Don't mess with my funky flow

_{Blegh. Hij had onder een boom gelegen en er was een raar soort spul uitgevallen en nu zat het over zijn vacht en moest hij het eraf schrobben maar het lukte niet. Dus was hij maar hier naartoe gegaan, in de hoop dat de harde neerslag van de waterval het eraf zou slaan. Binnen 2 secondes van onder het hard stromende water staan kreeg hij wel al spijt; het water duwde hem namelijk naar beneden en met wijde ogen spartelde hij om weer boven water te komen. Geschrokken en hard hijgend trok hij zichzelf weer de kant op. Na even bijkomen schudde hij zichzelf uit, totdat hij doorhad dat hij iemand helemaal nat spetterde, en - opnieuw - geschrokken sprong hij drie meter de lucht in. "Coyotepaw!" riep hij beschuldigend toen hij eenmaal doorhad wie er voor zijn neus gehangen had. Aah!! Waarom stopte het universum niet met hem laten schrikken?!
- 1st Coyotepaw}

_{Co was Bugpaw gevolgd. Natuurlijk was dit puur voor training, en was ze geen ontzettende stalker. Maar hé, ze verveelde zich kapot want de training met ome Panther zat erop want die had ook andere jobs te doen en ze kon Po en Thistle nergens vinden. Dus heel normaal, right? Voor Coyotepaw was het heel normaal. Ze zag dat hij iets vies op zich kreeg, althans dat dacht ze. Hij trok immers een vies gezicht en rende naar de Waterfalls. Gekke plek om je te wassen, vond ze. Maar misschien dat Bugpaw dat een heel normale plek vond, moest hij weten. Ze sloop dichterbij toen ze zag dat hij onder de waterval ging staan en naar beneden gedrukt werd. Moest ze helpen? Voordat ze een keuze had gemaakt was de kater al uit de waterval gestapt en toen trippelde ze maar naar hem toe. Hij had haar nog niet gezien, wat nogal duidelijk was, want hij sprong zowat een halve meter de lucht in. Kennelijk schrok hij zich bijna dood, want hij riep haar naam nogal ontzet. "Dat is mijn naam, ja." miauwde ze droogjes, met een grote grijns op haar gezicht. Hehehe, het was best grappig om Bugpaw zo erg te zien schrikken.}

_{Ze ging lachen! Waarom ging ze lachen. Het was toch overduidelijk niet grappig? En gatver, merkte hij nu, dat vieze plakspul zat nog steeds op hem. Met een sip pruillipje keek hij haar aan. "Nouuu, het is niet grappig hoor. Ik wil gewoon dit van me af krijgen-" hierbij draaide hij zich half om, zodat ze de rare vlekken stroop op zijn rug kon zien "-en toen werd ik opeens koppie onder geduwd! Wist jij dat dat water dus echt heel hard neervalt?" Het katertje trok een pijnlijk gezicht want hé, nu hij zo draaide met zijn rug om haar de vlekken te laten zien deed het toch wel een beetje pijn. Lekker dan, dan kon hij morgen zeker weer niet goed trainen...}

_{Coyote kon gewoon haar lach niet inhouden. En al helemaal niet toen Bug haar zielig aanstaarde. Ach joh, wat zielig nou. Hij liet de rare vlekken stroop - waarvan Coyotepaw dacht dat het honing was - op zijn vacht zien en jammerde over dat hij het er niet afkreeg. “Wist jij dat het water dus echt heel hard neervalt?” voegde de kater er aan toe, waarna Co even met haar ogen rolde. ”Wat dacht jij dan? ‘Oh, het water valt met een hels kabaal naar beneden het zal vast niet snel gaan?’” Ze lachte hem echt niet uit hoor, ze lachte hem enkel toe. Got to say, hij was niet zo snugger bezig. ”Misschien is het wel giftig, dat plakkerige spul op je rug. Ik zou voor de zekerheid naar Chivypaw toe gaan.” miauwde ze, terwijl ze haar gezicht in een plooi probeerde te houden. Een beetje met hem dollen kon geen kwaad, toch?

