I’m impressed

Onderwerp: I’m impressed vr 18 mei 2018 - 10:19

Het leek op een kalme dag. De zon scheen er was geen wolk te zien in de lucht. Het perfecte weer om te gaan zonnen. Behalve dat de bruine kater achter een witte kat aan het rennen was. Het belletje aan haar halsband rinkelde door het hele park terwijl hij sissend zijn poot naar haar achterpoten uithaalde, waardoor de kittypet struikelde en neerviel op het gras, vlak naast een paar doornstruiken. Tornado versloomde zijn passen en drukte haar tegen de grond aan. “Je hebt het me moeilijk gemaakt, schat.” Sprak hij in een kalme toon. Maar het was duidelijk wat haar te wachten stond. Haar groene ogen waren wijd open en vol met angst. De kater stikte bijna in de angstgeur dat ze met zich mee bracht. Na een paar seconden begon de onbekende kattin weer heen en weer te bewegen, hopend dat ze zichzelf uit zijn klauwen kon bevrijden. En dat bracht Tornado op een snelle actie. Hij beet in haar schouder, maar al snel corrigeerde hij zichzelf en beet in haar nek. Waardoor hij meteen een ader raakte en bloed alle kanten liet spatten. De kittypet liet nog een gorgelende schreeuw achter voordat de beweging onder zijn poot stopte. Meteen deed de Bloodclanner een stap naar achter en likte hij zijn mond schoon. Jammer dat hij zo dom was om haar ader te raken, zo had hij haar lijden en angst snel afgemaakt. Hij moest voorzichtiger zijn, zorgen dat het langzaam en meer pijnlijker werd. Hij keek nogmaals om zich heen en trok het dode lichaam de doornstruiken in. Hij zou zo naar een rivier gaan, en zijn poten schoonmaken. Dat zou hun wel leren om de Elite uit te schelden. Normaal was Tornado geen moordenaar. Hij doodde nooit katten die hun eigen dingen deden. Maar de kattin vroeg erom. Ze had hem uitgedaagd en niet de hondentanden op zijn halsband gemerkt.
Hij zwiepte nijdig met zijn staart en keek op toen hij opeens een kleine twoleg naar hem toe zag lopen, maar stopte meteen toen het hem onder het bloed zag. Hij knipperde langzaam en sprong snel naar de andere kant en liep weg. Waarschijnlijk was die wel slim genoeg om niet achter hem aan te gaan.

