Wath do you do here???

Onderwerp: Wath do you do here??? za 26 nov 2011 - 16:06

Met snelle stille passen rende goldenmoon door de doorentunnel. Zo snel als ze kon klauterde ze het ravein op en spurte het bos door. Haar longen leken te scheuren van lucht te kort. Maar ze zou niet stoppen, voor ze het donderpad had berijkt. Maar ze vertragde haar pas toch wel een beetje na dat ze de zandkuil had voorbij gestoken. Even nam ze tijd om op adem te komen. Haar flanken gingen wild op en neer. Ze had takarashi al lang niet meer gezien of gesproken. Ze was bezorgd om hem, misschien was hem wel iets overkomen. Ze nam de geuren van het bos in haar op. Er was een thunderclan kat dicht bij. Ze wist niet presies wie. Daar voor was ze nog te wild aan het ademen. Maar ze ging snel door. Ze had geen zin om betrapt te worden. Ze ging wel wat tragerder dan eerst. Voor het geval dat iemand zo komen op dagen. Dan leek het misschien alsof ze aan het jagen was.

Al snel naderde ze het donderpad. Het oorverdovende geluid, waar ze eerst zo'n schrik van had. Was haar ondertussen vertrouwd geworden. De stank daar in tegen. Kon ze nog altijd niet verdragen. Even ging ze neer zitten om op rust te komen. Een twijfeling kwam in haar op. Wat als ze hem niet vond. Kon ze toch niet beter gaan jagen. Inplaats van hem misschien onnodig te zoeken. Ze zuchte terwijl ze proberde te luisteren naar de andere geluiden, behalve het donderpad. Maar het geluid was te denderend. Dat er nouwelijks iets door kwam. Even maakte ze zich schoon, de stank van het donderpad deed haar smaak papillen geen goed. Alles smaakte zuur en onverdragelijk. Er vloog een vogel op. Meeteen schoten haar ogen open en schoot ze een bosje varens in. Was er iemand in de buurt?

Fireheart was, zoals wel vaker, wakker geschrokken uit een van zijn nachtmerries. De laatste tijd was het echt erg aan het worden, aangezien het vooral ging om Icestorm. Hij wilde haar niet kwijt. De vlamkleurige kater stond op en schudde het mos uit zijn pels. Daarna wandelde hij met een kalme pas de warriors den uit. De opkomende zon scheen op zijn vacht, waardoor deze nog roder leek. Met half dichtgeknepen ogen stapte hij naar een mooi plekje en ging zitten, zijn staart rond zijn poten gekruld. Even drukte hij zijn oogleden op elkaar en ademde diep in om weer tot rust te komen. Zijn ademhaling werd minder wild, dus opende hij zijn ogen weer. Net op het moment dat hij naar de doorntunnel keek, zag hij Goldenmoon gehaast verdwijnen tussen de takken. Ietwat nieuwsgierig om haar haast liep hij naar de uitgang toe en stapte het bos in. Het was niet moeilijk om haar geur te volgen, aangezien de andere geuren van het ThunderClan territorium hem zo bekend voor kwamen. Echter, toen hij zich dichter bij het donderpad waande, werd het moeilijker haar geur te onderscheiden. Het was lang geleden dat hij haar had gesproken, juist op een moment waar ze had staan praten met een rogue kat genaamd Blacksoul. Zou ze weer een afspraak hebben met katten buiten de Clan? Het was toch iets wat hij maar beter kon checken. Fireheart verstarde even toen er plots een vogel opvloog uit een paar struiken. Door het donderpad had hij het beest niet geroken en kwam het dus geheel onverwachts. De brandende geur prikte in zijn keel, terwijl hij verder stapte. Toen hij het stinkende zwarte spul tussen de bomen door kon zien, hoorde hij iets ritselen. Een geluid alsof er iemand weg dook. Waar kon hij echter niet zeggen. De kater spande al zijn zintuigen aan en keek rond. Die varens misschien?

Blacksoul snuffelde een oude geur op. Ze herkende deze maar vaag, maar hij was wel bekend in haar geheugen. Haar donkere ogen keken om zich heen, misschien was deze kater of poes al dicht in de buurt, want de geur werd sterker. Blacksoul bleef hem maar volgen en dacht intussen diep na, over zichzelf, over Redeye en Flashcoat en een oude vergeten vriendin. Goldenmoon had ze al een hele lange tijd niet meer gezien, en dat vond ze jammer. Zels de geur van haar best vriendin kon ze niet meer terug vinden, misschien was dit wel haar geur! Blacksoul stond stil aan de rand van de open plek, toen ze een bosje zacht trillen en hoorde ritselen. De geur was hier sterk dus de kat zat in die bosjes. Met gespitste oren keek Blacksoul doordringend naar het struikje.''Goldenmoon? Ben jij dat?'' Sprak Maar een andere kat kwam te voorschijn, die een glanzend goude vacht had. Fireheart. Blacksoul grauwde en hakte haar klauwen in de harde grond. De poesiepoes. Maar ook hij keek naar het bosje varens, en ook hij spande zich in.
Blacksoul kroop uit de schaduwen en liet zich zien. Met een kille en beheerste stem sprak ze alleen zijn naam uit.''Fireheart.'' En daar liet ze het bij. Ze ging zitten, onbevreeesd en sloeg haar staart over haar poten, om haar uitgestoken klauwen te verbergen.

