WINDCLAN CEREMONIE 7 FEBRUARI 2018

Oceanbreeze

Het was een lange dag geweest. De koude weersomstandigheden maakten het leven in de bergen nog zwaarder. Nog een Moon was voorbij gevlogen en de taken die bij haar rang hoorden had ze nog beter leren kennen. Haar eigen kittens, haar jongste nestje was al bijna oud genoeg om Apprentice te worden. Nog een enkele Moon en dan was het de beurt aan twee best grote nesten om een nieuwe levensfase in te gaan. Voor een van die nesten was er iets veranderd, hun vader was verdwenen. Hij was overleden, Raptorecho was de oom van haar eigen kittens geweest. De ziekte die heerste had hem hoogst waarschijnlijk het leven ontnomen. Een extra waarschuwing was waarschijnlijk wel op zijn plaats. Te veel katten waren ziek, zeker in deze tijd van het jaar. Leafbare hield altijd nare gevolgen in voor de wilde katten. Leafbare betekende echter ook dat de kans zeer groot was dat ze over niet al te lange tijd verder dienden te trekken.

"Alle Windclanners oud genoeg om hun eigen prooi te vangen, verzamelen!" Riep de kattin zodra ze de gebruikelijke plek net voor de Clan Cavern had ingenomen. Haar blauwe ogen glommen van trots ook al was deze barre tijd, een tijd van lijden en hadden ze als Clan geleden. Windclan was en bleef een trotse Clan, ook al waren er vele leugens die destructief waren gebleken. Leugens die zelfs Everstar niet had in gezien. Leugens die gevaarlijk waren geweest en die voor oorlog hadden gezorgd. Levens hadden anders kunnen zijn, dat was de verantwoordelijkheid van een Leader. Net zoals het haar verantwoordelijkheid was om twee kittens tot Apprentice te benoemen. Kittens die van Tigergaze waren en die ze als haar eigen was gaan zien. Ook al waren de kittens oorspronkelijk van Tigerspots, haar nichtje. "Er zijn enkele belangrijke mededelingen maar voordat ik daar op in ga wil ik graag Spottedkit en Wishkit naar voren roepen." Haar blauwe moederlijke blik gleed naar de twee bengaaltjes toe. Haar jongste kitten leek enorm op haar halfzussen die tevens verre familie waren van haar kant. "Ze zijn nu zes Moons oud en hiermee oud genoeg om Apprentice te worden. Spottedkit totdat je jouw Warriornaam in ontvangst kan nemen zal je bekend staan als Spottedpaw, Crowcall zal je training op zich nemen. Haar blauwe ogen gleden naar de pikzware kattin waarna ze kort een wat strengere blik kreeg. De ander hiermee er op attenderende dat ze haar in de gaten zou houden. Ze vertrouwde de kattin maar wist van haar wensen en gedachten over een Clan af. Één Clan die samengevoegd was uit de vier Clans die nog bestonden. Iets waar zijzelf niet achter stond. Zelf zou ze een oogje op de training van haar dochter houden, tenminste in haar gedachten was de jonge Apprentice dat. "Wishkit vanaf deze dag sta je bekend als Wishpaw totdat je jouw Warriornaam in ontvangst kan nemen. Amberstorm is je mentor en ik ga ervan uit dat ze je zoveel mogelijk zal leren." Haar warme stem klonk trots en ze gaf de twee Apprentices de tijd om hun mentoren op te zoeken.

"Dan nu een van de belangrijke mededelingen. Raptorecho is vermoedelijk overleden door de ziekte die al vele van ons geraakt heeft. Ook is met dit koude seizoen de kans of Greencough of zelfs Whitecough groter en wil ik eenieder er op attenderen zijn of haar gezondheid in de gaten te houden. Er zijn gelukkig nog geen gevallen van Greencough en Whitecough bekend. Mocht deze ziekte zich toch ontwikkelen dan hoor ik dat graag en verzoek ik jullie direct een Medicine Cat op te zoeken." Mauwde ze op een duidelijke en serieuze toon waarna haar vriendelijke en tevens strenge blik langs die van haar Clangenoten gleed.

"Faithpaw de Apprentice van Raptorecho heeft een nieuwe mentor nodig door zijn overlijden. Honeynose zal de training afronden." Besloot ze uiteindelijk haar blauwe blik gleed naar haar dochter. Een dochter die haar aan Neverland deed denken en een dochter die haar trots maakte. Elk van haar kinderen maakte haar trots. De nieuwe generatie was veelbelovend en zou de toekomst vormen, een toekomst die zijzelf waarschijnlijk mee zou maken. Want zo oud was de jonge Leader zelf nog niet. "Hierbij is de ceremonie afgelopen. Mochten er vragen of opmerkingen zijn, ik zal hier nog even rondlopen." Verklaarde ze waarna ze met een zachte zucht zich door de menigte verzamelde katten heen bewoog.

lijstje:

Sean ♥

Ze voelde zich beter dan in lange tijd. Misschien was dit toch een moment om StarClan te bedanken. Het was een teken van hen dat de medicine cats het medicijn had doen vinden. Hoewel Crowcall nog niet helemaal hersteld was, voelde ze zich goed genoeg om haar nest uit te komen en naar de ceremonie te luisteren toen Oceanbreeze' oproep weerklonk. Spottedkit en Wishkit zouden apprentice worden. Dit was natuurlijk iets positiefs, maar het gaf Crowcall toch altijd een gemengd gevoel om het einde van die onschuldige tijd te zien. En toen hoorde ze iets wat ze nooit had verwacht: haar naam. Met grote ogen keek ze naar Oceanbreeze. Een apprentice? Zij? Ondanks alles? Het ontging haar niet hoe Oceanbreeze naar haar keek. Waarschuwend. Maar Crowcall hield haar kin geheven. Die blik ging niets veranderen aan hoe ze zich zou gedragen, en als dat Oceanbreeze niet aanstond, moest ze haar haar mentorschap maar weer afnemen. Maar dit was niet het moment voor dat conflict, het draaide nu om Spottedpaw. Crowcall trippelde naar haar toe en glimlachte naar de jonge kat. Ze had niet gedacht dat het moment ooit zou komen dat ze de neus van haar apprentice aan zou tikken en een training aan zou kondigen. "Zullen we morgenochtend beginnen?" vroeg ze aan Spottedpaw. Ze had eventjes wat tijd nodig om te bedenken hoe ze dit aan moest pakken...

Ze luisterde naar de rest van de ceremonie en boog even haar kop bij het nieuws over Raptorecho. Het medicijn was niet voor iedereen op tijd gekomen. Ze huiverde bij de gedachte dat zij hetzelfde lot had kunnen ondergaan.

Amberstorm was over het algemeen niet bijzonder geïnteresseerd in ceremonies. Ze zat erbij, tuurlijk, ze luisterde naar Oceanbreeze, maar haar gedachten waren vaak ver weg. Ze riep mee met de clan wanneer ze een nieuwe naam scandeerden, ze boog haar hoofd bij verdrietig nieuws, maar het ging haar ene oor in en haar andere oor uit. Vandaar dat het een verrassing was toen haar naam plotseling genoemd werd. Ze sprong recht, verbaasd, en liep naar voren. Ze kreeg een apprentice.. Ze kon het eigenlijk moeilijk geloven. Amberstorm wist niet heel goed hoe ze zich moest voelen - ze wou blij zijn, maar het voelde alsof dat niet in haar karakter lag en dat de clan haar maar raar zou aankijken wanneer ze plotseling vrolijk was.. Vandaar liet ze haar gezicht meer verstenen, haar groene blik misschien een hint van trots en blijdschap tonend maar haar mond een rechte streep. Ze tikte Wishpaw's neusje zachtjes aan en wachtte toen af, niet op haar gemak in deze onbekende positie.

Vandaag zou Wishkit samen met Spottedkit, haar zusje, apprentice worden. Maar daar had de jonge poes helemaal geen zin in! Ze vond het alleen maar eng en ze was ontzettend bang dat ze een gemene mentor zou krijgen. Dat wilde ze absoluut niet. Het was sowieso echt heel eng dit, dat ze nu helemaal in de spotlights stond en alle aandacht kreeg. Maar ze moest nog eventjes volhouden, want zometeen was het over en zou ze naar haar nieuwe mentor gaan. Wat als die gemeen zou zijn? Ze schrok op uit haar gedachten toen haar naam door Ocean genoemd werd en enkele seconden later heette ze niet meer Wishkit, maar Wishpaw. Daar zou ze nog echt een tijd aan moeten wennen. Haar zusje heette nu Spottedpaw en kort probeerde ze de blik op te vangen van haar zus en glimlachte kort naar haar. Haar mentor was Amberstorm, een warrior die ze nog niet goed kende. Dat maakte alles nog enger en toen de grotere poes haar neus tegen die van haar duwde, deinsde ze kort achteruit. Vervolgens keek ze naar haar poten en wachtte af wat er zou gebeuren.

Haar blik verzachtte toen ze zag hoe het jonge poesje verlegen haar blik naar haar poten wendde. Oké, het leek erop dat ze zelf het voortouw zou moeten nemen. Amberstorm haalde even diep adem, rechtte haar rug en vernauwde haar ogen lichtjes. Ze mocht niet zwak zijn - ze had van Sweetheart als haar mentor veel dingen geleerd, en zwakte was daar geen van. Ze zou een sterke kattin maken van Wishpaw. "Oké.", mauwde ze, proberend haar stem krachtig te laten zijn, zonder twijfel of aarzeling. "Je mag een nest gaan claimen. Ga vroeg gaan slapen vandaag; ik kom je wakker maken voor de training." De bruine tabby knikte haar nieuwe apprentice eens toe en keerde zich toen om. Ze zou eens gaan bedenken wat ze haar zou leren.. Misschien moest ze advies gaan vragen bij één van de oudere warriors, Cootsnarl misschien - maar zijn naam deed het haar op haar rug omhoog staan in een emotie die ze niet goed begreep en daarom maar afschreef als liefde. Desondanks vond ze het geen aangenaam gevoel, maar ze was te trots en te koppig om dat tegen eender wie toe te geven. Diezelfde trotsheid en koppigheid zorgden er uiteindelijk ook voor dat ze aan niemand advies zou vragen. Ze zouden maar denken 'oh, daar komt de door starclan vervloekte poes weer. Hebben haar ouders dat niet uitgelegd? Oh nee, ze was een ongelukje, natuurlijk niet.' En als er iets was waar Amberstorm niet tegen kon dan was het wel schuin aangekeken worden.

Onderwerp: Re: WINDCLAN CEREMONIE 7 FEBRUARI 2018