+ Skinny Dream

Onderwerp: Re: I’m impressed vr 18 mei 2018 - 10:57

Ze lag in haar mand. Haar ogen gericht op de open haard die de twolegs aangestoken hadden, om hun kind warm te houden. Het was niet heel erg koud buiten, maar het was ook geen zonnige dag. Dus hadden ze het voor de zekerheid aan gedaan. Skinny Dream keek naar haar. Het meisje was anders dan de meeste jonge twolegs. Ze was vaak ziek. Bij katten was de kitten allang gestorven, maar de twolegs hadden altijd wel weer hun maniertjes. Dus leefde het meisje, maar soms vroeg Skinny zich wel eens af wat de meerwaarde voor haar daarvan was. Ze lachte zelden en zat veel binnen. Plots keek het meisje terug, stond op en liep met open armen naar haar toe. Ze liet zich optillen, omdat ze dat zo graag wilde. Niet omdat Skinny dat nu zo leuk vond. Ze haatte het om opgetild te worden en het kind was ook de enige waarbij ze het accepteerde. Ze vond dat het meisje al genoeg ellende in haar leven had, daarom wilde ze haar niet krabben of bijten. ‘allo poesje.’ Sprak ze zachtjes. Skinny Dream spon en duwde haar kop tegen de borst van het kind. Het meisje glimlachte en nam haar mee naar de open haard. Ze ging weer zitten met haar op schoot. Waar ze verder ging met de poppen, waarmee ze daarvoor ook aan het spelen was. Skinny bleef een tijdje liggen, totdat ze het wel weer genoeg vond geweest. Ze sprong van haar schoot en liep naar het kattenluik. Het kind keek haar na, maar ging haar niet achterna. Ze humde wat terwijl ze het haar van één van haar poppen borstelde.
Skinny Dream droeg een halsband met haar naam erop, maar gelukkig zonder belletje. Volgens mij had haar moeder die ook nooit leuk gevonden en hadden de twolegs daarvan geleerd. Zij droeg een halsband zonder belletje, waardoor niet de hele buurt haar aan hoorde komen. Wel zo fijn. Haar groengele ogen stonden kalm terwijl ze over de schutting klom en de stoep op liep. Hun twoleg nest lag pal naast het park, dus ze hoefde nooit ver om niet steeds langs die stomme weg te lopen. Ze stak de weg over en liep het park in. Ze genoot van het gras tussen haar poten terwijl ze om haar heen keek. Er waren gelukkig niet veel honden, want het zou niet de eerste keer zijn dat ze door zo’n beest achtervolgd werd. Niet dat ze zich zomaar op haar kop liet zitten, ze vocht wel terug, maar het feit bleef dat die beesten minstens een kop groter waren dan haar. Vaak kwamen er wel twolegs tussen beiden, maar dan hadden de hond en zij meestal wel al wat krassen en beetwonden opgelopen. Daarom droeg haar vel ook meerdere littekens. Van die momenten, maar ook van de momenten daarvoor. Toen ze op straat had geleefd.
Ze sprong boven op een bankje en keek om haar heen. Ze sloot even haar groengele ogen, maar deed die weer open toen ze een belletje hoorde. Haar blik viel op een kittypet die door een BloodClanner achterna werd gezeten. Langzaam schudde ze haar kop. Sommige huiskatten leerden het nooit en dat kostte er nog wel eens eentje zijn of haar leven. Ze deed niks terwijl de BloodClanner de kattin van het leven beroofde. Ook niet toen de kater het lichaam verstopte, om er vervolgens vandoor te gaan, omdat er een twoleg aankwam. Ze keek rustig toe terwijl ze een lik over haar vel gaf. Ja, dat kreeg je er nu van. Het ging niet allemaal zo makkelijk. Zo moesten alle jonge katten het leren, ook deze BloodClanner.

Onderwerp: Re: I’m impressed za 19 mei 2018 - 9:16

Hij had de kittypet nog niet opgemerkt totdat hij wat geluid achter zich hoorde. Tornado spitste zijn oren en draaide zich om met zijn hele lichaam. Zijn ijsblauwe ogen gericht op een onbekende kat, die hij wel vaker rond zag lopen. Maar nooit echt oog in oog mee stond. “Je beseft wel dat je je dichtbij BloodClan territorium bevindt, toch?” Zei hij maar, goede begroeting. Maar hij nam wel aan dat ze had gezien hoe hij de kittypet had laten boeten voor haar daden. Al was het maar een klein ding. De kater had haar gewaarschuwd en ze had nog steeds niet beseft wat de Elite voor bekend was. ‘Waarschijnlijk een nieuweling.’ Dacht hij. Maar nu was het niet het moment om over een dood lichaam te denken. Dus had hij zijn aandacht weer op de haarloze kat gericht. Wachtend of ze wel een gezond verstand had- hij had haar immers al gewaarschuwd. De kater bewoog even zijn kin omhoog zodat de kittypet de hondentanden opmerkte. Maar ook om haar beter aan te kijken, gezien ze hoger dan hem was omdat ze op een bankje stond. “Je ziet eruit alsof je wel weet wat je doet,” vervolgde hij tenslotte. “Dan neem ik wel aan dat je weet waar ik je voor waarschuw.” Hij was haar niet aan het beschermen voor de Elite, maar voor zichzelf. Tornado was erg territoriaal als het om zijn clan ging, en dat mocht iedereen weten ook.

