Ceremonie 13-05-2018

Shadowclan Ceremonie Mei

Tallshadow had hem gevraagd om deze ceremonie te houden. Het zou de eerste ceremonie zijn na de terugkomst van de bergen en na het gevecht met Bloodclan. Het zou ook de eerste ceremonie zijn die hij zou leiden en hij was dan ook lichtelijk nerveus, ook al liet hij het niet echt merken. Er waren veel dingen gebeurd en een ceremonie liet zien dat het leven gewoon doorging, ondanks alles wat er gebeurd was. Hij rechtte zijn positie en opende zijn bek om de clan bijeen te roepen:

”Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen op de open plek.” Hij had deze oproep al zo vaak zelf gehoord en nu mocht hij het rondroepen. Ook al was het niet de eerste keer dat hij de clan bijeen riep, de vorige keer was het met de dood van Innerstar. Hij wilde daar echter niet nu aan denken, gezien dit een ceremonie was en daarbij zouden een aantal kitten apprentices worden en mentoren krijgen. Dat was belangrijk voor het voortbestaan van de clan en hij zou de kittens dan ook met trots apprentices maken.

”Clangenoten” Begon hij, hij moest tenslotte ergens beginnen. ”Ik heb jullie vandaag bijeen geroepen voor een ceremonie.” Vervolgde hij vervolgens. ”Er zijn namelijk een aantal kittens die de leeftijd hebben bereikt dat ze een apprentice mogen worden en ze hebben daarbij ook een mentor nodig.” Hij liet zijn blik over de groep katten gaan en zag een aantal kittens zitten die vandaag apprentices zouden worden. ”Hairykit, Flurrykit, Warkit, Echokit, Roughkit, Skullkit en Kindkit, kom naar voren.” Riep hij de kittens naar voren. Hij wachtte tot alle kittens naar voren waren gekomen, voordat hij verder ging. ”Deze kittens hebben de zes manen bereikt en zijn daarom klaar om apprentices te worden.” Begon hij, waarna hij zijn blik naar de eerste kitten liet gaan. ”Hairykit, van nu af aan zul jij bekend staan als Hairypaw en je mentor zal Rattlesnout zijn.” Hij wachtte tot apprentice en mentor elkaar begroet hadden voor hij verder ging. ”Flurrykit, van nu af aan zul jij bekend staan als Flurrypaw en je mentor zal Nightblood zijn. Warkit, van nu af aan zul jij bekend staan als Warpaw en je mentor zal Flameleap zijn. Echokit, van nu af aan zul jij bekend staan als Echopaw en je mentor zal Puffincliff zijn. Roughkit, van nu af aan zul jij bekend staan als Roughpaw en je mentor zal Demonslayer zijn. Kindkit, van nu af aan zul jij bekend staan als Kindpaw en je mentor zal Northernfaith zijn.” Hij wachtte tot alle mentoren en apprentices elkaar begroet hadden voor hij zijn blik naar de laatste kitten liet gaan. ”Skullkit, van nu af aan zul jij bekend staan als Skullpaw en je mentor zal Ashdance zijn.” Hij wachtte tot ook het laatste apprentice-mentor koppel elkaar had begroet voor hij de ceremonie sloot. ”Dan is hiermee de ceremonie gesloten.” Na dat gezegd te hebben sprong hij naar beneden en keek hij toe hoe de nieuwe apprentices zouden reageren.

lijstje:

Er werd een ceremonie aangekondigd en de grote tom wist wat er aan zat te komen. Hij had Acorndust gesproken en hij vertelde dat het weer tijd was voor een leerling nu zijn kittens apprentice werden. Hij had ingestemd, het werd inderdaad weer tijd om zijn kennis over te brengen naar de jongere katten en dus zat hij vooraan de lijn te wachten tot zijn naam gezegd werd. Roughkit, of nu Roughpaw, zijn dochtertje werd zijn nieuwe leerling. Iets waarmee hij blij was want hij kon haar nu alles leren wat de warriorschap inhield, haar de plekken laten zien die hij had verteld in zijn verhalen maar ook was hij bang dat hij haar te streng zal behandelen. Demon was een strenge hardwerkende warrior die zijn leerling trainde volgens de oude regels. Hard en zonder genade. De ceremonie werd afgesloten waardoor Demonslayer op zijn dochtertje afliep. Ze heette niks voor niks Rougpaw, dus het zal allemaal wel goed komen. Hij en zijn dochter waren zowat vier poten op één buik dus hun teamwork zal goed komen. Demonslayer   liet zijn kop zakken om Roughpaws neus aan te kunnen raken voor hij weer een stevige stap naar achteren deed. "Klaar voor je traingen, Roughpaw?" Mauwde hij met zijn gebruikelijke brommende stem die enkel voor zijn kits en partner wel eens zacht en lief kon klinken.