- telefoonpostje want ik lig in bed lmao}

_{Ja, kijk, als je het zo zei klonk het gewoon dom. Maar om eerlijk te zijn had hij er nooit zo over nagedacht waarom dat water dan zo kletterde, alleen dát het kletterde. En dat dat dan betekende dat het hard neerkwam, tja.. "Hmhm," humde hij dus maar als vaag antwoord, zodat hij niet echt hoefde op te biechten dat hij hier niet over had nagedacht. Bug's ogen vergrootten zich toen Coyote zei dat het misschien wel giftig spul was. Omg omg omg. "Giftig?!" miauwde hij waarna hij zich nog is omdraaide om te kijken naar zijn rug, wat natuurlijk niet lukte, wat resulteerde in dat hij een paar cirkeltjes maakte totdat hij het maar opgaf. "Coyo! Kan jij het er niet af halen?" vroeg hij toen en glimlachte schaapachtig naar haar, een beetje beschaamd om de vraag en ook bang dat ze het niet wilde want ze zei net dat het misschien giftig was.}

_{Oké, nu moest Coyote echt lachen toen ze de paniek in Bug's ogen zag verschijnen. Eigenlijk was dit super zielig, maar Bugpaw was gewoon zo goedgelovig. Ze keek al gniffelend toe hoe de kater rondjes draaide, proberend om naar de honing op zijn rug te kijken. Toen hij vroeg of zij het er misschien af wilde halen, trok Coy een verbaasd gezicht. "Zie ik eruit als een Medicine Cat?" miauwde ze met een grote grijns op haar gezicht. Misschien was het tijd om Bug maar gerust te stellen. Hopelijk zou hij niet al te boos worden op haar. "By the way, ik denk niet dat het plakkerige spul giftig is hoor. Dat was een grapje," begon ze, met een schuldige blik in haar ogen. "Ik denk eigenlijk dat het honing is. Althans, zoiets had ik eens gezien en toen zei een warrior mij dat het honing moest zijn." ging ze verder, met een enthousiaste blik in haar ogen. Het zou eetbaar zijn, maar was het ook lekker?}

_{Ze wilde hem niet eens helpen! Kort trok hij een verontwaardigd gezicht maar hij was ook een beetje bang dat ze hem nu raar zou vinden, oei. Hij wilde niet als de gek van de apprentices gezien worden! Gelukkig zei ze daarna dat het spul waarschijnlijk niet giftig was. Mooizo! Opgelucht zuchtte Bug. Toen Coyo doorging over dat het misschien honing was, keek hij haar nieuwsgierig aan. "Hooning?" herhaalde hij met een verwarde blik. Nooit van gehoord. "Kan je het er nou afhalen!" vroeg hij en hupste van het ene been op het andere. "Want de waterval werkt echt niet," ging hij nog even zielig door.}

_{Coyotepaw concludeerde dat Bugpaw gewoon dom was. Hij wist zelfs niet wat honing was! Tsssk, de kater had nog veel te leren. "Ja, honing! Dat kleverige spul dat bijen maken! Volgens mij was het ergens goed voor, maar ik weet niet meer wat-" Bugpaw vroeg of ze het er nou af kon halen. Coy draaide geërgerd met haar ogen, en zuchtte diep. "Ja zo. Honing is geloof ik ook eetbaar!" vervolgde ze haar verhaal. Kijk dat kon ze wel! Jagen enzo, dat ging wat twijfelachtig. Hoewel ze laatst wel twee muizen had wist te vangen, dat was wel vet! "Zou het lekker zijn?" vroeg ze toch maar, waarna ze nieuwsgierig naar het goudkleurige spul in Bugpaw's vacht keek. Ze was al compleet vergeten wat Bugpaw aan haar gevraagd had.}

