New Generation

Onderwerp: New Generation wo 25 apr 2018 - 19:19

Thuis voelde niet zozeer meer als thuis. Het stonk naar BloodClan en rogues en niet meer naar wat het hoorde te ruiken. Het was apart, anders, iets wat niet als thuis bestempeld kon worden. Ze nam een diepe ademteug, alsof het opeens weer zou veranderen en ze de geur van hun vorige thuis zou ruiken. Ze was het best zat om de geuren van andere clans te ruiken, daar hadden ze immers al teveel tijd mee besteed en daar was ze dan ook helemaal klaar mee. Ze had het niet zo gehad op de katten buiten de clan. Een band krijgen met hun betekende later nog meer problemen. En dat was het laatste waar ze zin in had gehad.

Ze zwiepte even met haar staart terwijl ze de omgeving in haar op nam. Het zag er bijna hetzelfde uit als voor de rampen. En ergens was dat rustgevend, het gaf niet zoveel problemen als een nieuw gebied. Van een nieuw gebied waren toch alleen maar meer problemen van gekomen en daar had ze ook geen zin in gehad. En dan had je nog het andere ding: Al die kittens. Dear lord, hoeveel kittens waren geen halfclanners? Ze slikte even moeilijk, bij die gedachte. Ze was zelf ook een verdomde halfclanner. Ze verweet de kittens dan ook niks, maar de ouders. Hoe hadden ze gedacht dat het ooit een goed idee was?

Ze haatte het bloed dat door haar aderen stroomde. Ze sloot haar blauwe ogen rustig, terwijl ze haar kopje in de wind stak om te genieten van de wind die door haar vacht stroomde als de water in de rivier. Dat was dan echt één van de dingen die ze had gemist in de bergen, het water die door haar vacht stroomde op een warme dag, een dag waarop ze verkoeling kon vinden in het water. Ze begon te glimlachen, het was een mooie dag. En ze genoot er dan ook vol op van. Misschien zou ze wel nog even een duik nemen in het water voordat ze terug zou keren naar het kamp, wie weet. Dat zou haar in ieder geval veel beter vallen dan die stomme, koude bergen.

Ɓσ

-Eerste post voor Firepaw!

Onderwerp: Re: New Generation do 26 apr 2018 - 16:30

Wat onwennig liep Firepaw over wat platte stenen heen. Alle Warriors waren blij dat ze weer thuis waren, maar Fire was zo gewend aan de mountains. Hij was daar praktisch gezien opgegroeid, en hij miste the Rapids enorm. Hier waren de rivieren niet zo sterk als daar, en er waren ook geen mooie plekken waar je een heel gebied kon overzien. Het enige wat Firepaw nog wel een mooie plek vond was die plek waar ze een tijdje terug tegen ene Bloodclan gevochten hadden. En om nog niet te spreken van dat de Clans weer opgesplitst waren. Hij wist heus wel dat dat ooit weer zou gebeuren, maar toch kwam dit hard bij hem binnen.

Firepaw liep verzonken in zijn gedachten verder. Natuurlijk was dit niet zo'n heel strak plan, gezien hij het gebied hier helemaal niet kende. Hij was destijds nauwelijks één moon toen de Clans vertrokken naar de mountains. Dit was enkel een nieuw avontuur voor hem, en om eerlijk te zijn was de jonge apprentice een beetje klaar met al die nieuwe avonturen. Omdat hij niet aan het uitkijken was, had hij ook niet door dat hij over wat natte stenen wandelde. Eén van zijn voorpoten gleed weg, en algauw lag Firepaw lekker ongemakkelijk op de stenen. Hij had nog niet door dat enkele stappen van hem vandaan Chillybreath zat. Fire nam zijn tijd, krabbelde langzaam en kreunend op, en merkte toen pas op dat er een Warrior vlak bij hem in de buurt was. Zijn oren gingen instant naar beneden hangen en hij keek naar zijn poten. Had de poes hem zien vallen?

