Blood red roses.

Alsof niets anders was dan normaal liep de kater even zelfverzekerd door het kamp, nu een donker grijze halsband om zijn nek bengelend. Vanbinnen voelde hij zich als een verrotte appel waar wormen zich op te goed hadden gedaan, maar van buiten wist hij dat hij niets mocht laten zien. De kater had het een hoekje gegeven, waar dat nu alles opgestapeld lag en de echte Jackdaw afschermde van de wereld. Well damn, dat klonk depressing. Jackdaw keek het kamp rond, hopeloos opzoek naar afleiding. Dit vond hij echter bij Shallow, niet voor de eerste keer. Sinds de dood van zijn ouders was hij enkel nog closer met haar geworden. Of het echt liefde was, wist hij niet precies maar zij vermaakte hem tenminste en gaf hem een reden om aan iets anders te denken. Daarbij hielp het dat het poesje met de twee verschillend gekleurde ogen best wel een lekker ding was. Just sayin'. Jammer voor hem echter zat hij heel erg vast in de friendzone. Whatever. Jackdaw stapte dan ook haar kant op en liet zich naast de poes neerstrijken, zijn donker zwarte staart om haar heen slaand zodat de hele wereld-aka hee de elite- het kon zien. "Hey Shall," een scheve grijns sierde zijn lippen.

[&Shallow]

Ze had de zwarte kater totaal niet opgemerkt. Haar aandacht was nu op de muis dat ze trots nog had kunnen vangen, dicht bij het Clan territorium. Maar ze kon wel stiekem toegeven dat ze misschien een paar centimeters over de rand was gegaan. Maar de Clans hadden alles. Een muisje zouden ze toch niet erg vinden?
Ze was net op het punt om in het vlees te happen tot ze plotseling een zwarte kat naast haar zag en als volgt een staart over haar heen voelde. Haar eerste gedachte vertelde, 'Chawl?' Maar toen ze haar kop keerde kwam ze ook in oog te staan met Jackdaw. "Hey Shall," ze zag zijn scheve grijns en voor even trok de kattin een wenkbrauw op- maar in dezelfde speelse manier, natuurlijk- voordat ze voor kort naar de muis keek. "Hey, Jack." Begroette ze hem maar in de vriendelijke manier waar ze hem altijd mee begroette. Voorzichtig duwde ze haar vangst wat maar naar hem toe. "Wil je ook een hapje?" Vroeg ze vervolgens. "Er zit geen gif in. Het is met liefde gevangen." Voegde Shallow eventueel toe in een plagende toon.

+ note dit was voor het hele geroezemoes, right? (a)

Nadat hij zich naast haar neergevlijd had draaide de poes haar mooie kop naar hem om. De poes trok op een speelse wijze haar wenkbrauw op en keek naar haar muis. Jinx zag volmaakt toe hoe ze zijn staart liet liggen en niet wegduwde. Zou dit dan eindelijk zijn escape zijn uit de friendzone? "Hey, Jack." haar vriendelijke stem deed hem goed. Er waren hier zoveel katers met tokkie gedrag en poezen die constant hun 'tijd van de maand' leken te hebben, dat een vriendelijke stem zoals de hare hem als muziek in de oren klonk. Daarbij duwde ze ook nog eens haar muis zijn richting op, score! "Wil je ook een hapje?" hij grijnsde breed. "De dag dat ik nee zeg tegen eten is de dag dat muizen kunnen vliegen," grapte hij vriendelijk en nam een hap van de muis. Het kostte hem vrij veel moeite niet in één keer dat ding achterover te werken, gelukkig was hij een echte heer en liet nog genoeg voor het poesje over. Een echte heer, met een stukje muis vast in zijn snorharen. Prince charming. "Er zit geen gif in. Het is met liefde gevangen." hij negeerde haar plagende toon volledig en deed net alsof hij volledig van zijn stuk gebracht was. De kater legde zijn poot op zijn borst. "Liefde, voor mij? Oh Shallow ik wist dat het zou komen, het is goed schat, ik hou ook van jou," sprak hij uiterst dramatisch en drukte zijn neusje tegen de hare, waarna hij haar plagend aankeek. Waarschijnlijk zou ze zo een poot op zijn neus leggen en hem wegduwen, maar hey, je kon het een man niet kwalijk nemen om het te proberen right?


