I must say this is a bit... wasted

Waar Fire nu weer beland was, wist hij ook niet. Het was dor, leeg en hij moest wel toegeven dat hij hier wel een beetje de kriebels van kreeg hoor. Het was zo doods, zo stil, het leek wel alsof hier nooit iemand geleefd had. Maar als hij de verhalen goed begrepen had leefde hier vroeger ooit een vijfde Clan. Iets met lucht, alleen hij wist niet meer precies wat. Het kon Airclan zijn, of Cloudclan. Of was het misschien Heavenclan? Nou ja, deed er ook niet toe. Hij zou het wel vragen zodra hij weer in het camp was. Als hij de weg terug kon vinden althans. Nou ja, eerst maar eens op onderzoek gaan. De rode kater sloop voorzichtig tussen de dorre takjes, met zijn hoofd laag bij de grond. Hij wilde niet dat anderen hem zagen, want straks was hier de Bloodclan ouzo en dan was hij morsdood. Hij ving wat vage geuren van de vier Clans op, maar ook een paar andere geuren die hij niet kon plaatsen. Een takje knapte hard enkele stappen van hem vandaan, en direct verstijfde Firepaw. Zijn haren rezen van angst overeind, en hij maakte zich zo klein mogelijk. Maar, als hij wilde weten wie degene was die hem deed schrikken moest hij wel het lef hebben om zijn bek open te trekken. Straks wist de ander niet dat hij er was en zou dit voor hem altijd een mysterie blijven. Hij waagde het er op. Als hij dood ging zou hij immers naar zijn vader gaan, dus op zich was dat ook niet héél erg. "Wie is daar?" miauwde hij voorzichtig, terwijl hij bevend ademhaalde.

- Spottedpaw eerst c:

Toen hij hoorde dat het enkel een apprentice was van een andere Clan, Windclan om precies te zijn, haalde hij opgelucht adem. Hij liep wat zelfzekerder dan ervoor op de poes af die enkele lengtes van hem vandaan bleek te zijn. Iets verder weg dan hij verwacht had, maar ach, dat deed er ook niet toe. "Oef... Ik dacht heel even dat je zo'n Bloodclanner was," miauwde hij, terwijl hij even met z'n ogen knipperde. De bengaal die voor hem stond was ongeveer even oud als hij was, misschien ietsjes ouder. Hoewel hij met deze poes manen in de Cave had gezeten samen met de andere Clans kwam haar naam niet zo één, twee, drie naar boven. "Gelukkig ben jij maar een Windclanner," miauwde hij er vervolgens achteraan, maar besefte dat dat mogelijk niet al te aardig over kon komen. Hopelijk vatte ze het maar goed op.

Uuurgh, deze poes was wel heel snel op haar teentjes getrapt. Fire legde zijn oren in zijn nek, waarna hij even naar zijn poten keek. Het was niet zijn bedoeling om de poes te beledigen, hij was gewoon blij dat ze geen Bloodclankat was! "Sorry, ik wilde je niet beledigen.."  mompelde hij binnensmonds, waarna hij de poes weer aankeek. "Het is meer dat ik gewoon opgelucht ben dat je geen Bloodclanner bent," voegde hij er nog gauw aan toe. Hij was altijd al onhandig met woorden geweest, lekker awkward. Een schaapachtige glimlach verscheen op zijn gezicht, en hij likte even over zijn lippen. "Ik ben Firepaw, en jij bent...?" miauwde hij vervolgens. Hij hield niet van stiltes, dus hij wilde ook geen stiltes laten vallen. Of hij zou gewoon wegrennen, terug naar Riverclanterritory.