-- flut maar ik moet weer een beetje in Fire's karakter komen (A)

Onderwerp: Re: New Generation di 1 mei 2018 - 22:53

Er waren zelden dagen in de bergen waar ze zich echt thuis voelde. En ze was erachter gekomen dat op de één of andere wrede manier dit niet lag aan de plek, maar met wie je was. En dat maakte alles best wel moeilijk. Ze haatte het, eerder. Het maakte alles zoveel lastiger dan dat de waarheid was. Het maakte haar eerder verward, want wat was ‘thuis’? Wat was het dat het zo maakte dat ze zich thuis voelde? Het leven was wreed, dat was iets wat ze wel wist.

Een geur die meer RiverClan was dan een andere geur benaderde haar, of tenminste, kwam in de buurt. Ze herkende de geur, als het goed was, was het Firepaw. De jonge kater was aan het lopen op de platte stenen die te vinden waren in de omgeving. Ze kon het niet laten om te kijken wanneer de jongen apprentice het door zou hebben dat ze er stond. Een apprentice hebben zou haar niet verkeerd lijken, maar haar vorige twee liepen niet zo goed af. Ze hadden problemen waardoor ze niet konden trainen, helaas.

Toen de kater uitgleed kon ze het niet laten om haar wenkbrauwen wat omhoog te doen, voordat ze weg keek met een grijns op haar kop. Ze zou maar doen alsof ze het niet had gezien, dat was altijd beter om te doen. Ongemakkelijke situaties voorkomen. En natuurlijk de ego niet een deuk op laten leveren. Toen ze terug keek zag ze de oren van de apprentice iets naar beneden hangen, de blik van de jonge kater gericht naar zijn poten. Hij schaamde zich al genoeg en ze moest wel een beetje in haar rol blijven.

Ze glimlachte warm naar de kater, ook al had deze zijn ogen op de grond gericht. ”Hey Firepaw,” sprak ze daarom ook rustig, alsof er niks gebeurt was. Het moest al schamend genoeg zijn om uit te glijden, laat staan voor een warrior. Dat soort dingen vond ze zelf namelijk vreselijk om mee te maken toen ze een apprentice was. Nu kon ze het ‘eraf lachen’. Niet echt, het was nog steeds zeer beschamend, maar nu wist ze er iets mee te doen in plaats van ongemakkelijk zijn en op zichzelf te schelden.

Nu ze er zo over na dacht, Firepaw moest nog niet zo oud zijn geweest toen ze waren vertrokken uit dit territorium. Niet dat het iets boeide, als ze iets anders hadden gevonden was het net zo goed weer anders geweest, maar dit was dan een heel nieuw gebied voor de jonge kater. Switchen als apprentice leek haar veel intensiever dan als een warrior, want je had alles al geleerd als Warrior. Je hoefde je alleen maar aan te passen aan het gebied om je heen. ”Hoe gaat het?” Stomme vraag, maar ze moest toch ergens beginnen met het gesprek, toch?

Ɓσ

Maakt niet uit! c: Zo flut is ie niet ^-^

Onderwerp: Re: New Generation wo 2 mei 2018 - 12:07

Kennelijk had Chillybreath hem wel opgemerkt, en al het bloed stroomde naar zijn hoofd. Kortom, als hij geen vacht (die ook roodkleurig is lol) had zou je zien dat hij knalrood was. Een beetje ongemakkelijk schoof hij met zijn poten, nog steeds kijkend naar zijn voorpoten. "Uh... hoi." miauwde hij, overduidelijk niet op zijn gemak. Hopelijk zou de Warrior hem niet confronteren met het feit dat hij zonet grandioos op zijn smoel was gevallen, dat zou het enkel nog ongemakkelijker maken. Hij likte een beetje nerveus over zijn lippen, waarna hij het waagde om de zilveren poes aan te kijken. Deze glimlachte warm naar hem, wat hem een beetje geruststelde. De Warrior vroeg hoe het met hem ging, en Fire glimlachte zwakjes. "Nou, uh, het gaat wel goed denk ik." antwoordde hij. "Ik ben een beetje dit territorium aan het verkennen enzo." vervolgde hij waarna hij even met zijn staart zwiepte. "En hoe gaat het met u, Chillybreath?" miauwde hij beleefd op zijn beurt. Misschien wilde de Warrior hem wel een rondleiding geven door het territorium geven, dat zou immers veel makkelijker voor hem zijn.