[Yes is goed, ik zal m'n andere post n beetje aanpassen(A)]

"De dag dat ik nee zeg tegen eten is de dag dat muizen kunnen vliegen," grapte hij als volgt. Waardoor Shallow voor kort moest lachen. Ze was vergeten wat voor goede tijden ze met Jackdaw doorbracht. De laatste tijd was ze niet zo vaak met de kater omgegaan. Dus catching up zou zeker geen pijn doen. Shallow keek toe hoe de zwarte kater blij haar uitnodiging om te eten aanvaarde. En dus wachtte ze af tot hij klaar was voor ze het zelf opat. Ze had niet veel honger. Plus, haar lievelingseten waren mussen. Muizen waren veel te 'normaal' voor haar geworden. Vervolgens ging Jackdaw door toen ze hem vertelde dat ze het speciaal met liefde gevangen had. Nouja, een poging tot. Ze had het ding nog net dood kunnen krijgen. "Liefde, voor mij? Oh Shallow ik wist dat het zou komen, het is goed schat, ik hou ook van jou," kwam zijn dramatische act voordat ze zijn neus tegen de hare drukte. De grijze kattin giechelde nogmaals. Waarna er als volgt een bloos op haar wangen ontstond. Maar ze keek snel omlaag naar de grond om het te verbergen. Was dit nou speels bedoeld of wast dit weer zijn act? "Oh, wat een opluchting." Zei ze als volgt. Quasi-dromerig. "Ik had al voor manen zulke gevoelens, Jackieschat. Met jouw... Prachtige... Originele zwarte vacht en je... Speciale gele-groene ogen..." Bij het laatste trok ze een verward gezicht. Want ze kon niet duidelijk vertellen wat voor kleur hij had. Maar voor haar zag het er nu groener uit. Ze had haar best gedaan zo gevleid mogelijk te reageren. Door te doen alsof ze hem al een tijdje leuk vond door zijn... Speciale uiterlijk. Maar het was duidelijk dat het klonk alsof ze met het spelletje meedeed, toch? Want ze kon hem al moeilijk complimenteren met zijn uiterlijk. Niet dat hij niet knap was! Maar... Iedereen had een zwarte vacht nowadays, toch?

Een plaats van een 'rot op Jackdaw' kwam er een zacht gegiechel uit de mond van de poes. Awh, cute. Wacht, wat. Was ze aan het blozen? De kater liet het dan wel niet merken maar was daar lichtelijk door verbaasd. Shallow had eerder hem altijd op een afstandje gehouden, duidelijk niet geïnteresseerd in hem. Niet op die manier althans. Nu deed ze haar uiterste, maar tevergeefse, best een blos op haar wangen te verbergen, dat was nieuw. Stiekem gaf het hem een warm gevoel om het poesje zo te zien. Ze was een bijzonder en puur figuur. De zwarte kater lachte enkel zachtjes en keek haar met een big smile aan. "Oh, wat een opluchting." sprak de poes al overdreven dromerig als hij. "Ik had al voor manen zulke gevoelens, Jackieschat. Met jouw... Prachtige... Originele zwarte vacht en je... Speciale gele-groene ogen..." ze deed haar best om vleiend te klinken, maar de sarcasme droop van haar stem af. Ouch, noemde ze hem nu oninteressant? Pfft, dan had ze net niet zo staan blozen, dacht hij geamuseerd. Toch had ze ergens een punt, door de influx van Claw kittens huppelde er een hele hoop zwart rond in het kamp. Bovendien kende ze zijn broertje, die natuurlijk een mooi wit vlekje had en van die gekke twee gekleurde ogen, waar de poezen kennelijk op geilden. Jackdaw was echter niet geschapen met zo'n interessant uiterlijk. Stil, je hoefde niet paars en groen te zijn om mooi te zijn. Plus, hij had nog zijn geheime wapen. "Ja, ja Shallow-lief, maar hoe vaak zie je nou een zwarte kater met groen... gele ogen met zo'n body?" hij stond op en rekte zich sierlijk uit, waarbij de spieren rolden onder zijn glanzende vacht. Hell yeah, dat eindeloze trainen wierp toch wel zo z'n vruchten af. De kater maakte oogcontact met het poesje en wiebelde zogenaamd verleidelijk met zijn wenkbrauwen, waarna hij kort lachte en zich weer naast haar neerplofte. "Besides, niet iedereen kan zou mooi zijn als jij lieverd," hij gunde de poes een knipoog.