tag+ Roughpaw

Hij rolde met zijn ogen. Zelfs naast Roughkit was hij kleiner, maar natuurlijk weerhield dat hem er niet van om niet trots op haar te zijn toen ze haar apprentice naam had gekregen. Roughpaw. Nerveus wachtte hij tot zijn naam genoemd zou worden en een kleine glimlach speelde op zijn lippen. Skullpaw. Toen de ceremonie afgelopen was liep hij naar Ashdance en keek nasr Roughpaw en hun vader over zijn schoulder. Natuurlijk was hij jaloers, zij zou nu meer tijd doorbrengen met hem en Skullpaw zuchtte zachtjes voordat hij naar Ashdance keek. Niet zeker wat hij nu moest doen.

Amberhunt kwam bij de ceremonie aan, maar eigenlijk te laat. Hij was net teruggekomen van het jagen en had bijna de benoeming van zijn eigen kinderen gemist. Snel ging hij tussen de andere staan en keek vol trots naar hoe ze tot leerlingen benoemd werden. Roughpaw naar Demonslayer. En Skullpaw naar Ashdance. Uiteraard ontfermde Demon zich dus over hun dochter. en Skullpaw leek een beetje jaloers. Wat uiteraard niet heel vreemd was. Amberhunt passeerde Demon en Rough en fluisterde grinnikend "Niet voortrekken he?" Toen ging hij richting Skullpaw. "hey, gefeliciteerd" Zei hij trots. Als hij niet beter wist zou hij bijna kunnen denken dat Skullpaw zijn biologische zoon was; de bouw en het gedrag verschilde erg weinig. En naast Ashdance was de nieuwe leerling niet de enige die zich misschien klein voelde.

+Skullpaw

Ashdance was rustig in het kamp aan het relaxen toen plots een bekende stem de stilte doorbrak. "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen op de open plek." Ah ja, het was weer tijd voor de ceremonie. Ashdance wandelde nieuwsgierig naar de deputy toe terwijl steeds meer katten zich bij hem voegde. Hij verwachte niet iets heel bijzonders te horen vandaag, meestal kreeg hij geen leerling en hij kende niemand persoonlijk die een nieuwe rang ofzoiets zou krijgen. Hij bestudeerde de deputy even en glimlachte kort. Zo, dus dit werd de nieuwe vlam van Northernfaith? Hij luisterde braaf naar alle namen die opgenoemd werden. Er waren best een hoop nieuwe apprentices, en ook Northernfaith kreeg een apprentice. ”Skullkit, van nu af aan zul jij bekend staan als Skullpaw en je mentor zal Ashdance zijn.” zijn kop schoot nieuwsgierig omhoog. Was dat niet die kitten die hij laatst het kamp had laten zien? Hij was wat eigenaardig, maar Ashdance had er alle vetrouwen in dat het wel goed zou komen. Skullpaw liep wat onwennig naar hem toe, en leek niet zo goed te weten wat hij nu moest doen. "Gefeliciteerd, Skullpaw." zei hij vriendelijk en met een glimlach. Algauw kwam Amberhunt er ook bij. Was het nou zijn vader of niet? De tabby wist niet precies hoe het zat, en eigenlijk maakte het hem ook niet zoveel uit. De kater feliciteerde zijn zoon op een trotse toon, en Ashdance knikte hem vriendelijk toe. "Ik zal hem zo goed mogelijk trainen." zei hij, en dat meende hij. Je tijd als apprentice was misschien wel de belangrijkste in je leven.

