en liep op de kitten af, 'Aurene' mompelde ze licht geïrriteerd terwijl ze met haar cyan blauwe ogen verbaasd naar het prooidier keek dat naast haar lag, ze was toch te jong om nou in ieder geval helemaal vast te eten? Brat keek bezorgd, ze was ook onder geen enkel begeleiding. Iets wat zij zelfs deed voor haar kittens. Brat draaide zich zo dat ze het gezicht van de grijze poesje kon zien, en al snel zag ze wat er aan de hand was. Ze stikte op een botje.

Aurene only~

Onderwerp: Re: Save me ll Aurene zo 20 mei 2018 - 14:15

Het was onschuldig begonnen: het grijze calico poesje had gewoon eindelijk eens zin in wat fatsoenlijk voedsel. Tot nu toe had ze vooral uitgekauwde muizen enzo gegeten, maar dat smaakte helemaal nergens naar. Het was echt niet lekker, en ze had het vermoeden dat het wel beter kon dan dit. Dus was haar besluit snel genomen en was ze naar soort van prooistapel gewandeld. Ze had met grote ogen alle verschillende prooien bekeken, niet direct wetende wat voor dieren het allemaal waren. Uiteindelijk had ze een prooi meegenomen dat volgens haar een konijn moest zijn. Het idee was simpel, ze ging het gewoon eens proberen. Maar zo goed was het helaas niet verlopen. Ten eerste had haar bek meteen vol met haar gezeten na een hapje en ten tweede was het vlees heel taai. En tenslotte gebeurde het ergste, want er bleef een klein stukje bot in haar keel steken. Ze begon te kuchen, te kokhalzen en ze kreeg het al snel ontzettend heet. Zuurstof, ze moest adem halen. Maar dat ging niet. De tranen begonnen over haar wangen te lopen, al was het niet van verdriet of wat dan ook. Ze zag alleen nog maar een rode waas. Eerst dacht ze dat dit betekende dat ze zo goed als dood was, even later besefte ze dat het gewoon een kat was. "Hhh..elp.." bracht ze hoestend uit.

Onderwerp: Re: Save me ll Aurene zo 20 mei 2018 - 14:45

"Hhh..elp.." bracht de kitten hoestend uit; tranen rolde over haar wangen. Brat wist dat dit een gevaarlijke situatie was; en dat elke seconde cruciaal was. De kitten kon makkelijk stikken, en dan was het met haar geweest. De rode poes mocht dan ook geen tijd verspillen, ze ging achter de kitten staan. 'Schrik niet' sprak ze zachtjes, om de jonge poes te waarschuwen voor haar volgende actie. Wat hard om de kittens rug slaan was, de elite kattin hoopte dat de klap genoeg druk uitoefende zodat ze het botje kon ophoesten. En daarbij haar leven te redden, want een ding was zeker. Aurene zou niet sterven als het aan haar lag.

Onderwerp: Re: Save me ll Aurene