Patrolling

Nu dat de clans weer teruggegaan naar hun eigen gebieden, wist hij dat de grenzen weer behouden moesten worden. Hij zorgde er dan ook voornamelijk zelf voor, door ze af en toe zelf te gaan controleren. Echter wist hij dat dit niet altijd het slimste plan was om te doen, maar hij had er vertrouwen in dat als hij een patrouille tegen mocht komen er niet veel zou gebeuren. Individuele katten waren natuurlijk ook altijd nog een mogelijkheid, maar zolang ze de grens niet over gingen zou hij er niks op tegen hebben als ze dicht bij de grens zouden zijn. Dat gold echter alleen voor de clankatten, als hij een bloodclanner ooit dichtbij de grens zou zien, dan zou het een totaal ander verhaal zijn. Hij was ondertussen aangekomen bij de grens met Windclan en stopte kort, terwijl hij een markering plaatste. Het bleef belangrijk om de grens duidelijk te houden. Ze waren een aantal manen samen geweest op één plek, maar dat zou niet betekenen dat iedereen nu niet naar de grenzen moest luisteren. Hij begon verder te lopen, terwijl hij zijn blik naar het windclanterritorium liet gaan. Voor ze op de journey waren gegaan was er nog een gevecht geweest tussen de twee clans, welke zij hadden verloren, echter was dat al een tijd geleden.

[Stallionheart]

Zijn tocht langs de grens werd al snel onderbroken toen hij een stem van naast zich hoorde. Het deed hem niet echt schrikken, gezien hij had geweten dat er een kat kon zijn, ook al had hij niks kunnen ruiken, had hij toch een gevoel gehad dat er iemand was die hem bekeek. Het was nu alleen maar bevestigd. Rustig draaide hij zich naar de kat toe en merkte op dat het Stallionheart was. Hij kende de kater niet echt, maar hij wist genoeg om hem te herkennen. "Stallionheart," Sprak hij kalm terug. Geen van beide was tenslotte een regel aan het overtreden op het moment, dus hij had dan ook geen reden om hier meteen wat van te maken. "Wat brengt jou zo dicht bij de grens?" Besloot hij te vragen. De kans was groot dat het om dezelfde reden als die van hem was, namelijk om de grens te verversen en in de gaten te houden. Echter kon hij daar niet zeker van zijn en besloot hij om erachter te komen, ook al achtte hij de kans dat de kater het hem ging vertellen niet groot in.

Zoals hij al had verwacht, kreeg hij niet een direct antwoord, maar kon hij inderdaad wel gokken wat de andere kater hier kwam doen. "Waarschijnlijk om dezelfde reden als ik hier ben, tenzij je van plan was om meer te doen dan de grens te markeren?" Het was geen beschuldiging naar de ander toe, maar toch kon hij het niet laten om ernaar te vragen. Je wist tenslotte maar nooit wat de ander van plan was geweest te doen en als dat bijvoorbeeld inhield de grens over te gaan, dan zou hij duidelijk maken dat dat niet de bedoeling was. Hij wist dat als ze nu te soepel waren naar de andere clans, dat straks de grenzen gewoon overschreden zouden worden en dat wilde hij niet hebben. Hij wilde duidelijk hebben dat de grenzen nu weer echte grenzen waren en dat de clans weer gescheiden waren na de journey. Hij begreep dat dit voor sommige misschien lastig zou worden na wat er allemaal was gebeurd over de laatste manen, maar er was toch iemand die de boeman moest gaan spelen hierin. Meer patrouilles zouden dan ook zeker niet verkeerd zijn, ook al kon hij het niet helpen om ook zelf eens in de zoveel tijd een kijkje te nemen, zoals nu. Hij hield zijn blik vast op de kater, terwijl hij op een antwoord wachtte, als hij die al zou krijgen.