+ Skullpaw, Amberhunt

Het zestal kreeg een uitgebreidde wasbeurt van Puffincliff, gepaart met een peptalk. “Kom kom lieverds, het is tijd.” De vijf katertjes en de ene kattin gingen met hun moeder mee naar buiten. Het was tijd. De eerste ceremonie in hun nieuwe gebied. Of nouja, voor de meeste was dit hun oude gebied. Voor iedereen van haar leeftijd, een moon ouder en alles wat jonger was, was dit het nieuwe gebied. Een gebied dat voor velen als thuis voelde maar voor de jongste generatie onbekend was. Niet alleen was het de eerste ceremonie, het was ook haar ceremonie. Het was vooraf al lang duidelijk dat zij en haar nestgenoten, evenals alle andere kittens die even oud waren, in deze ceremonie tot apprentices benoemd zouden worden. Spannend toch, geweldig toch? Niet bepaald. Het deed haar eigenlijk vrij weinig, of ze nou kitten of apprentice was, wat maakte het uit? Ze zou meer vrijheden krijgen maar in ruil daar voor ook verplichtingen. Zo bijzonder was dat toch allemaal niet? Schijnbaar leek de rest dat wel te vinden. Het was een grote ceremonie, weer een logisch iets. Ze waren op reis geweest en tijdens de reis was het nou eenmaal lastig om katten van rang te laten veranderen. Na een hele tijd wachten was het eindelijk haar beurt. "Kindkit, van nu af aan zul jij bekend staan als Kindpaw en je mentor zal Northernfaith zijn.” De witte kattin gaf een beleefd knikje. Northernfaith dus, die had ze al wel een paar keer eerder gezien. Al vrij snel na haar benoeming kwam de ceremonie tot een eind. Dan was het nu de tijd om haar mentor op te zoeken. De twee verschillend gekleurde ogen speurde de opening af, op zoek naar de zwart witte kattin die nu haar mentor zou zijn. Zodra de kattin in beeld kwam stapte Kindpaw er rustig op af en begroette ze deze met een beleefd knikje.

Tag: Puffincliff + Siblings -> Northernfaith

'We beginnen morgen', sprak de zwart witte kattin haar toe. Blijkbaar kon een begroeting er niet van af. Dat vond de witte apprentice een beetje vreemd, achja ze kon de normen en waarden van een ander toch niet bepalen. Kindpaw gaf een kort knikje. 'Ik maak je wel wakker', vervolgde Northernfaith. Alles was vrij logisch als je er naar keek. De trainingen zouden de volgende dag beginnen en ze zou gewekt worden. Nogmaals gaf Kindpaw een knikje. "Zou ik mogen vragen waarmee we morgen beginnen?" Misschien kon ze nog wat voorbereiding doen of iets dergelijks. Wat rondvragen aan oudere katten over jagen of vechten en aan de warriors over dit gebied. De hoogste waarschijnlijkheid lag op het gebied laten zien aangezien ze daarvan nog praktisch niets had gezien. Aan de andere kant waren er schijnbaar ook mentoren die begonnen met jagen omdat ze dat het belangrijkst vonden. En dan waren er ook nog een paar die recht gingen vechten om de apprentice de zware kant van het warrior zijn aan wilde leren. Eerst eens kijken wat voor type haar mentor was.

Tag: Northernfaith

De warrior richtte haar kop een andere riching op. Het leek er op dat ze dus nog niet echt daarover had nagedacht. Toch moest ze weten dat ze een apprentice toegewezen zou krijgen, dat zei weer wat. 'Vecht technieken', sprak de zwart witte kattin vervolgens, zonder een reden te geven voor haar keuze. Dat zei nog meer. Het begon er op te lijken dat deze warrior niet de beste match voor haar zou worden. Toch moest ze het er mee doen. Het was niet dat ze zomaar een andere mentor kon aanvragen. "Mag ik dan daarnaast ook nog vragen waarom vechttechnieken?" vroeg de witte kattin vervolgens aan haar mentor. Eens kijken wat voor antwoord ze zou krijgen, en of ze überhaupt een antwoord zou krijgen. Want dat was dan nog de vraag ook.

Geduldig wachtte de witte apprentice af op het antwoord van haar mentor. In plaats van een antwoord kreeg ze echter een vraag terug. 'Waarom niet?' vroeg de warrior haar. Moet ze het antwoord op deze vraag niet gewoon zelf weten? Of was dit om haar te testen? "Omdat vechten over het algemeen als laatste pas wordt gedaan. Als je het gebied niet kent kun je niet goed jagen en als je niet kunt jagen gaat iedereen dood van de honger en heb je dus ook niets om voor te vechten." Dat vatte het zo ongeveer wel samen. Als iedereen dood was had je natuurlijk niemand meer om te beschermen. Waar zou kunnen vechten handig voor zijn als je toch al dood zou gaan van de honger?