_{Oh bijen, brrr, die kende hij wel. Hij was er laatst nog op één gaan staan! Kort raakte hij door deze gedachte afgeleid en keek hij naar zijn poot, maar die was weer helemaal beter. Dankje Chivypaw, zei hij even in zijn gedachtes, waardoor hij ondertussen het halve verhaal van Coyo had gemist. Het enige wat hij nog hoorde was dat het eetbaar was. Aha! Er ging een lampje bij Bug branden, en glinsteringen kwamen in zijn ogen. Hij wist misschien wel een manier hoe hij het eraf kon krijgen. Met uiterste inspanning probeerde hij zijn kop om te draaien en stak hij zijn tong uit met een "Mjlem," als soundtrack. Toch kon hij net niet bij de honing! "Coyooo," miauwde hij toen met een zeurderig stemmetje. "Als je het zo graag wilt proeven kan je toch helpen met het eraf likken," opperde hij, duh, logische oplossing toch? Win-win situatie!}

_{Bugpaw was kennelijk op een heel goed plan gekomen en vroeg of zij de honing wilde proeven. Co draaide nogmaals met haar ogen. Nou vooruit dan maar. Haar nieuwsgierigheid overwon de gemenigheid. "Hmmmm..." miauwde ze toch maar, om nog even te kunnen genieten van haar plaagbui. "Oké dan. Als het toch giftig blijkt te zijn, mag jij mij naar Chivypaw slepen," miauwde ze met een sluwe grijns op haar gezicht. Ze wist al wat ze ging doen zometeen, want oooh wat was Coyote erg vandaag. "Deal?" miauwde ze nog, als afsluiter, maar wachtte niet echt op antwoord. Ze benaderde de grijze floof langzaam, en snoof de zoete geur van de honing op. Hmmm, dat rook echt lekker! Ze likte een beetje honing van zijn vacht, en nam de tijd om het te proeven. Oooooh dat was zooo lekker! Ze was al helemaal vergeten dat ze eigenlijk nog even dood ging neervallen. Ach, dat zou ook wel erg zielig zijn voor Bug en dat verdiende hij eigenlijk niet. "Hmmmm," mompelde ze, genietend van de zoete smaak in haar mond.}

_{Het katertje luisterde naar haar deal en knikte plechtig toen ze uitgepraat was. "Deal!" grijnsde hij vrolijk want ergens had hij wel door dat het niet echt giftig kon zijn want anders zou Coyote het toch nooit proeven. Toch twijfelde hij wel een klein beetje aan zijn eigen logica maar hij had niet zoveel tijd om erover na te denken want opeens zat de ander aan zijn vacht te likken en brrrrrrr, dat voelde toch wel raar. Hij trok zijn neus op zodat er rimpeltjes ontstonden en met één dichtgeknepen oog keek hij achterom. "Is het lekker?" miauwde hij half-plagerig half-verlegen want hé, het gebeurde niet iedere dag dat iemand je vacht zat af te likken! Alleen heel soms bij de sharing tongues maar dan ook niet vaak. "En is het er al bijna af?" vroeg hij toen maar, want hoe erg hij zijn nek ook probeerde te strekken, hij kon de plekjes niet zien want Coyo's dikke kop zat ervoor. Hij duwde met zijn pootje tegen die van haar om te proberen dat hij het wel kon zien.}

_{Ze grijnsde nog even toen Bugpaw vrolijk "Deal" roepte. Topper, dan kon ze in ieder geval op hem rekenen. Toen ze dus aan het genieten was van de zoete smaak, vroeg Bug of het lekker was, en Co moest moeite doen om niet keihard DUH te roepen. Ze nam even de tijd om antwoord te geven, keek de kater aan en deed alsof ze nog er even over moest nadenken. "Hmmmm of het lekker is..." begon ze langzaam. Heheh, nee ze was nog niet klaar met Bugpaw pesten. Vervolgens vroeg de apprentice of het bijna af was. Coy keek even naar het plakkerige spul, dat nog steeds verspreid in zijn vacht zat. Maar na twee of drie grote likken was het er ook wel af. "Nee, het is er nog lang niet af." loog ze maar, want ze wilde kleine beetjes likken zodat ze zo lang mogelijk van de honing kon genieten. Helaas voor haar duwde Bugpaw op dat moment haar naar achter zodat hij het ook kon zien. Shit, nu zag hij dat ze gelogen had.}