Onderwerp: Re: I’m impressed za 19 mei 2018 - 16:31

De twoleg leek het op te geven en ging weer weg. De BloodClanner leek haar ook door te krijgen en kwam haar kant op. “Dit is niet de eerste keer dat ik hier kom.” Sprak ze rustig. Terwijl ze de Elite kater in haar opnam. Ze wilde daar maar mee zeggen dat het nog nooit gebeurd was dat iemand haar achterna had moeten zitten. Ze was wel slimmer dan dat. Het zou niet de eerste keer zijn dat een ander haar onderschatte. Een schamper lachje verliet haar bek toen de BloodClanner verder sprak. “Dat heb je goed gezien. Mijn gezond verstand laat mij zelden in de steek.” Vervolgde ze. Ze bewoog haar staart en liet die tussen de planken van het bankje hangen. Terwijl ze met een kalme blik in haar groengele ogen de kater aan bleef kijken. Ze was niet snel van haar stuk te brengen, maar ze wist wel dat er een Elite kater voor haar stond. Dus op haar hoede was ze wel. Maar zolang hij geen aanstalten maakte om haar te bespringen, deed zij geen moeite om zichzelf te verdedigen. Verspilde energie en daar deed ze niet aan. Ze gebruikte haar krachten wanneer dat nodig was, niet om anders over te komen dan dat ze in werkelijkheid was. Niet nodig en ze had een hekel aan vertekende beelden.

Onderwerp: Re: I’m impressed zo 20 mei 2018 - 9:49

Hij knikte langzaam. Al was dat meer zijn hoofd langzaam omhoog doen en daarna weer normaal, zodat ze kon zien dat hij nog geduld had- maar het zeker eindig was. “Dat merk ik.” Sprak hij lichtelijk droog. Hij deed een stap dichterbij en zwiepte even met zijn staart. Hij kon haar niet zomaar aanvallen, ze bevond zich niet op Bloodclan territorium. Maar zodra ze liet zien dat ze respect toonde voor niet alleen hem, maar ook de Elite, dan zou er niks aan de hand zijn. “En hoe weet je dat precies?” Vroeg hij eventueel, over dat ze wist dat haar gezonde verstand haar zelden in de steek liet. Het was niet dat hij een gesprek met haar wou beginnen. Maar ergens in hem zei al dat deze kattin wel nuttig zou zijn voor de Elite, als ze dat zelf liet merken. Maar dan moest hij wel zeker weten of ze überhaupt daar wel goed genoeg voor was. Hiermee kon hij haar reacties testen, om te zien of ze iets loyaals aan zich had. Ze was nog steeds een kittypet. “Vertel is, hoe mag jij heten?”

Onderwerp: Re: I’m impressed wo 30 mei 2018 - 19:09

Hij vroeg hoe ze dat wist. Haar groengele ogen bleven op de kater gericht. Hij rook naar oud bloed, maar ook naar het bloed van de kittypet die hij net van het leven had beroofd. De Elite katten roken ook nog steeds wat naar het woud waar ze een tijd hadden gewoond, voordat ze weer terug naar het park waren gekomen. “Ik leef nog.” Miauwde ze kalm als antwoord. Ze maakte totaal geen vijandige indruk, maar ze zag wel dat de kater zijn geduld begon te verliezen. Ze probeerde te peilen waarom, immers deed ze niks verkeerd. Ja, ze leefde bij twolegs en dat was voor BloodClanners meestal reden genoeg om hun geduld te verliezen. Dus zorgde ze er wel voor dat hij geen extra redenen had die zijn geduld op de proef stelden. Ze antwoordde gewoon rustig op zijn vragen en bleef zitten waar ze zat. “Mijn naam is Skinny Dream en met wie heb ik het genoegen?” Vervolgde ze nadat hij vroeg wat haar naam was.