Onderwerp: Re: New Generation za 5 mei 2018 - 17:14

Ongemakkelijk was het zeker wel heel even, vooral voor de jonge kater voor haar, maar ze besloot er niet op in te gaan, dat was zowel beter voor haar als voor de jonge apprentice. De jonge kater schoof een beetje met zijn poten, waarna er een antwoord kwam op haar begroeting: ”Uh… hoi.” klonk er van de jonge kater af, overduidelijk ongemakkelijk. Zolang ze gewoon warm bleef glimlachen naar de jonge kater zou hij zich misschien niet zo ongemakkelijk voelen. Tenminste, zodra de jonge kater naar haar op zou begon te kijken in plaats van de zijn poten. De jonge kater likte ietwat nerveus over zijn lippen, waarna hij eindelijk zijn blik op haar legde. Kijk, dat was een stuk beter dan naar de poten staren, of niet dan? Ze besloot aan de kater te vragen hoe het met hem ging, waardoor de rode kater zwakjes naar haar begon te glimlachen. ”Nou, uh, het gaat wel goed denk ik.” klonk er als antwoord van de jonge kater af. ”Ik ben een beetje dit territorium aan het verkennen enzo.” vervolgde Firepaw, waarna hij even kort met zijn staart zwiepte. De kater had dit territorium immers (bijna) niet gezien voordat ze de bergen in waren getrokken om te schuilen voor alle dingen die in het territorium gebeurde. Ze glimlachte dan ook zachtjes en knikte even rustig. ”En hoe gaat het met u, Chillybreath?” U. Goed opgevoed was deze jonge apprentice wel, maar dat liet haar meteen zo oud voelen jeetje. Ze grinnikte even zachtjes en gaf Firepaw een vriendelijke glimlach. ”Je kan me gewoon aanspreken met ‘je’ hoor, zo oud ben ik nog niet.” sprak ze met een zachte glimlach tegen de kater. ”En het is weer even wennen.” sprak ze naar waarheid tegen de kater. Het was weer wennen om beneden te zijn, meer warmte te voelen op haar vacht en niet meer zo erg op haar hoede te hoeven zijn voor rare dieren die daar in de bergen liepen. ”Hoe vind je het territorium tot nu toe?” vroeg ze met een nieuwsgierige glimlach aan de kater. Al was ze er niet echt geïnteresseerd in, ze kon altijd doen alsof, zoals meestal. ”Heb je al een rondleiding gehad door iemand?” vervolgde ze snel, met een lichte frons, lichtjes bezorgd. Het was wel belangrijk dat de apprentice de borders wist, voordat ze leuk op stap gingen en naar een andere clan zouden lopen. Dat zou ook een slechte impressie geven voor de andere clans.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New Generation wo 20 jun 2018 - 18:32

Oh. Ze wilde dus niet aangesproken worden met 'u'. Zijn glimlach verdween weer en hij wilde al naar zijn poten kijken, maar hield zich in. Waarom voelde hij zich zo snel ongemakkelijk? Misschien was daar wel een medicijn voor, dan kon hij beter langs Chivypaw om dat medicijn op te halen. Chillybreath beantwoordde zijn vraag, en hij knikte op haar antwoord. Hij snapte wel dat het voor haar weer even wennen was. Ze waren meerdere moons in de bergen geweest, en dan weer thuis te zijn... Althans, voor haar dan. Voor Firepaw was het enkel een nieuw territory. ”Hoe vind je het territorium tot nu toe?” Fire haalde zijn schouders op. Hmm, hij had er nog niet echt een mening over. "Uh.. wel leuk denk ik?" miauwde hij een beetje onzeker. Bij de volgende vraag schudde hij zijn kop. Nee, Mudpuddle was bijna direct toen ze hier aangekomen waren de nursery ingetrokken en hij had nog geen nieuwe mentor gekregen. "Nee, ik probeer het nu een beetje zelf te doen. Mijn mentor is de nursery ingetrokken dus ja..." sprak hij tenslotte, waarna hij weer even naar zijn poten keek.

