Met een zucht dook Dreamheart uit de Nursery, nog even hoorde ze achter zich gepiep. Maar ze liet haar kittens even achter, ze moest wel naar buiten. Ze kon het niet aan om nog langer in dat hol te zitten. Ze hielt absoluut van haar kittens, maar ze moest heel even de ruimte. Met haar vrienden praten zonder dat ze de hele tijd vroegen hoe het ging met haar kleintjes. De poes rekte zich even uit en schudde haar vacht op welke al dikker en dikker werd. Bladkaal zat er aan te komen. Ze kon het voelen, nu alleen nog hopen dat het geen strenge bladkaal zou worden. Gelukkig waren haar kittens veilig en warm in de Nursery. Verdrietig dacht ze aan de Rogue kittens die zich zo dicht tegen hun moeder aan moesten plakken teidens strenge winters. Verderop zag ze een kater liggen die ze best kon. De apprentice Whitepaw. Met een glimlach stapte ze naar hem toe maar hij hief zijn kop in de andere richting en riep wat. "kom maar tevoorschijn als je durft!!!" Dreamheart trok vreemd met haar oren, inderdaad hoorde ze ook wat achter de boom. Rustig stapte ze op de kater af en keek hem van bovenaf aan. "Wat hoor je Whitepaw?" Vroeg ze geïnteresseerd en keek naar de boom. Zij wist al wie er was, alleen wilde ze dat Whitepaw daar ook achter kwam.