Onderwerp: Re: I’m impressed zo 3 jun 2018 - 8:06

De poes toonde geen enkel teken van bedreiging. Maar dat gaf geen genoeg reden voor Tornado om zijn muren om te leggen. Hij zwiepte nog steeds met zijn staart. Om haar te laten zien dat hij klaar was voor welke aanval dan ook. Of om haar weg te jagen als dat echt nodig was. Ze bevond zich niet op Elite territorium, maar ze was wel dichtbij en hij moest zorgen dat hij ditmaal zijn werk wel deed. “Ik leef nog.” Beantwoorde ze zijn vraag. Waardoor Tornado eventueel knikte. Oké, ja. Daar had ze een punt mee. Dat moest hij haar wel geven. Waarschijnlijk had ze ook gezien hoe hij de kittypet neer had gehaald. Ze wist dat hij niet zou aarzelen om iemand neer te halen als dat echt nodig was. Vroeger zou hij dat moeiijk gevonden hebben. Maar nu zou hij iets moeten hebben om zijn frustraties te uiten. “Mijn naam is Skinny Dream en met wie heb ik het genoegen?” Stelde ze zich voor. Hij had eerst gedacht om niets te zeggen. Maar het was geen taboe om zijn naam te zeggen. Bovendien zou ze hem dan wel zeker onthouden. ”Tornado,” Zei hij vervolgens kortaf. Hij mocht blij zijn dat zijn vader zijn kittypetnaam had vervangen voor een betere, BloodClannaam. Hoe zou hij anders serieus genomen kunnen worden?
Hij schraapte zijn keel en keek even naar rechts voordat hij in de ogen van de kattin- die blijkbaar Skinny Dream heette. Nu pas kreeg hij het binnen. Hij had een andere naam verwacht, dat wel hetzelfde zou klinken. Volgens alle roddels tussen de Elitekatten en kittypets. Het was voor even stil. ”Wa- wacht.” Zei hij lichtelijk verward voordat hij een poging waagde. ”Klinkt de naam Skinny Love voor jou bekend?” Zou wel moeten. Skinny Dream, Skinny Love. Verklaar hem dood als dat geen connectie had. Hij schudde snel zijn kop. Hij mocht niet afgeleid worden. Het punt hiervan was om de kittypet een waarschuwing te geven en weer de grenzen zelf te bewaken. Het was immers wat hij bijna altijd deed om zijn kop te legen.

Onderwerp: Re: I’m impressed do 7 jun 2018 - 21:15

Hij bleef met zijn staart zwiepen, maar daar lette ze niet op. Haar blik bleef strak op die van hem gericht, daar kon je toch het meeste uit aflezen. Als hij toch bedacht haar aan te vallen, moest ze daar snel op kunnen anticiperen. Toch besloot de kater zichzelf voor te stellen, meestal betekende dat dat hij niet direct van plan was om zijn nagels in haar te slaan. Dat was een ieder geval een goed teken. Toen ontstond de verwarring. Ze zag het aan hem. Waarschijnlijk kwam het door haar naam. Ze had het wel al vaker gezien bij katten. Blijkbaar had haar moeder nogal een reputatie opgebouwd. Ze had begrepen dat ze een groot spionnennetwerk had gehad, eentje waardoor echt niks haar was ontgaan. Haar moeder was een slimme Kittypet geweest, eentje om rekening mee te houden. Nu had er natuurlijk ook ShadowClan bloed door haar aderen gestroomd, haar gehaaidheid was wel ergens vandaan gekomen. Datzelfde ShadowClanbloed stroomde nu door Skinny Dream haar aderen. Haar Rogue vader was een gestoorde kater geweest, maar ze had veel meer van haar moeder dan van haar vader. Daarnaast had het leven op straat haar gevormd en levenservaring gegeven. Ze wist hoe de wereld in elkaar stak, veel meer dan de meeste Kittypets hier en zelfs meestal meer dan de doorsnee Elite en Clankat.
“Skinny Love was mijn moeder. Ze is dood.” Vervolgde ze toen rustig. “Ik leef in haar twolegnest nu. Mijn moeder heeft in ieder geval iets nagelaten hier is het niet?” Het was niet de eerste keer dat ze herkenning zag bij een kat. Skinny Love wist hoe ze niet vergeten werd, iets waar zij nog wel iets van kon leren en waar ze respect voor had.

Onderwerp: Re: I’m impressed