Onderwerp: Re: New Generation za 23 jun 2018 - 16:29

De glimlach van de jonge kater verdween van zijn gezicht toen ze hem vertelde dat hij haar niet hoefde aan te spreken met ‘u’. Ze voelde zich altijd zo oud als iemand haar aan sprak met ‘u’. Ze was nog jong, ze was geen oude warrior. Ze snapte het ergens wel want respect voor de ouderen en bla bla bla, goede opvoeding en wie weet allemaal nog wat. Natuurlijk kon de kater ook niet weten dat ze dat niet fijn vond, om ‘u’ genoemd te worden, maar de meeste warriors wilden dat niet, waarschijnlijk. Dan werden ze weer herinnerd aan hun leeftijd, oef ze werden steeds ouder. Elders moesten natuurlijk wel goed aangesproken worden, want tja, die hadden al die manen voor de clan gevochten én waren ook echt heel erg oud. Sorry dat ze dat moest zeggen, maar dat was wel zo. Ze vroeg de jonge kater wat hij van het territorium vond tot nu toe, waarop de kater reageerde met het ophalen van zijn schouders. ”Uh.. wel leuk denk ik?” mauwde de kater met een randje van onzekerheid in zijn stem te vinden. Ze vervolgde haar vraag snel met of hij al een rondleiding had gehad door het territorium, want het was niet alleen belangrijk om te weten waar alles was en waar de borders waren, maar waar ook eventuele gevaren lagen binnen het territorium. Zoals de Gorge of de Lily pool.. ”Nee, ik probeer het nu een beetje zelf te doen. Mijn mentor is de nursery ingetrokken dus ja…” Ah, Mudpuddle natuurlijk ja. Soms was het linken van mentoren aan apprentices iets wat niet zo snel bij haar binnen kwam. Ze wist het meestal wel, maar het was even nadenken soms. ”Zou je het anders misschien leuk vinden als ik je een rondleiding geef door het territorium?” vroeg ze met een zachte glimlach aan de kater. Dan was het voor hem beter en veiliger, want niets was minder erg als een apprentice die nog alles moest leren fouten maakte die dodelijk konden aflopen. Een apprentice die in principe nog geen verkeerde keuzes heeft gemaakt in het leven, ondanks dat het leven zo’n rot begin had gehad. ”En misschien alvast wat lichte dingetjes kan uitleggen voor je volgende mentor?” sprak ze met een zachte glimlach, maar duidelijk dat ze het niet op de apprentice wilde pushen als hij het niet wilde.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New Generation wo 18 jul 2018 - 13:31

”Zou je het anders misschien leuk vinden als ik je een rondleiding geef door het territorium?” Wow dat aanbod had hij niet zien aankomen. Fire glimlachte verlegen, terwijl hij zachtjes knikte. Natuurlijk wilde hij een rondleiding door het territorium! Met een warrior erbij was dat veel veiliger. "Ja, graag!" miauwde hij er nog even achteraan, omdat hij niet zeker wist of het duidelijk was dat hij dat ontzettend graag wilde. Toen Chillybreath hem ook nog aanbood om hem wat kleine dingetjes bij te brengen viel zijn bek open. Jeez, hij wist nu in ieder geval wie hij als mentor wilde! "Dat zou heel fijn zijn," miauwde hij, proberend zijn enthousiasme in bedwang te houden.

Onderwerp: Re: New Generation