Met een kalme pas liep hij door het woud. Het leven van een eenling was moeilijk, en dat al zeker voor een kitten. Hij had nog niet eens leren jagen, maar had ondertussen wel een paar bessen en al die dingen kunnen eten. Maar vooral verlangde hij naar de warme melk van zijn moeder, maar ook naar dat warme vlees, dat hij ooit gegeten had voordat zijn ouders stierven door een van die monsters op die betonnen plaat. Plots hoorde hij voetstappen, zijn oortjes gingen omhoog. En nieuwschierig liep hij op de geluiden af. Meteen zag hij een rode staart, die volgens hem uitdagend bewoog. Hij zakte door zijn voorpootjes en zijn achterwerk ging hoog de lucht in, Daarna ging zijn achterwerk heen en weer en sprong hij richting de staart. Hij had nog niet echt scherpe nagels, diewaren nog aan het groeien. Maar voor een kitten van zijn leeftijd was het scherp genoeg. Hij greep de staart vasten trok eraan. Niet op een harde manier, maar op een speelse manier. Niet wetend dat dit leuke 'speeltje' de staart van een kater was, die waarschijnlijk vele malen sterker dan hem was.

[can i join? :3 sorry de post is klein D:]

Door de varens door zag ze een rode vacht opgloeien. Ze kende die vacht ergens van. Desondangs het vertrouwde zicht van de pels spande ze haar speren. Ze waagde het om haar neus langzaam door de varens door te steken. Fireheart, keek met gespanne spieren haar richting uit. Ze had niet opgeled toen ze de varens in was gedoken. Hij had haar waar schijnlijk gehoord. Ze ontspanden en stapte langzaam de varens uit. Haar groene ogen voelde ze fonkelen. "Goede morgen fireheart." Zei ze zo vriendelijk als ze maar kon. Ze ging langzaam voor hem zitten. Haar staart mooi over haar poten gerold. Ze had hem altijd bewonderd. Ook al was hij van poesiepoes afkomst. Bluestar had vertrouwen in hem. Dat was genoeg voor haar om hem ook te vertrouwen. "Jou had ik hier vandaag niet verwacht." Het topje van haar staart ging met kleine tikjes geen en weer. Ze vroeg zich af of dit te maken had met Blacksoul. De vorige keer hadden ze niet echt goed kunnen praten daar over. Zou hij haar niet meer vertrouwen. Als dat zo was had hij daar alle reden voor. Maar ergens hoopte ze van niet. Als de clan commadant je niet vertrouwde dan had ze wel een probleem. Ze vroeg zich af of hij het zou weten? Ze keek hem recht in de ogen, en probeerde zijn uitdruking te lezen. Maar het lukte haar niet. De meeste katten zeiden nogtans dat fireheard zijn ogen hem altijd verrade. "Wat doe je hier." Ze probeerde het niet vijandig te laten klinken. Ze had geen zin in problemen. Nu pas besefte ze dat hij het zelfde aan haar kon vragen en goldenmoon kon moeilijk zeggen. Dat ze opzoek ging gaan naar Takarashi. Even wende ze haar blik op het donderpad. Voor de zoveelste keer, had ze zich misschien weer in de problemen gebracht.
Misschien was ze toch niet zo goed voor de clan. Maar Blacksoul was hier ook en nog een geur dat ze niet herkende. Ze draaide haar kop om en zag haar vriendin opgespannen kijken. Dit was echt een rot dag. Wat moest firehaert nu wel niet denken. Maar nu zag ze ook de kleine kitten die speels firehaert staart vast had. Ze was zo druk geweest met denken dat ze die niet eens had gezien.