_{Waarom kon ze hem niet gewoon goeie antwoorden geven?! Wat moest hij hier nou mee. Het kon een ja en een nee zijn, fifty fifty kans, dus een moeilijke keuze! Bug grinnikte maar wel een beetje geïrriteerd, ook. "Zeg nou, ja of nee," bromde hij en gaf haar een duwtje. Hierna vroeg hij haar of ze dan al wel bijna klaar was want hij werd een beetje zenuwachtig van dat ze zo lang aan zijn vacht zat. Ze zei van niet, maar hij gaf haar tegelijkertijd een duwtje om te kijken naar de vlekjes. Hij kon ze eerst nog niet helemaal zien, dus ze waren al bijna weg. Maar toen zag hij ze en ze waren klein! "Coyo, als je aan mijn vacht wil zitten moet je het gewoon zeggen," grijnsde hij vrolijk, nu was het zijn beurt om haar te plagen!}

_{Uffff hij raakte ongeduldig. Nou dat ook nog. Co nam toch nog even de tijd om antwoord te nemen, om hem toch een beetje te plagen. "Honing is erg... lekker." besloot ze, met een plagerige grijns op haar gezicht. Toen vroeg hij hoe lang het nog duurde, en loog ze dat het nog heel lang duurde. En toen gebeurde het. Bug duwde haar een beetje opzij, en zag hoe weinig er nog van over was. "Coyo, als je aan mijn vacht wil zitten moet je het gewoon zeggen," miauwde deze op zijn beurt. Bah, hoe moest ze zich hier nu uit redden? Co keek de ander verslagen aan, maar verzon wat. "Nou kijk," begon ze zo nonchalant mogelijk. "Honing is zó lekker, en daar wil ik zo lang mogelijk van genieten. Dus neem ik steeds kleine beetjes." vervolgde ze, waarna ze de ander opgewekt aankeek. "Bovendien is jouw vacht ontzettend fluffy en zacht, dus natuurlijk zou ik dat willen knuffelen," Nee dat was niet waar. Het ging hier gewoon om het eten.}

_{Eindelijk!! Ze gaf hem een vast antwoord. Ze vond honing lekker, oké, mooi want hij had het dus op zijn vacht zitten, en zij moest het eraf halen. Speaking of, dat duurde wel weer lang. Hoever was ze..? Oh, die leugenaar, ze had allang klaar kunnen zijn! Hij luisterde naar haar smoesjes en kneep zijn ogen tot spleetjes om aan te tonen dat hij haar woorden aan het afwegen was. Hoeveel geloofde hij hier van... "Hmmmm..." miauwde hij onheilspellend en wreef met zijn poot over zijn kin om extra te benadrukken hoe diep hij voor haar nadacht. Toen kwam de echte waarheid! Há! Zijn vacht was fluffy. Dát deel geloofde hij. Met een grijns keek hij haar aan. "Awww, Coyote wilt gewoon een knuffel van Buggieeee," miauwde hij waarna hij op zijn achterpoten ging staan en zijn voorpoten wijd uitspreidde, en zich vervolgens naar voren liet vallen zodat hij de andere apprentice vastklemde en haar knuffelde. Lieeeef.}

_{Oh god ze had zichzelf kennelijk weer in de problemen gewerkt. Zij en haar grote mond ook. Ze wilde helemaal geen knuffel van Buggieeee! Co keek verschrikt op toen de kater zich op twee poten afzette en met zijn volle gewicht op haar belandde. Gelukkig was Bugpaw niet zo groot en zwaar, anders was het meisje verpletterd geweest. Ze zat echter wel vast, ze zat in een houtgreep. Bah. Net zat ze nog te genieten van de overheerlijke honing, en nu werd ze doodgeknuffeld. Helemaal geweldig. ”Hee ouwe teddybeer, laat me los! Ik heb nog niet alle honing oooop!” miauwde ze half jammerend. Eigenlijk vond ze het ook wel leuk hoor, dat Bug haar een knuffel gaf. Maar no way dat ze dat ging toegeven, daar was ze veel te stoer voor.}

_{Hehe het was wel een soort van de bedoeling dat Coyote het niet helemaal leuk vond, want anders zou het alsnog geen terug plagen zijn. En dat had ze wel verdiend, want daarnet was hij de hele tijd het slachtoffer geweest, tsss. Dus liet hij mooi niet los, al was hij wel uiterst in zijn nopjes om teddybeer genoemd te worden. "Hehehe," grinnikte hij en duwde zijn neus in haar nek en relaxte toen zijn hele lichaam bovenop haar, in de hoop wat zwaarder te worden. Zo kon hij wel in slaap vallen. Als grapje maakte hij ronkende geluidjes alsof hij aan het snurken was en echt in slaap gevallen was.

zo zie ik bug voor me hoe hij op haar afsprong met die knuffel:}

_{Nooouuuu waarom luisterde Bugpaw niet en ging hij niet gewoon van haar af! Hij was geen lieve teddybeer meer. Opzich had Bug ook wel het recht om haar te pesten, want ooh wat was ze zonet flauw. Maar dit was echt over de top hoor. Het was awkward, nogal pijnlijk en gewoon stom! Ja stom. Maar Bug luisterde niet en ging nu ook nog eens op haar pitten. Nouja zeg, ze was geen nest! Co kreunde diep en geërgerd. Bah bah en nog een bah, ze wilde niet gekniffeld worden! Dat was ongemakkelijk, en al helemaal omdat ze Bugpaw nog niet zo goed kende. ”Blijf wakker jij!” siste ze gespeeld boos. Eigenlijk kon ze niet boos op hem zijn, daar was hij te schattig voor. ”Ik geef me over Bug. Wat moet ik doen om niet meer geknuffeld te worden?” zuchtte ze, ditmaal met echte tegenzin. Meestal gaf ze niet zo snel op, maar ze wist nu gewoon niet anders. Bugpaw gaf haar weinig keuze.}

_{Ooooh, werd Coyote nu echt boos? Zijn ogen vlogen open maar hij bleef stil liggen wel. Het snurken haakte ook af. Nou saai, ze vond zijn knuffel attack niet leuk. Bug had niet echt een goed idee van personal space maar hij wist dat hij nu wel van haar af zou gaan. Dus mompelde hij in haar vacht, "Niets," en rolde hij van haar af met een zachte "Oeffff." Nu lag hij naast haar en zachtjes grinnikte hij. "Zullen we samen wolken kijken?" opperde hij toen, want hij zat boordevol fantasie en hij kon zo al drie wolken aanwijzen die apart waren en misschien wel een vorm hadden.}

_{Oooh gelukkig hoefde ze niks te doen. Kennelijk was boos spelen al genoeg, want Bug rolde van haar af, en lag nu naast haar te grinniken. Co keek de kater met versmalde ogen aan, en bestudeerde hem eens flink. Er zat nog steeds honing op zijn rug, en ze vroeg zich af of ze nog een likje mocht. Maar voor ze haar bek kon opentrekken vroeg Bugpaw haar of ze samen wolken gingen kijken. Wacht, wat? Wat was er nou leuk aan wolken kijken? Ze wilde gewoon de honing oplikken, en dan misschien opzoek naar meer honing! "Als ik de honing mag oplikken wil ik best met jou naar wolken kijken," antwoordde ze toch maar. Bug was wel aardig, en misschien was er wel wat leuks aan. Echter had Co gewoon weinig geduld en ja, niks doen was niet echt haar ding.

hoooooning:}

Onderwerp: Re: Don't mess with my funky flow