Fireheart keek om toen hij een andere poes hoorde aankomen. Zijn ogen vernauwde zich tot spleetjes toen hij doorhad wie het was. Die zwarte pels, die ogen, hij herkende haar nog wel. Blacksoul, de poes die hem was aangevlogen op zijn eigen territorium, maar hij had het gevecht gewonnen. Blijkbaar koesterde ze nog altijd wrok voor hem, aangezien ze hem kil aankeek en alleen zijn naam even kort uitsprak op een toon die je alleen een mousebrain voor vriendelijk zou kunnen aanhoren. 'Blacksoul' zei hij terug op een neutrale toon. Hij mocht haar niet, vooral vanwege haar reactie van de vorige keer. Een rogue hield het toch niet in zijn/haar hoofd om een Clankat op zijn eigen territorium aan te vliegen. Vooral als ze niet in het voordeel waren. Ach, het was ook maar een rogue. Fireheart koesterde meer wrok voor rogues dan ooit. Hij was niet vergeten wat er met Icestorm was gebeurd, wat Scourge haar had aangedaan. Bij een plotselinge aanval op zijn staart sprong hij op en draaide zich om. De kater snoof en schudde zijn staart een beetje om ervoor te zorgen dat het kleine katje hem los liet. Nog meer rogues.. Het was donderpad, net buiten ThunderClan territorium, maar toch. Er zouden er niet zo veel moeten zijn. Goldenmoon kwam uit de bosjes gestapt en ging voor hem zitten. Fireheart knikte naar haar. 'Hallo' zei hij, een vriendelijkere toon dan hij naar Blacksoul had aangeslagen. 'Ik was nieuwsgierig naar de haast die je had toen je het kamp verliet' voegde hij eraan toe, toen ze hem vertelde dat ze hem hier niet had verwacht. Hij liet zijn ogen weer over Blacksoul glijden, om daarna weer terug te kijken naar Goldenmoon. 'Alweer aan het afspreken met rogues?' Het laatste woord perste hij eruit. Nee, de hekel was gegroeid, de hekel aan agressieve katten die zomaar anderen aanvielen.

'Ik was nieuwsgierig naar de haast die je had toen je het kamp verliet' Hij liet zijn ogen weer over Blacksoul glijden, om daarna weer terug te kijken naar Goldenmoon. 'Alweer aan het afspreken met rogues?' Het laatste woord perste hij eruit. Ze schudde langzaam haar hoofd. "Eerlijk gezecht nee. Ik had hier eigenlijk niemand verwacht. Maar zou hij haar wel geloven. Hij keek Blacksoul maar kill aan. Nogtans had hij anders gereageert dan dat ze had verwacht. Ze stapte opzj en ging naast hem zitten. Ze keek nu naar blacksoul. Ze had zin om haar goede dag te zeggen. Ze hadden elkaar al zo lang niet meer gezien. "Dag Blacksoul, lang niet meer gezien." Zei ze vriendelijk. Ze had ook wel door dat firehaert iets tegen haar had. Misschien zou hij haar nu ook met een wrok aan kijken. Maar black bleef een goede vriendin. Toch Fire was haar clan commadant. Maar ze bleef rustig en keek v an fire naar black. "Wat doe je hier?" Vroeg ze aan haar vriendin. Misschien kon ze zo een andere sfeer krieëren. Maar het kon ook een andere werking hebben. "Dus je bent me gevolgt." Voeg ze plots aan firehaert. Want na zijn zin, was dat in haar opgekomen. Maar voor hij kon antwoorden; zei ze al. "Laat maar zitten. Maar als jullie twee weer gaan vechten, bemoei ik me er niet meer mee." Ze had er eigenlijk een beetje genoeg van dat ze er altijd bij moest betrokken zijn. Ze zuchte en rekte zich even uit. Want moesten ze nu echt zo vijandig doen?

Fireheart gaf met een neutrale toon antwoord, en Blacksoul keek hem minachtend aan. Blacksoul zelf verzonk in diepe gedachten, en staarde naar de grond, terwijl haar ogen tot spleetjes waren geknepen. Fireheart dacht nog steeds dat ze een ROgue was, maar in feiten was ze een volbbloed Bloodclan, weer een geheimpje. Haar mond maakte een vals glimlachje. Fireheart moest eens weten dat zij een van de kittenstelers was. Blacksoul beantwoorde de vraag die Goldenmoon net stelde.''Ik rook je geur, en ik had je al lang niet meer gezien, al wist ik eerst niet dat jij het was..'' Geen enkel spoortje van aggressie of tot aanleiding van uitlokking.'' Laat maar zitten. Maar als jullie twee weer gaan vechten, bemoei ik me er niet meer mee." En Goldenmoon trok zich terug. Eigenlijk klonk dat heel erg aanlokkelijk, Fireheart aanvliegen, maar ze hield zich in. Ze had al een keer verloren, en ze wilde zichzelf niet nog een keer venederen.

Onderwerp: Re: Wath do you do here???